#60.
“Is er iets?” Ik keek op en zag Bill’s fonkelende bruine ogen recht naar me kijken. “Waarom denk je dat?” Ik probeerde mijn stem zo normaal mogelijk te laten klinken, of eerder verrast. Ik was slecht in doen alsof, maar daar zou ik weldra beter in worden. Ik zou geen andere keuze hebben. “Ik weet niet, je leek zo diep verzonken in je gedachten.” “Ik was aan jou aan het denken”, antwoordde ik. Het was trouwens geen leugen. “Was je dan zo hard aan mij aan het denken?” Zijn stem klonk bijna kinderlijk, maar tegelijkertijd ook zeemzoet. “Meer dan dat je je maar kan inbeelden”, fluisterde ik bijna onhoorbaar.
Bill’s gezicht kwam dichterbij. Als een automatische reflex deed ik langzaam hetzelfde, totdat onze neuspuntjes elkaar raakten. Mijn ogen waren gesloten, wat het gevoel van eenheid met Bill versterkte. Ik wist dat zijn ogen ook gesloten waren. Hij was iedere tedere aanraking van mij aan het opnemen, ik wist het gewoon. Zijn handen plaatste hij op mijn zij. Lichtjes sabbelde hij aan mijn onderlip. Gewillig opende ik mijn mond een beetje zodat het puntje van zijn tong net erin paste. Ik sloot mijn armen om zijn nek en drukte me dichter tegen hem aan. Lijf tegen lijf, zo stonden we kussend onder de hete waterstralen
Reageer (10)
Nieuwe abo
Maar gelukkig was het een open-boek-toets, dus na wat zoeken kon ik het uiteindelijk toch nog vinden 
1 decennium geledenIk ben nu zwaar verslaafd aan jouw verhaal.. Omdat ik 60 delen moest inhalen, en het zo verslavend was, had ik niet genoeg kunnen leren voor mijn schoolexamen vandaag
Snel verder!!
Xx
Robin
Oehhh leuk
1 decennium geledensorry dat ik niks liet horen maar ik heb het de laatste
tijd eruuggg druk maar je schrijft goed dus jij
gaat gezellig verder :)
en ben benieuwd wat er verder nog gaat gebeuren
daar
dus bitte schreib schnell weiter(H)
Xx..
dat was zooo lief <3 i adore
1 decennium geledensnel verder!! ^^
3-dagenbaard!
1 decennium geleden(;
Verder!
1 decennium geleden