{Narnia}When two enemies fall in love[Fourty-two.]

Evi
Hoi.
Mijn naam is Evi.Ik ben zestien en woon in Andalusia.Maar zo Andalusiaans voel ik me niet.Dat komt omdat mijn vader van Archenland komt,een land dat grenst aan Andalusia en Narnia.Ik woon met mijn ouders,broer en zus in Valenta.Over mijn familie gesproken,ik heb een tweelingzus,Nathalie,waar ik redelijk veel mee optrek,en een kleiner broertje Tobey.Mensen zeggen dat ik wel lief benGill;Jaa dus! maar soms koppig.Nieuwsgierig ook,mar dat is normaal voor elke mens.En ik ben een dagdromer soms.


'Ik ben Selena,'antwoordde ze,'Selena Rose.Leuk om kennis te maken.''Inderdaad,'zei Evi met een grote glimlach.'Wat kom jij hier doen?"vroeg Selena om het ijs te breken.'Wel,net als iedereen eigenlijk,'antwoordde Evi op die vraag,'Ik moest vandaag enkele boodschappen doen.Anders is het Nathalie als mam en pap wegzijn.Mijn broertje is nog te jong.''Heb jij dan broers en zussen?''Èen zus,'zei Evi,'Een tweelingzus en een jongere broer van twaalf,Tobey.En dan moet jij nog op twee vragen beantwoorden.'Ze schoten allebei in de lach.'Dat zijn dus `wat kom ik hier doen?` en `Heb ik een broer of zus?`begreep Selena direct,'Wel.Ik heb een jongere zus van twaalf,Gabrielle.En ik ben hier net nieuw,dus kwam ik hier even alles verkennen.Mijn zusje wou niet mee.'Evi knikte begrijpend,meestal was dat zo.Ze bleven maar praten en gingen na een tijdje op het wit marmeren omhulsel van de fontein zitten.Tot ze aan een bepaald onderwerp kwamen.'Wist jij al dat de koning dochters heeft?Die zijn er nou.Ze waren in ene Engeland met hun moeder.'Evi keek Selena aan,ze wou weten of ze dat nieuws al wist. Wanneer Evi Selena aankeek,keek ze snel naar de grond.Ze was van plan dit te verzwijgen maar nu kon ze toch niet anders? Liegen wou ze niet doen,dat kòn niet.'Wel ehm,'zei ze met een stem die droog werd,'Als we nu vriendinnen zijn,moet ik je wel iets vertellen.Ik kan niet anders.'Evi keek naar haar,nieuwsgierig en een spoortje van medeleven.'Ik,ik weet niet hoe ik het moet zeggen,'zei Selena en keek naar haar handen,'Ik zeg het maar direct,maar noem me alsjeblieft geen aansteller of bekijk me niet anders.Ik ben een van de prinsessen.Ik heb mijn hele leven in Engeland gewoond en weet niets van hier al.'Evi keek haar even verbaasd aan:'Jij?Wow.Dat had ik niet verwacht.Ik dacht dat prinsessen anders waren.En ik kan begrijpen dat je je ongemakkelijk bij dit voelt.'ze knipperde met haar ogen,'Maar ik heb je persoonlijkheid gezien.Als ik je als prinses kende;zou ik je zeker anders hebben gezien.Maar,ja,sorry,ik kan niet ontkennen dat ik niet verschoten ben.'Selena glimlachte.'Selena!Selena!'een meisjesstem vroeg om haar.Evi en Selena stonden abrupt recht en keken om zich heen.Gabrielle vond zich een weg tussen de grote mensenmassa en liep naar haar zusje toe.'Gaan we terug naar het ...oo,hallo.''Hoi,'begroette Evi haar,'Dat is jou..?''Zusje,Gabrielle,'vulde Selena aan,'Gabby,dit is Evi.'Gabrielle glimlachte.Evi wendde zich terug tot Selena:'Maar ik denk dat ik hier morgen wel kan geraken met mijn zus en broer,als dat lukt?'Selena knikte,nam afscheid en ging samen met Gabrielle terug.Nu wist ze hoe het wel moest zijn voor Peter,Susan,Edmund,Lucy en Caspian.