Chapter 45. Making mistakes is humanly. Why can't we be angels?

Justins pov:

Iemand drukt kusjes op mijn wang en ik open mijn ogen. 'Goedemorgen Doornroosje,' zegt Caitlin lachend. Ik schiet overeind in haar felroze bed. ' Hebben we gister iets gedaan?' vraag ik geschokt. Ze schudt haar hoofd. 'Je viel in slaap zodra we hier waren,' zucht ze. 'Maar anders kunnen we het nu inhalen,' zegt ze met een ondeugende blik. 'Nee, bedankt. Ik moet gaan,' antwoord ik snel. Ik spring uit bed en merk op dat ik mijn kleren nog aan heb. Ik grijp mijn spullen en ren zo snel als ik kan het huis uit. Onderweg kom ik Christian tegen, die me niet begrijpend aankrijgt. Waarom moest ik Caitlin zoenen? Waarom moet Faith dood? Waarom bleef ik bij Caitlin? Ik ren naar mijn huis toe, die een paar straten verder op is. Als ik de deur opengooi kijkt mijn moeder me aan. 'Hoe kun je dat meisje zoiets aandoen?' zegt ze beschuldigend. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Waar heb je het over?' vraag ik. Ze gooit een tijdschrift naar me toe, die ik soepel op vang. "Bieber en zijn ex weer samen?" staat er in grote letters op de voorkant met een foto van mij en Caitlin. Zoenend. 'Heeft Faith dit al gezien?' vraag ik smekend aan mijn moeder. 'Ga naar het toe en vraag het haar,' antwoord ze bot. Ik loop naar boven toe en open zachtjes Faiths deur. 'Hi,' zeg ik ongemakkelijk. Ik krijg geen antwoord terug. 'Heb je dat ene blad al gelezen?' Weer geen antwoord. 'Faith, antwoord alsjeblieft,' smeek ik. Maar het blijft stil. Ik loop naar het bed toe. In het donker zie ik Faiths ogen glimmen. Ze kijkt me angstig aan. 'Mag ik de gordijnen open doen?' Ik wacht niet op haar antwoord en trek de gordijnen open. Faith zit ineengedoken in haar bed. Haar gezicht is nog witter dan eerst. 'Faith, alsjeblieft,' probeer ik nog een keer. 'Het spijt me! Het gebeurde gewoon! Geloof me!' Ze kijkt me niet eens meer aan. Ik grijp haar vast. 'Praat tegen me!' schreeuw ik. Direct heb ik spijt. Verdriet en angst is in haar ogen te lezen. Kleine parelvormige tranen liggen op haar gezicht. Geschrokken van mijn actie strompel ik achteruit. Faith slaat haar ogen neer en haar sluike zwarte haar valt voor haar gezicht. Ik ren de kamer uit. Ik deed Faith pijn, nu moet ik de gevolgen onder ogen zien. Ik had niet tegen haar moeten schreeuwen. Ik had haar niet zo hard vast moeten pakken. Ik ga in mijn eigen kamer op mijn bed zitten. Denken over hoe ik dit op zou moeten lossen. Hoe verpest ik mijn leven? Ik grijns slapjes. Ik voel mijn IPhone trillen. Ik trek hem uit mijn zak. Een smsje van Chaz.

Ik hoorde van Chris dat je vanacht bij Caitlin was. Heb je wel over Faith gedacht? Ze heeft je nodig

Ik tik het smsje weg en check mijn twitter. Al snel ga ik op youtube. Mystery heeft een nieuwe video staat er. Ik klik het filmpje aan. Zachte muziek vult de kamer.

Who am I to say - Hope

Love of my life, my soulmate
You're my best friend
Part of me like breathing
Now half of me is left

I don't know anything at all
Who am I to say you love me
I don't know anything at all
and who am I to say you need me

Zij moet ook haar liefde hebben verloren, gaat er door me heen. Vast niet op de manier hoe ik het deed. Zij moet juist het omgekeerde hebben meegemaakt. Het voelde alsof er een puzzelstukje op z'n plaats werd gelegd, of er werd een lichtje ging branden. Maar ik negeerde het gevoel.