Ziekenboeg

Draco's POV

Lydia, die was flauwgevallen bij het zien van Gladianus door de spreuk, kwam eindelijk bij.
voorzichtig zette ik haar op de grond, ze woog best veel, voor zo'n slanke meid, ze eet te veel.
ik keek op en zag Sarah tegen de muur leunen, haar gezicht spierwit.
Ze leek zich helemaal niet goed te voelen.
Haar vriendinnen stelden voor om naar de leerlingenkamer te gaan en Sneep te halen.
"Ja."zei ze, ze zette een stap van de muur, ze viel voorover.
ik sprong, ik ving haar op, precies op tijd. Ik had nu een bewusteloze Sarah in mijn armen liggen, waarschijnlijk zou ik dood zijn als ze dit wist, maar ach.
voorzichtig legde ik haar neer.
Iedereen keek mij aan.
"Heb ik iets van jullie aan?"snauwde ik naar iedereen.
Snel keken ze weg, het modderbloedje en de bloedverrader waren nog aan het fluisteren, wat kon ik niet horen. ook hing er een heel lief/ schattig aura om de Zwadderaars heen, dat had ik niet verwacht.
plotseling sloeg hun aura om, het lieve aura van eerst was vervangen voor een moordend aura.
snel deed ik een stap achteruit, ik stond met mijn rug tegen de muur.
Lydia en Onyx kwamen op mij af gelopen.
"Als je haar ook maar iets aandoet ben je dood", 2 toverstokken op mij gericht. "Dat zweren we."
ik liep naar Sarah toe en tilde haar op, de woorden van hen vergetend.
ze keken me na.
Met haar in mijn armen liep ik naar het trappenhuis, nieuwsgierige blikken volgden mij. Ze konden me niks schelen, ik kon alleen aan Sarah denken.
Daar kwam Patty Park aan.
"Wat heeft ze met jouw gedaan, een liefdesdrank gegeven. jij wilt haar niet, je hebt mij al. Ik ben zoveel beter dan die Bitch."
Ik rolde met mijn ogen, wat een vertrouwen. ze zag het niet.
"Je hebt geluk dat ze bewusteloos is, allebei waarschijnlijk."
"Ze kan mij toch niks maken, ze is een slappeling!"
"Ze is sterker, veel sterker, pas op of de dood komt snel."
na dat gezegd te hebben liep ik verder, een geschokte Patty achterlaten, dat was geweldig, eindelijk is ze stil.
Ik keek even achterom en zag haar nog zo staan, toen zag ik de dieren achter ons aangaan, iedere leerling tegen de muur aan.
ik lachte zachtjes.
Eindelijk waren we aangekomen bij de ziekenboeg.
Ik legde haar neer op een bed, er was niemand.
"Waarom ben jij zo, Mooi maar gevaarlijk. wie ben jij precies? Waartegen moet jij beschermd worden, waarom doet Sneep zoveel moeite?
jij hoort mijn vijand te zijn, Voldemort zou je dood willen hebben volgens Sneep. Het mag niet, Sorry dat ik je ga negeren en al."
zonder dat ik het wist had iemand het allemaal gehoord.

normale POV
Draco verliet de ziekenboeg. snel daarna liep mevrouw Plijster naar binnen. Ze liep naar het bed waar Sarah lag. ze was totaal verbijsterd, daar lag het evenbeeld van Mary, Madame Plijster's beste vriendin toen ze nog op Zweinstein zaten.
in razend tempo maakte ze alles gereed om voor Sarah te zorgen.

Sarah POV
IK werd wakker, opende mijn ogen, alles om mij heen leek wit, waar was ik. ik was in de gang toen ik viel, hoe ben ik hier terecht gekomen?
langzaam duwde ik me op en keek rond, ik was op de ziekenboeg.
Ik gooide mijn benen over de rand van het bed, ik stond op.
Een Dame kwam binnen, ze leek een stereotype verpleegster.
"Ah, je bent wakker, Miss Edeni."
"Hoe weet u mijn naam?"ik vertrouwde haar niet.
"Je lijkt op mijn oude vriendin, Mary, Mary Edeni."
Nu argwaan ik haar nog meer. "Het lijkt me sterk dat u in Zwadderig zat, dus nu de waarheid."mijn gezicht was nu zonder emotie.
"Dat was de waarheid, Ze was dan wel een Zwadderaar, het vriendinnetje van Maarten Vilijn."Ze keek even vies, blijkbaar mocht ze die jongen niet. "en van een heel beroemde stamboom, een afstammeling van Zalazar Zwadderig!"ging ze verder.
"Ze ging om met iedereen, geen verschil tussen afdelingen, haar ouders vonden haar afschuwelijk. maar daardoor mocht iedereen haar.
Ze keek naar de persoon zelf niets anders."een lieflijke lach vormde zich op haar gezicht bij die herinnering.
IK had genoeg gehoord.
"Shut up!"
IK rende de ziekenzaal uit en liet me tegen een muur zakken, tranen rolden over mijn wangen.
"Waarom, Waarom was zij zo goed maar ook zo slecht, waarom vergelijkt iedereen me met haar. ik ben mijzelf, niet haar!"
prevelde ik eerst maar het laatste schreeuwde ik bijna.

Gewone pov

Harry wilde gaan kijken hoe het met haar was, hij had eerst nog wat moeten regelen.
Toen hij bijna bij de deur was vloog die open en zag hij Sarah wegrennen.
Hij volgde haar.
Ze rende langzamer en stopte uiteindelijk.
Harry stond op een afstandje. deze plek zou niemand vinden.
Hij zag haar tegen de muur zitten. de tranen rollen over haar wangen, en hij hoorde haar dingen prevelen.