{Narnia}When 2 enemies fall in love[Thirty-one]

'Selena..,'vroeg Gabrielle nadat ze was uitgelachen,'Mag ik even met je praten?''Alleen?'voegde ze er nog gehaasd aan toe toen de anderen haar nieuwsgierig aankeken.'Ehm,ja,natuurlijk,'stemde Selena in,'Als de anderen akkoord gaan?'Susan knikte:'Natuurlijk!Jullie zijn immers zussen.En nu hebben jullie redenen genoeg om alleen te praten.Dit is nieuw voor jullie,dat begrijp ik.'Gabrielle keek haar dankbaar aan,nam Selena's hand en trok haar mee naar de rand van het bos waar ze hadden paardgereden.'Wat is er?'vroeg Selena bezorgd.Gabrielle keek haar ernstig aan.'Ik heb een droom gehad,'vertelde ze,'Een droom met een leeuw..Aslan.Hij zei dat we moesten kiezen.Onze vrienden,of..of.,papa.'Selena keek haar zusje met grote ogen aan.'Maar..Ik heb die droom ook gehad!Aslan die dat zei?ja!'Gabrielle grijnsde naar haar:'Toevallig...,''Wat doen jullie meiden hier?Blijf staan!Een verkeerde beweging en jullie zijn er niet meer.'zei een ruwe stem achter hen en een koud metalen ding werd in hun nek gedrukt.

Bella,Edmund,Susan en Lucy lachten zich nog altijd een breuk.En Peter,zijn hoofd rustte op zijn handen terwijl hij de hele tijd zat te mompelen:'Stop met lachen,stop met lachen.Ik was vijf!'Op een moment keek Edmund naar Bella,waarna ze blozend hun blik afwendden.Lucy,die het in de gaten had,had er genoeg van.Iedereen wist dat ze verliefd waren behalve henzelf,ze waren te verlegen.Ze stond zelfzeker op.'Bella en Ed.Wanneer gaan jullie nou eindelijk bekennen dat jullie verliefd zijn?Iedéreen weet het al!Behalve jullie twee!'