Tom

Eve:
Ik mompel een spreuk een mijn wolf begint te rennen. Maar als hij op haar gebied stuit stopt hij. ‘Zei ik dat je mocht stoppen!’ Schreeuw ik kwaad en trek hem hard aan zijn riem mee. ‘Ik laat je net zo lang uithongeren tot je uit waanzin je vriendinnetje opeet!’ De wolf veranderd terug in een jongen van 19. ‘Dat kun je niet doen, als ik verder ging zou dat mijn dood worden!’ ‘ Dus?’ Zeg ik arrogant, de jongen staat op en loopt me achterna. Ondanks dat hij een kop groter is, vele breder en gespierder is durft hij me niks aan te doen. Ik ben pas 14 en weet heel veel over duister magie. ‘Als je me 5 jaar lang beschermd laat ik je levend gaan en verbreek ik je weerwolven vloek, is dat geen deal?’ Tom kijkt me kwaad aan, ‘Je hebt geen andere keus’ Zeg spottend. We komen aan bij een ronde deur, die naar mijn huisje in een heuveltje leid. ‘Je hebt net zo’n hobbit huisje als in lord of the rings…’ ‘ Dankje’ Zeg ik gemeen lachend. Tom stoot zijn hoofd bijna tegen de bovenkant van de deurpost aan waar ik ook maar net onderdoor kan lopen zonder te bukken. Ik duw hem samen met die ene Chantelle Paige in een kamer en sluit de deur. Ik lach gemeen, Tom’s honger zal zodra zo groot zijn dat hij haar verscheurd!