~62

Yu kijkt me niet begrijpend aan, terwijl ik zijn hand rustig op Shin’s hoofd leg, hij trilt vreselijk. ‘Kalm, Yu. Je hebt me al eens onbewust geheeld, nu kijken of je het ook bewust kan. Yu slikt en knijpt zijn ogen angstig dicht. Hij durft het gewoon niet. Zacht begin ik te grinniken en strijk hem over zijn zachte, koude, huid. ‘Je kunt hem niet vermoorden. Daar is de wond te klein voor. Sluit gewoon je ogen, haal adem en stel je voor hoe het weefsel zich hersteld.’Yu kijkt me aan, paniek staat in zijn ogen getekend. Ik weet dat de beschrijving verwarrend is, maar anders kan ik het gewoon niet uitleggen. Uiteindelijk doet Yu wat ik hem zei en, tot mijn genoegen, hersteld het weefsel zich gelijk. ‘Goed zo!’ fluister ik blij en klap in mijn handen. Geërgerd begint Shin te knipperen en komt bij. Het enige wat in zijn ogen is te zien, is opluchting, opluchting dat Romeo weer normaal doet. ‘Romeo, man! Laat me nooit meer zo schrikken.’ Mompelt hij en hij komt overeind. Ik kijk hem snel nog even na, maar verdere schade heeft hij niet, gelukkig. ‘Kira?’ klinkt het aan de andere kant van de deur. ‘Kom maar Aurora!’ riep ik uit, Shin’s ooglid loslatend. Krakend gaat de deur open en ik kijk om naar het meisje in de deuropening. Haar mond is open gezakt van verbazing en snel bedekt ze hem met haar hand. ‘Wat is hier gebeurt?’ stamelt ze verbaasd. Dan kijkt ze ineens naar Romeo. In haar geschokte ogen beginnen spoortjes medelijden te verschijnen. ‘Daardoor was je zo van streek…’ mompelt het meisje en ze kijkt naar mij. Ik knik en zucht. ‘Sahirah is bezig geweest…’ Aurora kreunt en knijpt in haar neusbrug. ‘Ze wil je dood hebben, hè?’ Ik knik en zucht. ‘En nu heb ik twee pups onder mijn hoede…’ Aurora kijkt de kamer rond tot haar ogen op Romeo blijven plakken. ‘Arme jij…’ mompelt ze. ‘Ik weet hoe het voelt om door Aurora gebeten te worden, het is alsof je door de hel loopt.’ Romeo kijkt weg. Hij vindt het overduidelijk nog moeilijk om te spreken over zijn pijn. Yu en ik kijken Aurora echter vragend aan. ‘Zelfs Auron en Yami zijn muggen vergeleken met haar…’ zucht ze. ‘Sahirah is een klomp pure haat, niet meer, niet minder. Ze kent geen liefde meer. En ik vraag me af of ze dat ooit gekend heeft. Als ze je bijt, kun je al die haat en kilte voelen, Dan ben je verloren. Het breekt je af in een seconde. En haar macht heeft je zo te pakken.’ Aurora zucht en verbergt haar handen in haar gezicht, gepijnigd door de herinneringen. Romeo staart voor zich uit, met een lege blik in haar ogen. Langzaam draai ik me om, om Yu’s reactie te peilen. Hij is woedend, zijn hand stevig dichtgeknepen. Hij haat het dat dit gebeurd is. Er lijkt wel een vuur te branden in zijn ogen. Ineens is er ook echt vuur. En geen klein vlammetje. Zodra Yu het merkt dooft het weer. Gelukkig, voordat het Aurora raakte. ‘Wow…’ Komt er zacht uit mijn mond. Yu trilt als een rietje en zakt verzwakt op de grond. ‘Gaat het wel?’ vraag ik zacht en ik sla mijn armen om zijn schouders. ‘W-wat was dat?’ stamelt Yu verslagen, zijn hoofd tegen mijn borst duwend. Ik kijk naar Aurora, ik heb werkelijk geen idee wat het was. ‘Van wie heeft hij dat? Rose kan geen vuur besturen, toch?’ Het meisje schudt haar hoofd. ‘Nee, Ik ken veel volbloeden maar geen van hen kan dat.’ Even denk ik na. ‘Yami ook niet…’ mompel ik vastbesloten. Het blijft even stil, waar ik gebruik van maak om even goed na te denken. ‘waarom zoeken jullie bij degene die hem gebeten hebben?’ vraagt Romeo aarzelend. ‘Omdat je gaven overneemt van degene die je gebeten heeft. Dat verschilt per vampier. Het is een soort roulette.’ ‘maar,’ ga ik verder, ‘Soms is het een kracht die in de vampier zelf zit. Zoals bij Yu.’ Angstig kijkt Yu me aan, onzekerheid is van zijn gezicht af te lezen. ‘I-ik kan d-dit niet! Wat als ik het niet kan beheersen? Wat als ik iemand verwond?’ Aurora Schiet in de lach. ‘Het lukt je wel, het lukt iedereen.’ Yu lijkt echter niet overtuigd en kijkt me angstig aan. Voorzichtig strijk ik door zijn haar, en voel hoe hij ontspant. ‘zullen we de pups dan maar uitlaten?’ vraagt Aurora, heel erg opgewekt ineens. Vrolijk grijpt ze Romeo’s hand en trekt hem mee. ‘Etenstijd!’ Lacht ze vrolijk en ze huppelt de deur uit, met Romeo achter zich aan. Ik kijk ze lachend aan en ook Yu grinnikt. Het valt me nu pas op dat Shin en Jamie weg zijn. Ik hoor ze praten in zijn kamer, waardoor ik gelijk ontspan. ‘Kom liefje.’ Fluister ik en ik pak Yu’s hand. Yu komt soepel overeind en verstrengeld zijn vingers met de mijne. Hand in hand lopen we naar buiten de frisse avondlucht in.