Chapter 1. The goodbye
Water, air, earth, fire, love,
Voorzichtig gleden haar handen door haar donkerbruine haren, naar haar nek waar de ketting hing. Alsof het opeens in duizenden stukjes kon breken sloten haar vingers zich om het bedeltje. In het midden lag een glimmende edelsteen. Geritsel vanuit de bosjes zorgde ervoor dat ze ontwaakte uit haar gedachten. Uit de bosjes kwam een grote wolf, groter dan een paard. Een glimlach verscheen rond haar lippen. Ze strekte haar hand uit, maar de wolf piepte verdrietig. Langzaam liep ze achteruit. 'Elveda,' fluisterde ze. Toen draaide ze zich om en rende weg.
Reageer (2)
Ìs dat niet gewoon turks? Elveda- tot ziens?
1 decennium geledensnel verder
1 decennium geleden