Day 1 (De dates - Gustav)

Joyce (Gustav) POV

"Mijn plannen waren eigenlijk om pizza te bestellen en elkaar wat beter te leren kennen op mijn kamer" Zegt Gustav. "Lijkt me super!" Zeg ik vrolijk. Ik ben super zenuwachtig voor deze avond met Gustav. Maar aan de andere kant heb ik er ook heel veel zin in. Ze hebben mij natuurlijk niet voor niets uitgekozen. We lopen door de gangen en komen dan aan bij de kamer van Gustav. "Treed binnen in mijn nederige stulpje" En hij maakt een gebaar met zijn hand. Ik loop naar binnen en kijk mijn ogen uit. Een gigantische spierwitte kamer lacht me toe. Overal liggen donzige kussens en een groot donzig plaid op het bed. "Wow!" Zeg ik verrast. "Maak het jezelf gemakkelijk, dan bestel ik ondertussen pizza en maak ik wat drinken klaar" Glimlacht Gustav. "Oké!" Dat zijn de enige drie letters uit het alfabet die ik me nog kan herinneren en tot mijn grote verbazing heb ik ze nog samen weten te voegen tot een woord. Even later komt Gustav de kamer weer in met twee grote glazen cola. "De pizza is er over tien minuten" En hij overhandigt mij het glas. "Vertel eens. Waarom heb je jezelf opgegeven voor dit programma?" hij kijkt me indringend aan. "Nou eigenlijk heeft mijn zus me opgegeven. Ze wist dat ik jou heel leuk vond en ze zag het ergens staan." Zeg ik "Nou dan ben ik je zus heel dankbaar." Zegt hij met een ondeugende glimlach. Ik voel dat ik rood wordt. Er wordt op de deur geklopt en Gustav loopt erheen. Ik hoor wat gepraat en dan loopt Gustav de kamer weer in met 2 pizzadozen. "Zo de pizza is gearriveerd!" Ik pak de doos dankbaar aan. Ik doe hem open en zie dat er een tonijnpizza in zit. Mijn lieveling! We beginnen allebei te eten en zwijgen tot de pizza op is. "Zo dat was lekker!" Zegt Gustav als hij de pizza naar binnen gewerkt heeft. "Jazeker!" Bevestig ik! "Eigenlijk is de tijd al weer bijna om. Maar ik vind het veel te gezellig om je nu al te laten gaan" zegt hij. "Ja ik vind het ook heel gezellig. Ik zou het jammer vinden om weg te moeten!" zeg ik. Hij lacht en ik smelt bijna. "Maar het zou een beetje oneerlijk zijn" zegt hij met een hangend hoofd. "Nou eeh dan ga ik maar denk ik." zeg ik. "Ja ja is goed. Jammer maar helaas" Ik loop naar de deur. "Doei!" zeg ik. "Doei!" Zegt Gustav.