I hate myself for loving you.
Ja, het is al weer een tijdje geleden en hier ben ik weer.
Wat kan je mijn leven toch ingewikkeld maken. Ik dacht weer dat ik je kwijt was. Dat ik niet meer om je gaf, maar integendeel. Je zit nog steeds in mijn hoofd, in mijn hart. Je wilt er maar niet uit. steeds kom je terug, ook al wil ik het soms niet meer. Je zou eens moeten weten hoe veel je voor me betekend.
Je maakt mijn leven moeilijk, Bill. soms kan ik echt genieten van dit gevoel. Maar eigenlijk, merendeels van de tijd, haat ik het. Ik haat jou niet, begrijp me niet verkeerd. Oké, ik beken, soms zeg ik het wel, dat ik je haat. Maar dat komt soms gewoon omdat je mijn leven zo overhoop hebt gegooid. Soms beklaag ik het me. Hoe kon/kan ik zo stom zijn, om verliefd te worden op zo’n beroemd iemand als jij? Wetend dat ik nooit bij je zal kunnen zijn. ik haat dit echt! De pijn die ik hierover voel kan ik gewoon niet beschrijven of uitleggen! En als ik het probeer uit te leggen, begrijpt niemand me. Waarom toch? Willen ze me niet begrijpen of is het echt omdat ze het niet kunnen begrijpen?
Ik ben bang, Bill. Echt bang. Ik weet ook wel, dat ik nooit bij je zal kunnen zijn. Dat ik je nooit zal kunnen lief hebben. Je nooit alles zal kunnen geven dat je wil. Ook al is het mijn grootste en diepste wens. Ik besef ook wel, dat ik niet mag blijven dromen, maar het is zo moeilijk. Ik kan dit niet meer. Ik haat soms mezelf omdat ik van je hou. Bill, alstublieft! Ik wens je de beste dingen toe in je leven. En ik hoop Bill, dat je nooit zal moeten meemaken wat ik op dit moment meemaak voor jou. Ik wil dit niemand toewensen. De pijn is zo ondragelijk. In gewoon alles wat ik doe, wat ik zeg, wat ik voel, vind ik jou terug. Dit kraakt mentaal . En je weet, mentale pijn is soms nog ondragelijker dan fysieke pijn. Echt Bill, ik wil niet dat je deze pijnen ooit meemaakt.
Het voelt precies terug alsof ik me aanstel. Maar het is gewoon wat ik echt voel. Ik hou van jou, en niemand kan er verandering in brengen. Hoe graag ik het soms aan de ene kant wel niet zou willen. Dat ik iemand tegen kom, die me jou op slag laat ‘vergeten’. Jammer genoeg overkwam me dit nog niet. Ik zit nog met te veel gevoelens voor je. Je zit nog te veel in mijn hoofd, in mijn hart. Je komt er maar niet uit. Bill, ik weet dat dit smeekbedes zijn, dat het aanstellerig gedrag is. Zo komt het toch over bij mij, en vast bij een heleboel anderen ook.
Nog iets die van mij hart moet. Ik zit nu in een nieuwe klas. Ze weten er niet dat ik fan ben van Tokio Hotel, en ze weten al helemaal niets over mijn gevoelens voor jou. Ik ben bang Bill. ik ben echt bang voor hun reacties als ze het te weten komen. Want als ze iets slecht zeggen over jou, doet dat mij ook pijn. Ik heb het al moeilijk genoeg zo met heel deze situatie. Daarom wil ik er niet nog eens over gepest worden, of opmerkingen over krijgen. Ik weet toch dat ik ze niet kan plaatsen of er boos om zou worden.
Het voelt aan alsof ik verdrink, Bill. verdrink in een liefde voor jou, die je niet kan beantwoorden. Ik voel me hopeloos. I hate myself for loving you…
Reageer (2)
Ieder stukje word steeds herkenbaarder tot nu toe
1 decennium geledenMaaikelief..
1 decennium geledenWhen you can't breathe, I would be there for you!
That's all I can say, baby..
xx