Because you were/are special to us/me (ftsk) 12

"Aangezien Caleb er niet meer is verwacht ik van jou een verklaring over wat er net gebeurde." begint Kyle meteen als ze allemaal verdwenen zijn. "Als je het niet erg vindt zou ik graag eerst enkele vragen stellen, daarna krijg je een verklaring van a tot z." beloof ik hem. "Vuur maar af." zegt hij meteen. "Hoe is je relatie met Shana?" Kyle lijkt uit zijn lood geslagen maar probeert zich snel te hernemen. "De laatste tijd hebben we vaker ruzie. Sinds deze week bestaat een dag uit ruzie maken en als we voor de verandering nog eens samen weggaan doen we alsof alles dik in orde is. Waarom wil je dat weten?" Ik negeer zijn vraag en stel mijn volgende. "Waar gaan die ruzies over?" Hij kijkt me aan alsof er wereldschokkend nieuws gaat volgen. "Nou... euhm... wel.. eigenlijk... ze gaan over... wel we maken... we maken ruzie over... jou." zegt hij stotterend. "Zij kan het niet verdragen dat wij zo goed overeenkomen." verduidelijkt hij. "Hou je eigenlijk wel van haar?" vraag ik aarzelend. Hij zet zich neer tegen de muur met zijn handen in zijn haar. "Ik weet het niet... ik weet het niet meer. Ik heb echt van haar gehouden maar nu heb ik er geen idee meer van." Ik zet me voorzichtig recht en wil tot bij hem gaan. "Ik kom wel naar jou, ik wil niet dat je jezelf nog meer pijn aandoet." zegt hij terwijl hij opstaat en naast mij komt zitten. Het blijft even stil. Kyle staart naar zijn kapotte drumstel. "Ik koop je een nieuw en je hebt je verklaring nog te goed." Hij lacht ene schudt zijn hoofd. "Ik betaal het zelf wel." antwoordt hij. "En dan nu de verklaring." Hij slaagt wat op zijn benen als 'tromgeroffel' en ik vertel hem dat het opgezet spel was, dat we op die manier konden uitmaken volgens Caleb of hij op mij verliefd is. "Weet je wat ik met je tekening en kader gedaan heb?" vraagt hij na een lange onaangename stilte. Ik kijk hem vol verwachting aan. "De tekening hangt op mijn deur van mijn slaapkamer, de zin op de achterkant heb ik op speciaal papier laten drukken en erlangs gehangen en de kader heeft een speciaal plekje gekregen. Hij hanggt boven mijn bed." vertelt hij. "En wat heb je in de kader gehangen?" vraag ik nieuwsgierig. "Ik heb de foto van op je hotelkamer met jou en mij erop laten vergroten en erin gehangen. Shana was daar niet zo blij mee en heeft dezelfde foto van haar en mij getrokken en laten vergroten in de hoop dat ik hem in de plaats zou hangen. Dat is nooit gebeurd." vertelt hij. Ik sla een arm rond hem en geef hem een kus op zijn wang. "Alles komt wel goed." fluister ik.

"Wensen meneer en mevrouw nog tijd alleen of dineren jullie liever?" komt Caleb vragen nadat hij geklopt heeft. "Wat denk je, SCHAT?" vraagt Kyle met een knipoog. "Ik wil wel dineren met mijn overbezorgde lieve SCHAT." antwoord ik lachend. Natuurlijk was Calebs bedoeling ons te koppelen maar ik denk niet dat een relatie lang stand zal houden aangezien hij hier woont en ik in België. Daarbij komt trouwens nog dat Kyle een relatie heeft met Shana. "Willen jullie me dan volgen?" vraagt Caleb die trouwens mooi opgekleed is. Kyle en ik staan op en volgen Caleb. Als we aankomen in de eetkamer staat daar een tafel gedekt voor twee met kaarsjes. We gaan zitten en krijgen meteen een aperitief voorgeschoteld. Na een half uur geven Marc en Austin (ook beiden mooi opgekleed) ons een voorgerecht. "Tomaat garnaal op een bedje van sla en geraspte worteltjes." presenteert Marc ons en verdwijnt samen met Austin. Kyle en ik kijken elkaar aan en schieten in de lach.

"Het was lekker. Ik denk dat ik nog enkele keren in je drumstel ga vallen." zeg ik lachend. "Eerst was ik boos dat mijn drumstel kapot is maar ik denk dat ik het toelaat." lacht Kyle. "zouden we hen niet beter duidelijk maken dat we helemaal niet met elkaar verkeren? Wie weet wat ze nog allemaal bedacht hebben." Kyle stemt in. "Caleb, Marc, Kent, Austin en Jonathan!" Enkele seconden later staan Caleb, Marc en Austin aan tafel. "Waar zijn Jonathan en Kent?" Austin en Marc halen hun schouders op. "Wandelen!" roept Caleb een beetje te enthousiast terwijl Austin beweert dat ze thuis zijn. Kyle kijkt hen met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ergens op deze wereld maar waar precies weten we niet?" besluit Marc vragend. "Whatever, we moeten jullie eigenlijk iets opbiechten, of duidelijk maken lijkt me een beter woord. Al zou het me niet verbazen moesten jullie het eigenlijk al weten." begint Kyle. "Zie je wel dat ze samen zijn." roept Caleb meteen uit."Nee, eigenlijk juist niet. Elisa en ik zijn geen koppel, nooit geweest. We deden alsof en dan overdreven we erg, vond ik.Ik dacht dat jullie dat door hadden. En trouwens, vergeet niet dat ik nog altijd met Shana ben." gaat hij verder. Bij dat laatste haalt hij een ketting van onder zijn T-shirt met een half hartje aan. "Ik denk dat ik me even terugtrek in de keuken." Caleb loopt naar de keuken en trekt de deur dicht. "Jonathan en Kent zijn je bed vol rozenblaadjes gaan leggen. We vonden het raar dat jullie steeds de nadruk legden op schat en al die woorden maar Caleb bleef ervan overtuigd dat jullie samen zijn." legt Marc uit als we richting de keuken staren. "Zeg Caleb maar dat ze alles mogen laten liggen." Austin loopt naar de keuken en zegt het aan Caleb die het meteen doorzegt aan Jonathan en Kent.