Het eerste slachtoffer en grappen

Met zijn allen liepen we naar de les toe.
Draco was erg stil, hij zat te denken aan wat hij misschien zou moeten doen.
Plotseling hoorde ik iets, het kwam uit de muur, gesis.
Ik volgde het gesis en gefluister.
De rest rende achter mij aan.
Ik stopte, voor ons hing aan de muur een kat met daarachter een tekst in bloed.
Harry, Ron en Hermelien kwamen ook aangerend.
We keken elkaar allemaal aan.
Alleen Draco gaf een vernietigende blik tegen Harry.
"Heb jij enig idee wie dit gedaan heeft?" vroeg Harry aan mij.
"Als ik dat had was iemand nu dood, dit doe je niets of niemand toch aan.
"Wat?"
"De kat leeft nog en ziet en hoort alles, ze kan zich niet bewegen. Ze is een beeld met een ziel."
De bel gaat, alle klassen komen naar buiten.
Ieders oog valt op de kat aan de muur, en ons zo dichtbij.
"Stilte!" klinkt een harde stem.
Drie leraren komen door de menigte heen.
Perkamentus, Anderling en Sneep.
Ze sturen iedereen weg behalve ons, wij waren er als eerst, wij zijn de verdachten.
Harry en ik hebben dezelfde reden, we hoorden geluiden uit de muur, we volgde ze en kwamen uit bij het misdrijf.
De rest deed ook hetzelfde, ze rende achter een van ons aan.
We vertelden wat er was gebeurd, en wat we hoorden uit de muur.
Eindelijk mochten we gaan.
Nu zouden we weer te laat komen.
Ik keek op mijn rooster.
Verweer tegen de zwarte kunsten, samen met Griffoendor.
Hermelien leek te springen, ik had er totaal geen zin in.
Zijn naam sloeg op hemzelf, alleen niemand zag het, ze zagen alleen zijn uiterlijk.
De jongens leken er ook geen zin in te hebben.
"Sarah, haal net als de vorige keer zo'n grap uit." Harry vroeg het, blijkbaar was mijn grap rond gegaan.
Draco en Ron keken me hopend aan.
Ik begon een plan te bedenken.
We mochten elkaar toch al niet, waarom proberen om het te verbeteren, het is veel leuker om het erger te maken.
Een grap had zich in mijn hersenen ontwikkelt.
Het enige wat ik nog nodig had was een boek met een van "zijn" studies.
"Ik heb een idee, 1 van jullie geef me eens een boek van hem."
Draco was de eerste," Daar kan ik iets mee."
Alle jongens keken me raar aan, de meiden waren al huppelend naar de les gegaan.
"Mogen we weten wat je van plan bent?"
"Zie je in de les, dit gaat leuk worden."
Het boek dat ik had ging over genezingen van bepaalde soorten zweren die hij kon weghalen.
Mensen die ik niet mag, pas op, ik ben iets van plan.
Ik nam plaats in de klas, een grijns op mijn gezicht.
Gladianus Smalhart keek me aan, zijn verontwaardiging nog steeds zichtbaar.
"mevrouw Torn, waar komt u zo laat vandaan?"
We hadden een verhoor met Sneep, Anderling en Perkamentus, niet mijn schuld.
Hij ging verder met zijn les.
Harry en Ron zaten achter mij, elke beweging hielden ze in de gaten.
Ik pakte mijn stok, alleen mijn lippen bewogen, geen geluid.
Nu het leukste van al, een slachtoffer kiezen.
Patty Park of Smalhart. Patty zal gaan gillen en naar de ziekenzaal rennen of meteen Smalhart gaan smeken, het zou een leuk schouwspel worden.
Maar met Smalhart ook, hij zou niks doorhebben, steeds blijven paraderen voor de klas. Opeens zal de hele klas gaan gillen. Meteen rent hij naar een spiegel en nog wat andere dingen.
Dat is het leukst, Smalhart is mijn slachtoffer. Hier gaan we, ik sprak zijn naam uit.
Zo zacht, hij hoorde niks.
Langzaam verschenen er zweren op zijn gezicht, precies zo als het met die zweren zou gaan.
Meisjes keken weg of begonnen te lezen. De speeksel stromen verdwenen.
Drie jongens zaten mij aan te staren.
Ik vouwde een vogel.
Staar niet, dan weet hij dat ik de dader ben. Het vloog eerst naar Draco. Hij keek weer naar de docent.
Daarna vloog het naar Harry en Ron, zij keken gewoon vooruit.
Allemaal jongens en ik schoten in de lach.
Smalhart keek ons verontwaardigt aan.
Ik gooide een spiegel naar hem toe.
Hij begreep de hint en keek.
Hij gilde, nu lagen we echt dubbel.
Draco kwam te hulp.
"U heeft toch een spreuk om het te verhelpen?"
"Ja."
Hoe gaat hij zich hieruit redden. Niet.
Hij rende het lokaal uit, trappen af, Sneep was zijn slachtoffer.
Hermelien leek in shock net als Lydia en Onyx.
Harry en Draco hielpen met Lydia en Onyx, Ron nam Hermelien.
Stilletjes bedankten de jongens mij.
Ik begon me af te vragen of hij een idee had, en of ik hier ongestraft mee weg zou komen.
Twijfel vormde zich. Ik voelde me niet goed worden.
Ik leunde tegen de muur. Mijn gezicht helemaal rood, ik leek te gloeien.
Ze stelde voor dat ik naar de slaapzalen zou gaan. Ik zette een stap van de muur, ik viel.