70. Schlafenszeit.

We hadden na de film nog zo’n goed uur zitten praten. Uiteindelijk stelde Friedolien voor om te gaan slapen want ze was moe. Ik stemde in want ik was ook moe. De reis van Mie die ik net achter de rug had woog nog wat door. Ik en Bill wenste Tom en Friedolien welterusten en liepen toen zelf ook naar Bill zijn kamer. Ik gooide mijn rugzak op Bill zijn bed. “ Kleed je hier maar om hoor.” Zei Bill. “ Ik zal me wel in de badkamer omkleden.” Ik knikte en voor ik het wist was Bill alweer verdwenen. Ik deed mijn rugzak open en haalde mijn pyjama topje en mijn shortje uit en deed die vervolgens aan. Als ik omgekleed was zette ik mijn rugzak aan de kant en wandelde nog even rond in Bill zijn kamer. Het gaf een raar gevoel. Net toen ik terug naar het bed liep kwam Bill binnen in zijn boxer. Ik schrok er een beetje van. Ik was het niet gewoon om hem zo te zien. Verlegen sloeg ik mijn ogen neer. “ Vind je het erg als ik in mijn boxer slaap?” vroeg Bill. ik probeerde hem terug aan te kijken en zei: “ Nee hoor, als jij altijd zo slaapt hoef je jou niet aan te passen omdat ik hier ben.” En ik probeerde een glimlach op mijn gezicht te toveren wat ook lukte. Bill glimlachte ook en wandelde richting zijn bed. Met een wat afwachtende houding liep ik ook voorzichtig naar het bed. “ Lig maar hoor, meisje.” Zei Bill terwijl hij zichzelf in het bed legde. Ik glimlachte en ging naast hem liggen. Het voelde weer onwennig aan. Daarnet tijdens de film was het een droom geweest. Hij raakte me aan zonder boe of bah, ik lag half op hem en hij bood me bescherming aan als ik bang werd. “ Als je het niet erg vind, zou ik het liefst meteen slapen. Ik ben echt doodmoe.” Biechtte ik op. Bill knikte begripvol en glimlacht. Hij kwam langzaam dichter naar me toe.

“Slaaplekker meisje.” Zei hij en hij gaf me langzaam een kus op mijn wang. Het kriebelde in mijn buik. Bill hief zijn hoofd terug weg en keek met pretlichtjes in zijn ogen me aan. “ Slaaplekker.” Zei ik gelukzalig en boog me ook naar hem toe. Zou ik? Nee dat durfde ik niet, maar ik zou wel al een stapje dichter gaan. Ik ging ook met mijn hoofd naar hem en gaf hem een kus, net naast zijn lippen. Ik verwachte een beschaamde reactie van Bill maar in tegendeel. Hij trok een scheef glimlachje en de pretlichtjes in zijn ogen werden groter. Ik glimlachte ook en deed vervolgens het licht uit.

Het licht was al een tijdje uit en ik lag met mijn gezicht naar Bill gedraaid. Ik voelde steeds hoe zijn ademhaling over mijn gezicht streek. Op een bepaald moment, toen ik bijna in mijn eerste slaapfase zat voelde ik hoe hij plots zijn arm rond me legde. Ik voelde ook dat hij zichzelf dichter tegen me aanlegde. Dit was zalig. Ik had niet veel fut meer, maar met mijn laatste krachten legde ik ook mijn hand over zijn zij. Als gevolg hiervan, voelde ik Bill zijn lippen op mijn neus. Dit was het laatste dat ik mij kon herinneren, hierna viel ik in slaap.