{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part Seventy-two.]

Na de vijftig tellen keek Selena om zich heen,zoekend naar Gabrielle.Maar natuurlijk was ze er niet.Gabrielle kon zich diep in het bos verstopt hebben.Selena ging rechtdoor en plukte een bloem om eraan te gaan prullen.Snel sloeg ze rechtsaf en viel bijna op de grond door een tak.Maar veel geluid maken deed ze niet,dat zou Gabrielle horen en dan moest ze nog langer zoeken.Langzaam werd het bos lichter en de bomen meer verspreid.Voor haar zag ze het witte strand en de prachtige felblauwe zee.Het was dezelfde zee van wanneer ze nog bij Peter,Susan,Edmund,Caspian,Bella en Lucy waren.Ze was in Narnia.Een grijns kon op haar lippen ontsnappen en ze speurde de zee af,om iets te vinden waar ze eigenlijk niet naar zocht.Iets trok haar aandacht.Op een woeste,grijze rots in het water zat een meermin.Ze had golvend oranje haar en haar huid was bleek,omdat ze het meeste van de tijd onder water doorbracht.Ook leek het te glinsteren omdat het een heel klein beetje schubachtig leek.Als bovenkleding had ze twee magenta schelpen,net als haar staart,die ook magenta was.Alleen haar echte vinnen waren lichtroze.Ze was een lied aan het zingen,in een andere taal met haar prachtige,melodieuze stem.Selena kende maar een stem die nog mooier was.Volgens de legende leiden slechte meerminnen zeelieden naar hen met hun prachtige stem om dan met hun schip tegen de rotsen te slagen.De meermin stopte met haar wonderbaarlijke lied en keek met haar donkergroene ogen naar Selena.Ze deed teken dat ze naar haar moest komen.Dat kon Selena niet weerstaan,ze was te nieuwsgierig naar dit wezen.Omdat de meermin dieper in het water zat,moest Selena op een paar rotsen klimmen om bij haar te geraken.’lk ben Melody,’zei ze lief en met grote ogen naar haar starend.’Selena,’zei Selena verbluft.Melody greep haar hand,die glibberig en koud aanvoelde.Vanaf dan liep het mis.Melody probeerde haar in het water te trekken.Selena gilde en hield zich bang vast aan de rots waar zij op zat.