{Narnia}When 2 enemies fall in love[Two hundred and thirteen]

Snel liepen Selena, Lucy en Gabrielle op de trap naar beneden. Snel, maar oplettend dat ze niet op hun lange jurken trapten - dat zou wel eens pijnlijke gevolgen kunnen hebben. En als ze dan beneden waren, werden ze bijna aangevallen door Alan, Susan en Peter. 'Daar zijn jullie!' riep pap Rose ongeduldig. 'Iedereen is er al, hup-hup.' Gabrielle moest lachen: 'Ook hoi, pap.' Hij glimlachte en gaf haar een aai om haar hoofd. 'Kom je mee, Gabrielle?' en samen liepen ze naar de zaal waar alle gasten waren. 'Ik heb naar je gezocht.' zei Peter tegen Selena met een flauwe grijns. 'Maar ik vond je niet.' 'Had je beter moeten zoeken want ze zat bij mij en Gabrielle.' zei Lucy enthousiast. 'Maar het had toch niets uitgemaakt want je mocht haar toch niet lenen. Ha-ha.' en ze stak haar tong naar hem uit. Susan en Selena lachten. 'Nou, leuk is dat.' zei Peter en gaf zijn kleine zus een duwtje. 'Nu heb ik Selena en dan pakt onze Luus ze van me af. Leuk hoor.' En keek wat zielig. 'Ach, Pete, je wéét toch dat ik van je hou!' zei Selena speels en gaf hem een knuffel. 'Gaan we nou of bijven jullie liever wat voortknuffelen?' vroeg Susan plagend en nam Lucy's hand vast. 'Ach, we gaan maar.. oh, Susan! Je bent prachtig met die jurk!' Selena keek haar glimlachend aan. Susan had haar steile haar losjes over haar schouders en een donkerblauwe jurk aan - die haar ogen mooi lieten uitkomen. 'Haha, dankje.' ze werd wat roder. 'Heb ik lang naar gezocht.. komen jullie nu?' De rest knikte en volgden Susan tot de zaal. Die had Selena al wel gezien.. maar toch niet zo chique als ze nu was! Er waren wel miljoenen stoelen en tafels en toch was er nog plaats om te dansen. En.. 'Selena! Peter! Hoi allemaal!' eerst zagen ze een wirwar van blond haar dat Selena en Susan knuffelde, maar dan werd het duidelijk wie ze waren. 'Evi! Nathalie! Ik ben zò blij om jullie te zien!' 'Ik jullie ook!' gilde Evi blij en Nathalie grijnsde enthousiast. 'Geweldig! Een bal.' 'Hoe is het in Archenland?' vroeg Susan nieuwsgierig die inmiddels al aan Caspians arm hing. 'is het leuk daar?' 'Nou en of!' zei Evi blij.' Het is er geweldig. Al vanaf het moment dat we er aankwamen was iedereen-' Er klonk muziek. 'Ah, danstijd!' Nathalie keek haar zus aan en dan de rest. 'We vertellen het straks wel, nu dansen. Kom Evi, naar de jongens!' en ze trok haar mee. 'Veel plezier!' gilde ze nog. 'Kom, Caspiaaaan.' zei Susan en trok hem mee. 'Dansen. o, en jùllie ook.' Peter rolde zijn ogen. 'Kom dan. Het moet weereens van Susan.' Selena giechelde: 'Hm. Laten we het dan maar doen dan, we willen haar toch niet kwaadmaken?' Peter schudde grijnzend zijn hoofd. 'Dat wìl je niet zien.' en legde zijn handen op haar heupen. Zij rond zijn nek en ze begonnen te dansen. Alhoewel het na een tijdje wel heel duidelijk werd dat Peter nerveus was. 'Wat is er?' vroeg Selena en keek hem bezorgd aan. 'Is er iets mis? ' 'Ik kan niet dansen.' mompelde Peter en deed enorm veel moeite om niet op haar tenen te trappen. Selena lachte zachtjes en wierp haar hoofd naar achteren. 'Dat is toch niets? Kom, ik heef je wel aanwijzingen.' En dat deed ze ook zoals "Voor, achter, opzij, achter." te zeggen. Het dansen ging al veel beter tot iemand op Selena's schouder tikte. Gabrielle? Of Evi en Nathalie?