~>15<~

Ik keek hem angstig aan en keek naar mijn moeder, die verstijft van angst, maar toch vertederd naar ons stond te kijken. Andy keek haar geïrriteerd aan, maar ik legde mijn hand op zijn schouder en schudde mijn hoofd. ‘Kom vanavond naar me toe, Aiyana. Ik moet wat met je bespreken.’ Ik knikte en ze liep weg. Ik stond te trillen op mijn benen en al snel hield ik het niet meer. Andy tilde me op en legde me op de bank. Hij liet me tegen zich aan liggen en ik voelde tranen van angst over mijn wangen rollen. ‘Shht…’ suste Andy me. ‘Wat moet hij toch van je?’ Ik schudde mijn hoofd. Ik kon het ze niet vertellen, mijn keel zat dicht. Yu en Sandra streelde me over mijn rug. ‘We zijn er voor je, rustig maar.’ Ik keek op naar haar en ze glimlachte geruststellend. Ik kwam weer overeind en keek naar Yxa die binnenkwam gestrompeld. Ze bloedde uit de wonden op haar lichaam, maar liep toch gelijk naar haar pup. Die lag nog steeds te janken en ze likte haar. ‘Yxa…’ fluisterde ik. ‘Wat heb ik gedaan?’ Yxa liep op me af en leunde tegen me aan. Ze jankte van de pijn die ze had en stortte toen in. ‘Yxa!’ riep Andy geschrokken en hij liep op haar af. Zacht streek hij haar door haar vacht en ik keek naar haar. Wat had ik gedaan? ‘Ze redt het wel.’mompelde ik, meer om mezelf te overtuigen. ‘Ze is sterk, ze is een wolf. Die gaan niet neer voor zoiets. Tenzij dit gaat ontsteken, dan gaat het fout.’Andy keek me aan. ‘Hoe weet jij?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Vraag maar niets. Kun je die wonden niet laten dichten ofzo?’ vroeg ik onnozel. Ik had immers vaak genoeg wolven gezien, die door mensenhanden waren dichtgemaakt. Andy knikte. ‘We brengen haar en de pup naar de dierenarts.’ Mompelde hij en hij wenkte Yu om Yxa op te pakken. ‘Ik blijf wel hier.’mompelde ik. Ik moest immers nog naar mijn moeder. Sandra knikte. ‘Ik ook.’ Ik vloekte in mezelf. Dat had ik niet gewild. Ik wilde alleen zijn. ‘Ik red me wel alleen hoor.’ Zei ik en ik keek haar aan. ‘Zij kunnen het ook wel alleen. En ik wil je wat beter leren kennen.’Ik knikte begrijpend en stond daarna op om de deur open te doen voor de jongens. ‘Zorg goed voor haar.’fluisterde ik en Andy knikte. Toen reden ze weg. Ik liep weer terug en ging op de bank zitten. Sandra plofte naast me en keek me met twinkel ogen aan. ‘Zo dus jij vindt Andy leuk.’ Ik hield mijn mond. Ik had mijn hoofd nu bij van alles en nog wat, maar niet bij Andy. ‘Heeft hij je al gezoend?’ Ik reageerde weer niet. ‘He, gaat het wel? Ik zal mijn mond wel houden. Het zijn mijn zaken niet.’ Ik keek het meisje aan. ‘Hoe leuk ik hem ook zal vinden. Ik mag het niet. Dat is mijn probleem…’ Sandra keek me niet begrijpend aan. ‘Vraag alsjeblieft niets. Ik ga even lopen. Ik ben laat thuis.’ Ik stond op en deed de schuifdeur open. Daarna liep ik het bos in. Net achter de bomen veranderde ik en schoot ik er vandoor. Al snel kwam ik bij de open plek waar de roedel normaal gesproken was. Nu was er niemand. ‘Aiyana…’ ik keek op en zag mijn moeder. Blij om haar te zien rende ik op haar af en likte haar over haar snuit. ‘Gelukkig, je bent in orde.’ Mijn moeder schudde haar hoofd. ‘De pups beschermen me nu, zodra ze geboren zijn raak ik in de problemen.’ Ik knikte en wreef langs haar kop. ‘Gelukkig ben jij ook in orde en hoe is het met die andere wolf?’ Ik jankte. ‘Ze wordt nu behandeld.’ Mijn moeder knikte. ‘Blijf voorlopig maar bij die jongens. Ze zullen je beschermen.’ Ik knikte en ik liep bij haar vandaan. Ik schoot ervandoor en al snel was ik weer thuis. Daar waren Andy en Yu ook weer. Ik liep naar de deur en veranderde. Rustig schoof ik de deur open en keek toen naar Yxa. Ze had een kap om. Geen idee waarom. Ik liep op haar af en streek met mijn hoofd langs haar kop. Ze jankte. ‘Het doet pijn, en ik kan niet likken door deze kap.’ Ik keek haar aan. ‘Dat is vast de bedoeling…’ fluisterde ik. Yu keek me aan. ‘Daar ben je!’ riep hij blij uit. Ik knikte en ging op de bank zitten. Andy keek me ook aan en kwam naast me zitten. Hij streek me langs mijn arm, maar ik deinsde van hem weg. Ik wilde hem niet in gevaar brengen. ‘Aiyana?’ fluisterde Andy verward. Ik stond op en ging tegen de muur zitten. Sandra keek me vragend aan. ‘Aiyana, wat is er?’ ik schudde mijn hoofd. ‘Niets.’ Yu plofte naast me neer en sloeg zijn arm om me heen. ‘Dat geloof ik helemaal niet.’fluisterde hij en hij gaf me een kus op mijn voorhoofd. Snel schudde ik zijn arm van mijn schouders en rende ik naar boven. Snel glipte ik een kamer in, die ik niet kende. Daar zakte ik huilend naar beneden. Ik wilde ze niet in gevaar brengen.