{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part Eighty-five.]

Wanneer Selena wakker werd,was de zon al hoog in de lucht.Gisteren had ze tot een stuk in de nacht zitten piekeren maar haar besluit stond nog altijd vast.Ze ging naar Peter,naar de plek.Ze wilde hem zien,en dat kon niemand stoppen.Ze keek naar Gabrielle’s bed,dat natuurlijk leeg was.Zij was natuurlijk al wakker,tien uur,als laatste lag zij dan nog in haar bed.Selena twijfelde erover,moest ze haar gevoelens nou aan Gabrielle vertellen of was dat geen goede optie.Ze wilde het niet vertellen,omdat zij het aan haar vader kon vertellen,die laaiend zou zijn,maar ze kon het toch niet opkroppen?Snel ging ze in haar pyama naar beneden.Haar vader keek haar aan.’Goedemorgend Selena,’zei hij terwijl hij opkeek van uit zijn krantje.’Gabrielle is even weg,’zei hij voordat Selena er iets van kon vragen.In een reflex keek ze snel om zich heen maar neen,Gabrielle was zoals haar vader zei weg.’Maar ik wil even met je praten,’zei haar vader serieus,’Ga zitten.Selena gehoorzaamde.’Wat is er?’vroeg ze.’Het lijkt alsof Jake een boontje voor je heeft,’zei hij zakelijk.Selena keek uit het raam:’Je zou eens moeten weten.. ‘’Ik denk dat hij wel goed voor je is,’zei haar vader goedkeurend.Selena trok haar neus op.’En wat als ik niet verliefd op hém ben?!’’Ik zeg gewoon dat hij goed voor je is,een vriendelijke,dappere jongen.Is wel goed voor je.’Selena at en ging snel haar kleren aandoen.Was Jake dan zo lief?Haar vader was de koning,tuurlijk was hij vriendelijk tegen hém,anders kon hij het land uitgegooid worden.Toen ze haar kleren aanhad,ging ze terug.Gabrielle was eral.Nu moest ze haar smoes bedenken.Ze keek even zielig,ging bibberig zitten,met haar hand op haar hoofd.’Wat is er,Selena?’vroeg Gabrielle bezorgd.’Misselijk,’zei Selena en deed haar best een vies gezicht te trekken,’Ik ga even een frisse neus halen.Haar vader knikte en keek haar met bezorgde ogen aan.Selena ging stilletjes naar buiten,waar ze het toch niet kon laten een vreugdedansje te doen.Snel ging ze naar de plek waar ze had afgesproken,met Peter.Niemand was er al op de o zo mooie plek.Snel zette ze zich aan het water en streek haar jurk glad.Peter zou er snel moeten zijn.’Selena,’zei de verwachte,vertrouwde stem achter haar.