deze heb ik niet zelf geschreven.de auteur is onbekent.ik heb dit verhaal in een boek over tollers gelezen, toen ik het voor het eerts las kreeg ik tranen in mijn ogen

Aan deze kant van de hemel is er een plaats genaamt de Rainbow Bridge. Als een dier sterft dat heel sicht tot iemand stond gaat dat dier naar de Rainbow Bridge.

Er zijn velden en heuvels voor onze speciale vrienden,weer zij samne kunnen rennen en spelen. Er is ruim voldeonde voedsel,water en zonneschijn en onze vrienden hebben het er warm en comfortabel.

Alle dieren die ziek en oud waren worden weer gezond. Zij die gewond waren of verminkt herstellen en worden weer sterker, net als wij ons hen herinneren in onze dromen van de dagen van weleer. De dieren zijn gelukkig en tevreden, behalven één klein ding:zij missen alleen diegene die zo speciaal was in hun leven, die ze achter hebben moeten laten.

Allemaal rennen en spelen ze samen,maar de dag komt dat er één plotseling stopt en in de verte tuurt. Zijn heldere ogen zijn strak gericht, zijn gewillige lijf begint te trillen. Plotseling rent hij de groep uit, vliegend over het groene gras, zijn benen dragen hem verder en verder,sneller en sneller. Hij heeft jou gezien, en waneer jij en je speciale vriend uiteindelijk bij elkaar komen, omhelzijn jullie elkaar in een gelukkig weerzien,om nooit meer uit elkaar te gaan. de gelukkige kussen regenen op je gezicht, jouw hand aait zijn geliefde kop en je kijkt opnieuw in de trouwen ogen van je vriend, zo lang weggeweest uit je leven maar nooit uit je hart

Daarna gaan jullie samne over de Rainbow Bridge

Reageer (2)

  • Blacklights

    echt prachtig.
    de auteur is goed!

    1 decennium geleden
  • Immortal

    zo mooi <3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen