{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part Seventy.]

In een wip keek Selena naar Gabrielle.Zij was ook wakker en keek verwonderend voor zich uit.Geruisloos gingen ze douchen en bij het ontbijt zeiden ze ook niets.’En wat gaan jullie vandaag doen?’vroeg hun vader enthousiast om de stilte te verbreken.Selena haalde haar schouders op en keek naar Gabrielle.’Verstoppertje in het bos!’zei ze met propvolle mond.’Oké,’lachte hij,’maar op tijd terug zijn hé!Je weet wie er komt eten!’’Wat?!’zei Selena enthousiast ,’Komen ze?’Hun vader knikte en Gabrielle viel bijna af haar stoel van de opwinding;Selena grijnsde en ging naar haar kamer,om haar ketting aan te doen.Toen ze de deur opendeed,zag ze iets wit liggen.Een envellope.Ze tilde hem op en zag dat die aan haar geadresseerd was maar het handschrift herkende ze niet.Snel deed ze hem open.Haar ogen gleden over het papier.Beste Selena stond er Iedereen mist je hier,en ook Gabrielle.Het is hier nogal saai zonder jullie.Ik vond onze laatste ontmoeting leuk,hopelijk jij ook.Dus willen we dan misschien nog eens afspreken?Ik stel voor op dezelfde plek binnen twee dagen,in de middag,wat op de aarde 21 mei zou zijn.Als je akkoord bent tenminste.Ik hoop dat je komt.
Peter.Selena’s hart maakte een sprongetje.Natuurlijk wilde ze dat!Maar 21 mei zou morgen al zijn.Dan zou ze een smoes moeten bedenken.Ach fleurde ze zich haar eigen op,Ik verzin wel iets!Snel ging ze naar beneden.’Zo Gabby,’zei ze vrolijk,’Gaan we dan?’Gabrielle staarde haar verward aan,’Huh?Moet ik je dan niet overhalen?Wel ehm,zoveel te beter!’en greep haar hand.Ze gingen ver in het bos.’Tel jij?’vroeg Gabrielle met puppyoogjes,’Oh liefste,leukste zusje?’’Oké,’gaf Selena toe,’Dat doe ik wel.’Niets kon haar goede humeur nog verpesten.Selena telde terwijl Gabrielle wegliep.