Because you were/are special to us/me (FTSK) 17

"Zo, hier is je handdoek." Kyle legt hem rond me en geeft me een ijsje. "Je ziet je buil nog amper" merk ik op. "Ja, i kdoe er elke ochtend en avond zalf op." En toen werd het stil. "Toen werd het tijd voor een Kyle-Elisa-moment." deelt Caleb mee en staat op. "Caleb, stop ermee en zet je neer." reageert Kyle geïrriteerd. "Sorry hoor." Caleb zet zich weer neer en kijkt boos voor zich uit terwijl hij zijn ijsje verder opeet.

"Zullen we in het zwembad gaan?" stel ik voor wanneer iedereen zijn ijsje op is. Iedereen stemt in en loopt het zwembad in. Ik zet me tegen de rand en kijk toe hoe de jongens zich amuseren. Volgende week wil daar ook bij zijn bedenk ik me . "Hey, dat is lang geleden." hoor ik van achter me komen. Boven me hangt het gezicht van Jana. "Oh hoi, ja dat is al een tijdje geleden." Ze komt naast me zitten. "Weet jij soms waar ik Kyle Burns kan vinden? Grote jongen, blond haar, neuspiercing en eentje in zijn oor. Ik heb nog iets uit te leggen van vorig jaar." Net als ik wil zeggen waar hij is zie ik hem niet meer. "Nee, het spijt me." antwoord ik haar dan maar. "Ik heb gelezen dat je heel goed met hem kan opschieten . Ze ker dat er niets meer aan de hand is?" vraagt ze lachend. "Veel mensen denken dat maar Kyle nik zijn gewoon vrienden." Ze knikt. "Elisa, we gaan maar eens naar huis. Kom je tegen 8 uur naar het skatepark?" laat Kent weten. "Oke, tot straks." Ik kijk eens op de klok aan het zwembad en zie dat het 6 uur is. "Elisa, kom je? We gaan eten." Ik zwem naar het trapje en ga eruit. "Leuk je nog eens weer te zien maar ik moet er vandoor." zeg ik nog wanneer ik langs haar passeer. "Tot nog eens. " Ik neem een handdoek en droog me af.

Na het eten maak ik me klaar om naar het skatepark te vertrekken. "Ik ga naar het skatepark. tot straks." Ik neem mijn skateboard en ga naar het skatepark. Tot mijn grote verbazing gaat skaten vrij goed. "hey jongens" begroet ik hen "Waar is Kyle nu weer?" vraag ik meteen als ik hem nergens vindt. "Die is weer hervallen in oude gewoontes. Hij wil niet meer naar het skatepark of het hotel. We weten niet waarom." legt JOnathan uit. "Jana" zeg ik meer tegen mezelf dat geen iemand anders. "Jana is terug, daarom was hij ineens weg en daarom wil hij niet meer komen skaten of naar het hotel." bedenk ik. Na er nog even over te spreken beginnen de jongens te skaten. Ik besluit het er ook maar op te wagen en het valt al bij al nog goed mee.

"Hey jongens, kan iemand me vertellen waar Kyle Burns uithangt?" hoor ik een bekende stem vragen. "Wie ben je en wat moet je van hem?" vraagt Marc meteen aanvallend. "Jana, ik moet me nog verantwoorden voor iets van vorig jaar." legt ze rustig uit. "Ga maar weg, hij komt hier niet meer." antwoordt Austin. "Ga je gang, ik luister." Achter haar staat Kyle. Verwonderd kijken we hem aan. "Ik wou me excuseren dat ik vorig jaar ineens weg was. We hadden een telefoontje gekregen en moesten zo snel mogelijk vertrekken." Kyle staat haar gewoon aan te kijken maar doet niets. "We hadden het zo leuk, ik wou je echt niet kwetsen." Ik begin me af te vragen waar ze geleerd heeft zo goed toneel te spelen. Ze stond te flirten met de halve discotheek. Ik zweer het, als hij haar gelooft krijgt hij een tweede bitchklap. "Whatever." Hij loopt haar voorbij en begint te skaten. Stomverbaasd blijft Jana staan. Niet alleen zij is verbaasd, maar ook Kent, Austin, Caleb, Jonathan en ik. "Kuynnen we dan opnieuw beginnen?" vraagt ze. Gaat ze hem nog eens kwetsen? Daar komt mooi niets van in huis. "Als ik zo naief zou zijn als vorig jaar zou ik meteen ja zeggen maar het geluk zit je niet mee want ik ben niet meer zo naief. Dag Jana." antwoordt hij en zwaait eens naar haar. Ze staart hem ongelovig aan en gaat dan weer weg. "Wat heb jij ineens?" vraagt Kent meteen. "Ik heb vrienden genoeg, 5 gekken die met mij een band vormen en een heleboel meisjes die weg zijn van mij. De liefde vind ik dan misschien niet meteen van de eerste keer maar ik moet verder kijken dan dat." Trots kijkt hij me aan. "Wow, Kyle die zo'n wijze woorden uitspreekt dat kan niet goed zijn. Ik denk trouwens dat we iets aan de formulering moeten doen waar je het hebt over die gekken. die met jou een band vormen. Ik zou het eerder hebben over kinderen die voor altijd ziek zijn, de ziekste kinderen ooit." lacht Kent.