10.

Ik open de deur en kijk de kamer in. Bill zit op bed met een tijdschrift in zijn handen en kijkt op. Als hij mij ziet staan legt hij het blad naast zich en kijkt me verbaasd aan. “Uh, Liz. Wat doe jij hier?” vraagt hij. “Ik uh, kom je bladen voor bio brengen” zeg ik. Bill staat op pakt de bladen van me aan, bekijkt ze even en legt ze op zijn bureau. “Wil je misschien wat drinken of…” Hij word onderbroken door de deur die opengaat. Simone komt binnen. “Ik zie dat je het gevonden hebt Liz” Ik knik. “Bill, ik moet zo even weg. Jullie redden het wel denk ik zo” “Tuurlijk mam!” zegt Bill. “Goed zorgen voor je gast hè” zegt Simone als ze de kamer verlaat. Ik grinnik. “Wat?” “Niks, je hebt een leuke moeder” zeg ik met een grijns. Bill schud zijn glimlacht en vraagt dan weer of ik wat drinken wil. “Ja hoor, doe maar iets” Bill knikt en gaat naar beneden. Ik bekijk zijn kamer. Er hangt een poster van Nena en ook één van Green Day. Er staat een bureau met een laptop, een radio (waar Nena uitkomt op het moment), een kast en meer dingen die in een normale slaapkamer staan. Ik ga op zijn bed zitten en kijk uit het raam. Even later hoor ik voetstappen op de gang en komt Bill binnen met 2 glazen cola en een zak chips. Hij zet de glazen op zijn nachtkastje en gaat naast me zitten. “Lust je naturel chips?” vraagt hij. “Ja, lust ik. Ruime kamer heb je” “Ja, inderdaad” zegt hij en scheurt de zak open. Ik vis er wat chips uit en stop ze in mijn mond. Het valt stil. Een beetje ongemakkelijk bestudeer ik zijn kamer weer en beweeg zachtjes mee op de muziek. “Houd je van Nena?” vraag ik dan maar. Bill knikt enthousiast en glimlacht zijn mooie lach. “Ik vind haar echt geweldig. Ik heb haar ook een keer live gezien” “En Green Day?” vraag ik lachend. Hij schud zijn hoofd. “Jammer genoeg niet” Plotseling komt er hard gitaarspel uit een andere kamer ergens op dezelfde verdieping. Een beetje geschrokken veer ik overeind. Bill lacht. “Dat is Tom” zeg hij. “Ow, Jesus. Ik kreeg zo wat een hartaanval” zeg ik terwijl ik mijn hand op mijn hart leg. “Het klinkt wel super” zeg ik na even geluisterd te hebben. Bill knikt. “En jij bent een mega fan van Michael Jackson” zegt Bill. “Ja, ik vind Michael helemaal te gek. Net zoals Queen trouwens en David Bowie en nog veel meer” “David Bowie is geweldig” zegt Bill. Zo kletsen we een tijd door en raakt de zak chips steeds leger. Ondertussen heeft Bill een andere cd opgezet zitten we met onze ruggen tegen de muur met zijn laptop op schoot. Opeens kom Tom de kamer binnengestormd half struikelend over zijn eigen broek. “Bill ik…” midden in zijn zin stopt hij en kijkt mij verbaasd aan waardoor ik in de lach schiet. “Heey Liz… uh, alles goed?” zegt Tom. “Haha, ja hoor en met jou dan?” zeg ik lachend. “Ja goed, waarom lach je?” Ik adem diep in en uit en veeg de tranen uit mijn ooghoeken. “Nou, je keek net zo verbaasd als Bill deed toen ik binnen kwam lopen” zeg ik en een grijns vormt zich rond mijn mond. Bill en Tom kijken elkaar een paar seconden aan en dan haalt Tom zijn schouders op en gaat naast me zitten. “En wat waren jullie aan het doen?” “Kletsen” antwoord ik en Bill knikt instemmend. Hij heeft zijn laptop naast zich gezet en we zitten nu met zijn drieën in kleermakerszit op Bill’s bed. “Je speelt goed gitaar” zeg ik. “Ja, weet ik” Mijn wenkbrauwen schieten de lucht in en ik geef Tom een duw. “Ego” Tom geeft me een duw terug maar iets harder waardoor ik half op Bill beland. “To-hom!” zeg ik en ga weer recht zitten. “Li-hiz!” zegt hij en staat op. “Sukkel” zeg ik en Tom verlaat lachend de kamer. “Jullie lijken echt zo erg op elkaar” zeg ik tegen Bill. “Tweeling…” zegt hij. “Joh, dat had ik nou nooit gedacht” zeg ik lachend en Bill prikt me in mijn zij waardoor ik omhoog schiet en giechel. “Bill, hou op! Ik kan daar niet tegen” zeg ik en kijk even op mijn horloge. “Shit, het is al 4 uur” zeg ik met een zucht. “Hoe laat moet je thuis zijn?” vraagt hij. “Geen idee. Zeg Bill, zou ik jou nummer en of msn mogen hebben?” “Tuurlijk” zegt hij en staat op om een papiertje en pen te pakken. Hij krabbelt alles erop en geeft het aan mij. Zijn nummer zet ik meteen in mijn mobiel en stop het papiertje in mijn zak. “Zullen we even naar beneden? Ik kan vragen aan mijn moeder of ze je thuis wilt brengen” “Is goed, je moeder hoeft me niet thuis te brengen hoor” zeg ik en volg Bill naar beneden.