Chapter 43. We are the definition of

We zitten met z'n allen beneden in de woonkamer. Op de grond liggen matrassen en lege zakken chips. 'Zullen we een film kijken?' stelt Chaz voor en iedereen stemt in. Ik zet de tv aan en stop er een film in. Even later verschijnt in grote letters "Saw" op het scherm. Faith zit naast me en kruipt wat dichter tegen me aan. Na de eerst scenes heeft ze haar hoofd al in mijn shirt verborgen. 'Wat is er?' vraag ik. Ze antwoord niet. Angel komt over de matrassen naar ons toe gekropen. Haar slanke vingers glijden over het gezicht van Faith. 'Je moet er niet aan denken,' fluistert ze. Een parelvormige traan rolt naar beneden. 'Wat is er met haar?' vraagt Ryan. Opeens kijkt iedereen naar ons. 'Ze denkt aan vroeger,' zegt Angel. De beelden van de Oakhams schieten door mijn hoofd. Blijkbaar denkt Christian over hetzelfde. 'I-is dat met de Oakhams eerder gebeurt?' vraagt hij. Faith antwoordt niet. Net als Angel kruipt Christian op z'n knieën naar haar toe. Dan klinkt er een harde gil van de film. Faith duikt in elkaar, met haar ogen samengeknepen. Tranen stromen nu over haar wangen. Ze snikt. 'Wij gaan niet weg, Faith. Wij blijven hier. Ik ga je nu niet nog een keer laten gaan,' zegt Angel tegen haar. Ook zij heeft tranen in haar ogen. Christian slaat zijn armen om Faith heen. 'Het komt goed,' fluistert hij. 'Niet waar,' snikt Faith. Christian kijkt haar verbaasd aan. 'Het komt nooit meer goed.' 'Faith, al deze mensen hier steunen jou. Geen van ons zou jou alleen laten. We blijven bij je, zelfs als je ons weg zou willen hebben. We blijven bij je, totdat...' Mijn hoopvolle preek maak ik niet af. Faith slaat haar armen om me heen. 'Dank je,' fluistert ze. Ik houd haar stevig vast.