12.

Onder het eten heb ik gelachen. Hun moeder en hun stiefvader zijn beide superaardig en humoristisch. Na het eten hebben we helpen afruimen en zijn we naar boven gegaan met een zak drop en op Tom’s kamer beland.

Krom van het lachen lig ik op Tom’s bed. Hij en Bill liggen in de houdgreep op de grond om het laatste dropje en het ziet er op zijn minst heel komisch uit. “Jongens, het is maar een dropje” gier ik. “Bill, geef hem gewoon aan mij. Jij hebt die halve zak leeg gevroten” “Echt niet, dat was jij zelf!” zegt Bill. Bill probeert het dropje in zijn mond te steken maar Tom houd hem tegen. Ze rollen een beetje om en Bill slaakt een kreetje terwijl Tom Bill’s hand open probeert te krijgen. Ondertussen lopen er tranen over mijn wangen van het lachen. “Jongens…” pers ik er uit. “Jullie lijken wel een stel meiden!” Abrupt stoppen de jongens met hun gevecht en kijken me verbaasd aan. Ik glijd van het bed af en grijp naar mijn buik. Naar lucht happend lig ik lachend op de grond en plotseling verschijnen er 2 identieke gezichten boven me en voel ik 4 handen die me beginnen te kietelen. “NEE, JONGENS KAPPEN!” Gil ik en begin weer keihard te lachen. “STOP NOU! Stelletje, stelletje…” lach ik en sla wild met mijn armen om me heen. “Noem ons geen meisjes dan!” zeg Tom grijnzend. “Ik beloof het! IK BELOOF HET! Stop met kietelen! TOE NOU” breng ik uit. De jongens gaan voldaan op de vloer zitten. Ik duw mezelf omhoog en veeg de tranen nog na grinnikend van mijn gezicht. “Shit, mijn make-up! Jullie zijn slecht voor mijn make-up” zeg ik en bekijk mijn hand vol met zwarte strepen en vraag me af hoe erg mijn gezicht er wel niet uit moet zien. Dan valt mijn blik op het dropje dat op de grond ligt. Er vormt zich een grijns rond mijn gezicht en ik duik erop af, pak het op en stop het in mijn mond. Tom en Bill kijken even naar mij en dan naar elkaar. Snel spring ik overeind en stuif naar de badkamer en draai hem op slot. Ik hoor schuivende voeten en zie dan de klink naar beneden gaan. “Doe open Liz! Jij laatste dropjes pikkend mens” hoor ik Bill zeggen. Ik grinnik. “Nee, tenzij jullie me in leven laten” zeg ik. “Al blijf je daar dan overleef je het nog niet” zeg Tom. “Echt wel. Ik heb water, een wc, een douche. Daar kom je een heel eind mee” “Liz, draai te deur open!” zegt Bill. “Ik moet naar de wc” zegt Tom maar aan zijn stem hoor ik dat hij lacht. “Dan ga je maar beneden” zeg ik. Ik hoor gezucht en dan lopen ze (volgens mij) weg. Ik kijk om me heen en staar in de spiegel. “Mijn make-up!” denk ik. Ik zie een doosje met doekjes en vis er één uit om mijn make-up eraf te halen en vis dan een mascara uit het bakje en doe dat op. Ik ga nog even naar de wc en haal dan zachtjes de deur van het slot en kijk de gang in. Geen mens te bekennen. Ik sluip de gang over naar Tom’s kamer en kijk door de kier van zijn deur. De jongens zitten voor Tom’s tv met hun ruggen naar mij toe. Zo zachtjes als ik kan sluip ik naar binnen naar ze toe en ga achter ze zitten en leg mijn hoofd op Bill’s schouder. Geschrokken kijkt hij om waarvan Tom schrikt en ook omkijkt. “Hoi jongens” zeg ik met een glimlach. “Toch maar uit de badkamer gekomen?” vraagt Tom. “Nee, ik ben nog steeds in de badkamer dit is mijn tweeling zus” zeg ik en rol met mijn ogen. Tom probeert me in mijn zij te prikken maar ik duw zijn hand weg. “Niet doen, straks loopt mijn make-up weer door. Schuif eens op” zeg ik en ga tussen de jongens in zitten. We kijken even tv als Simone de kamer in komt. “Liz, het is onderhand half 8 zal ik je eens naar huis brengen?” “Wow, ja graag” zeg ik een beetje verbaasd dat de tijd zo snel al om is en loop haar achterna naar beneden gevolgd door de tweeling. Ik trek al mijn spullen aan en pak mijn tassen op en zie dan dat de jongens ook hun jassen aan trekken. “Ah, gaan jullie gezellig mee?” zeg ik lachend. Beide knikken.

Gepropt zitten we met zijn drieën op de achterbank. Ik zit in het midden en luister naar de radio. Dan voel ik hoe Bill opeens mijn hand vastpakt en een warmte verspreid zich over mijn lichaam. Dan ga ik opeens overeind zitten. “Zeg jongens! Volgende week vier ik mijn verjaardag, komen jullie ook?” “Hoe oud word je Liz?” vraagt Simone. “Zestien, eindelijk” zeg ik. “Ah, 16, de leeftijd van drank, scooters en dat soort dingen” Ik lach en knik. “Die drank was er al hoor” zeg ik. Simone lacht en schud haar hoofd. “Wanneer vier je het?” vraagt ze. “Ik ben woensdag jarig en de zaterdag daarna vier ik het” “Oke, ik breng jullie wel even jongens, als jullie willen” zegt Simone. “Komen er veel mensen?” vraagt Tom. “Ja, rond de 30. Maar het word gezellig, ik heb een leuke familie en ik en vrienden zitten toch altijd bij elkaar. Komen jullie?” “Lijkt me gezellig” zegt Bill en glimlacht naar me. Ik kijk Tom aan. “Natuurlijk” zegt hij met een lach. Blij laat ik me weer onderuit zakken in de auto.