66. Im Park.

Een paar minuten later wandelden ik en Bill samen met Gucci langs de baan. “ Naar waar gaan we?” vroeg ik. “ Hier wat verder is er een park. Ik ga altijd met haar daarheen, dan kan ze wat vrij rondlopen.” Zei hij. Ik knikte begrijpend en op een rustig tempo liepen we naar het parkje. Het leek warmer en warmer te worden. Ik was blij dat ik mijn trui thuis had gelaten. Niet veel later kwamen we aan in het parkje. Ik was er nog nooit geweest. “ Wat is het hier mooi.” Zei ik verbaasd. Bill glimlachte. “ Er komt hier nooit geen mens.” Zei hij. “ Wat een zonde.” Zei ik. “ Ach, nu is het niet zo erg,hé. Hebben we even tijd voor onszelf.” Ging Bill verder. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk worden maar op het zelfde moment vond ik het leuk en spannend. Bill hurkte zich naar Gucci heen en maakte de leiband los. “ Loop maar meisje.” Zei hij en Gucci rende weg. Ik vond het schattig om Bill bezig te zien met Gucci. Het was zo schattig. ik zou er uren kunnen naar kijken. Nuja, ik zou eigenlijk altijd uren naar Bill kunnen kijken, hij was dan ook veel te mooi.

Ik en Bill liepen samen nog wat verder het park in. Bill liep dicht bij me, of dacht ik dat gewoon maar? Ach wat maakte het ook uit? ik was blij dat ik al bevriend kon zijn met hem. “ Zullen we ons op het gras zetten?” vroeg hij plots en hij wees een openplek aan waar Gucci net over rende. “ Is goed hoor.” Zei ik en we liepen het gras op. Na een paar meter stappen gingen we gaan zitten. Gelukkig dat ik geen witte broek aanhad, bedacht ik me. Bill zat rechtover me. Mijn ogen vingen zijn blik. Ik voelde dat zijn ogen net over mijn lichaam hadden gegleden toen ik me ging neerzitten. Ik wist maar al te goed dat zijn ogen even op mijn borsten hadden gerust. Niet dat ik dat erg vond. Elke gezonde jongen zou dit doen toch? Ik zwierde even mijn haar achteruit. Ik probeerde dit ze verleidelijk mogelijk te doen. Ik zag een grijnsje op Bill zijn mond verschijnen. Vrolijk liep Gucci voorbij ons. Ik keek naar de hond en toen ik mijn gezicht terug naar Bill draaide zag ik dat hij aan het grijnzen was terwijl hij naar het gras staarde. “ Wat is er?” vroeg ik lacherig. Bill hief zijn gezicht op en keek me aan. de grijns bleef. “ Ik was aan het denken. Toen je aan het huilen was nadat je, je bal routine had gedaan, was je eigenlijk zo schattig.” zijn ogen bleven me aanstaren terwijl ik voelde dat ik superrood werd. “ Dat was van ontlading.” Zei ik. “ Weet ik wel, maar het was zo schattig, ik zat zelf met tranen in mijn ogen toen ik het zag.” Ik glimlachte klein toen hij dit zei. “ Ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen.” Biechtte hij plots op. Ik keek hem verassend aan en zuchtte eens gelukkig. “ Ik ben ook zo blij da tik jou heb leren kennen.” Mijn glimlach werd dit keer wel groter. Bill likte even langs zijn lippen. Dat was zo ongelofelijk sexy, ik moest me echt inhouden om hem niet te bespringen en te gillen dat ik smoorverliefd was op hem. “ Ik ben ook blij dat je niet gewoon een vriendin bent die bij me is voor mijn geld. Alleszins, dat hoop ik?” Hij keek me doordringend aan terwijl hij zijn ene hand op mijn knie had gelegd. Ik keek van die hand terug naar zijn gezicht. “ Natuurlijk ben ik niet bij je voor je geld? ik ben je vriendin omdat ik je leuk vind. Net als Friedolien. Zij is Tom zijn vriendin omdat ze hem doodgraag ziet.” Ik legde de nadruk op doodgraag om de een of andere reden. Bill glimlachte : “ Er zijn maar weinig meisjes die niet voor ons geld aanpappen met ons.” Hij haalde zijn hand terug van mijn knie en keek naar zijn linkerkant waar Gucci kwam aangewandeld. Ik vond het jammer, zijn hand had er gerust nog uren mogen blijven liggen. “ Ik meen het Bill, al had je geen geld, ik zou nog willen bevriend zijn met je. Je bent gewoon zo lief, zo begrijpend zo … “ ik stopte even. Bill glimlachte : “ Stop maar, straks moet ik nog geloven dat je verliefd op me bent.” Om de aan of andere reden boog hij zijn hoofd dichter naar me toe en stopte hij halverwege. Mijn hart ging tekeer als een razende. Gucci zat kwispelend naast me.

Ik draaide mijn hoofd weg. Wat deed ik nu toch? Ik was bang, gewoon zo bang. Ik stond recht en nam een tak en gooide die weg zodat Gucci erom kon rennen. Waarom had ik nu net het lef niet gehad om ook mijn hoofd meer naar hem toe te brengen en hem op zijn mond te hebben gekust. Domme twijfels! Ik keek Bill aan en zag dat hij zich ook wat schaamde. Waarom is het leven zo ingewikkeld? Het was nu zo stil tussen ons, ik wilde dit niet. Vlug verzon ik iets zodat we verder konden praten en dat ik de vorige situatie zou vergeten. “ Naar welke film gaan we kijken deze avond?” vroeg ik. Bill stond nu ook recht. Ik zag aan zijn gezicht dat hij ook blij was dat ik ene vraag stelde. “ Tom wou ‘ The Crudge’ ofzo bekijken.” Zei hij. “ Oei, ene horrorfilm. Friedolien zal blij zijn!” lachte ik. Bill keek me niet begrijpend aan. “ Ze is daar niet zo voor.” Legde ik uit. Bill glimlachte : “ och, dat zal nog leuk worden deze avond dan.” Ik knikte en lachte. “ Zullen we terug naar huis gaan? “ vroeg Bill. ik knikte. “ Gucci! Hier!” riep Bill en Gucci kwam vanachter een boom gelopen. We deden de leiband terug om en liepen samen terug naar huis.