{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part Seventy-three.]

Onderweg hoorden Peter,Susan,Caspian,Edmund,Bella en Lucy een gegil.Caspian en Edmund stopten abrupt met proberen de eerste te zijn en keken de anderen aan.Ze reden allemaal richting het gegil om het onbekende meisje hulp te bieden.Op het strand aangekomen sprongen ze op het witte zand.Een meermin wilde een meisje de zee intrekken.En dat meisje was Selena.Door hun uitdrukking te zien leken Bella en Edmund de meermin te kennen.’Melody!’riep Caspian.Melody keek op:’Koning Caspian?’’Laat haar los!’beveelde Caspian,’Zij is niet slecht,echt niet.’Van verbaasdheid liet Melody Selena los,die in het water viel.’Selena!’gilde Lucy bang met een hoog stemmetje.Peter sprong in het water,om haar te helpen.Toen Selena hoestend en proestend veilig en wel aan land kwam,zag ze wie haar redders waren.’Bella?Susan?Edmund?Caspian?Lucy?Peter?’vroeg ze niet begrijpend.’Ja,’zei den ze allemaal grijnzend in koor.Melody was intussen naar het laagwater gekomen.’Ik snap het niet,’zei ze verward,’Andalusiaanse en Telmarijnse mensen mochten hier niet.Dat heb je zelf gezegt.Ik mocht het doen,zij is Andalusiaans.’Susan keek walgend naar Caspian.’Dat is waar,’gaf hij toe,’Maar zij is een oude bekende.’Melody keek begrijpend naar Selena:’Sorry,Selena.Ik heb er spijt van.’Selena wist niet wat te doen.’Selena,zij is ook te vertrouwen,’probeerde Caspian haar te overtuigen.’Oké dan,’zei ze,’Het is goed.’Melody glimlachte:’Maar als jullie mij excuseren,het is tijd dat ik terug ga naar mijn familie.’Bella en Caspian knikten en na een korte zwaai dook Melody het water in.’Selena!’zei Bella en omhelsde haar,het kon haar duidelijk niet schelen dat ze druipnat was.Susan en Lucy volgden haar voorbeeld.Van de jongens kreeg ze een knikje.’Waar is Gabrielle?’vroeg Lucy en keek om zich heen.’In het bos..,’zei Selena.’Waarom dat?’vroeg Susan nieuwsgierig.’Wel,eeuhm,’Selena schaamde zich.Wat ze aan het doen waren was niet echt normaal voor een zestienjarige,’Ik,ehm,speelde verstoppertje met haar.’Edmund keek grijnzend naar Peter,hij dacht aan het verstoppertje,twee jaar geleden.Selena voelde zich rood worden.’Oh leuk!’zei Lucy enthousiast,’Maar dan zal ze niet naar jou luisteren.Ik roep wel,GABRIELLE!’Na een paar minuten hoorden ze geritsel.Gabrielle kwam uit het bos,met haar haren vol takjes.’Lucy!’riep ze blij,’Oooh!Jullie zijn allemaal hier!’