Ik staar door het raam, het regent, druppel per druppel vallen ze zo van het raam af. "Nummer 355". Ik schrik me rot, eindelijk is het aan mij. Zenuwachtig ga ik richting de jury, ze kijken me streng aan. Ik voel de adrenaline door mijn lichaam lopen, als dit maar goed komt! Heel elegant en zoals ik het geleerd heb begin ik over het podium te paraderen, de jury blijkt niet onder de indruk te zijn. Ik word best wat bang... maar ik mag dit niet opgeven hier heb ik te lang opgewacht.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen