Chapter 42. Friends are forever

Justins pov:

'En toen ging Chaz keihard op z'n bek,' vertelt Christian en iedereen lacht. Zelfs Faith heeft een kleine glimlach op haar gezicht. Haar hoofd ligt op mijn borst. Ryan zit onophoudelijk naar Angel te staren. Als ze zijn blik vangt kijken ze beide blozend weg. 'Het valt wel erg op dat ze elkaar leuk vinden, he,' fluister ik in Faith's oor. Ze werpt een bezorgde blik op Angel. 'Wat is er?' vraag ik. 'Als hij haar pijn doet...' Ze maakt haar zin niet af. 'Wat gebeurt er dan?' 'Vertel ik je later,' antwoordt ze. 'Willen jullie hier vanavond blijven slapen? Dan nodig ik Chaz ook uit,' zeg ik tegen de rest. Christian springt op en begint te springen. 'Slaapfeestje! Slaapfeestje!' gilt hij. Ryan loopt lachend naar hem toe. 'Ga nou maar eerst je ouders bellen of je mag,' grinnikt hij. Hij richt zich op mij. 'Ik bel ook, en daarna bel ik wel naar Chaz.' Angel Zit stilletjes achter hem op de bank. 'Kan Angel hier ook blijven slapen?' vraagt Faith. 'Tuurlijk,' antwoord ik. Ondertussen spoken er vragen door mijn hoofd. Hoe komt Angel zo dun? Waar komt ze vandaa? Hoe kent ze Faith? Een lach is op Angels gezicht verschenen en ze huppelt naar Ryan toe. 'Oké, tot zo,' zegt hij in zijn mobiel, waarna hij ophangt. 'Ik mag hier blijven slapen,' zegt Angel vrolijk. 'Ik ook,' grijnst hij. Dan verandert zijn houding en begint hij te stotteren. 'Ehm, Angel, ik... misschien...' 'Ik mag blijven slapen!' gilt Christian waardoor hij Ryan onderbreekt. 'Er is alleen één ienieminnie pietsie klein probleempje. Caitlin moest ook komen van mijn moeder. Maar ik heb wel gezegd dat ze niet gemeen mocht doen tegen Faith.' Ik bijt op mijn lip. Caitlin zal wel weer jaloers gaan doen. 'Dank je, Christian,' hoor ik Faiths zachte stem. Christian staart haar met open mond aan. 'Je zei iets tegen me! En je zei mijn naam!' roept hij. ZE lacht. Haar lach klinkt als rinkelende belltjes. OPeens word de voordeur hard opengegooit. 'Halloooooooo!' klinkt de stem van Chaz. 'Chazzie!' Christian rent weer weg. Even later komt Chaz binnen gestrompeld met Christian op zijn rug. 'Faith, mag ik in je rolstoel rondrijden?' vraagt Christian hyper. Faith knikt en hij grijpt de rolstoel en begint rondjes te rijden. 'Ik ben een Hells Angel!' schreeuwt hij. Dan rijd hij de gang op. 'Ik ben er!' 'Pas op!' klinkt het, gevolgd door een gil en een harde knal. Ik ren naar de gang met Ryan en Agnel. zodra we het slagveld aantreffen schieten we alledrie in de lach. Kleren liggen overal verspreid en Caitlin wordt geplet door haar opengesprongen hutkoffer. Christian springt tevoorschijn uit een berg kleren met een roze onderbroek over z'n hoofd. 'Wie heeft het licht uit gedaan?' roept hij. Chaz komt aanlopen. In zijn armen ligt Faith. Een steek van jaloezie schiet door mijn buik. Faith lacht bij het zien van Christian. 'Jeez Caitlin, je blijft maar één nachtje slapen hoor,' zegt Chaz. Caitlin kijkt zielig om zich heen, hopend op medelijden. Dan valt haar blik op Faith. 'Wat doet zíj hier!' gilt ze uit. 'Ze wóónt hier,' zeg ik kwaad. Caitlin staart me verdrietig aan. Ik word aangetikt door Chaz. 'Volgens mij valt ze zo in slaap,' en hij knikt naar Faith. Haar ogen zijn nog maar half open. 'Geef haar maar aan mij,' antwoord ik en ik neem haar voorzichtig van hem over. 'Hé, mij til je nooit op!' roept Caitlin. 'Caitlin, houd je kop! Ik krijg koppijn van jouw schelle stem,' bromt Ryan. Met Faith in mijn armen loop ik naar boven, weg van Ryan en Caitlin die aan het bekvechten zijn. In haar kamer leg ik haar in haar bed. Als ik wel wil lopen pakt Faith mijn hand. 'Pas op Angel,' fluistert ze zwak. 'Maar wat is er dan met haar?' vraag ik. 'Ik wa haar enige vriendin in het weeshuis. Iedereen pestte haar. Toen ik weg ging stond ze er alleen voor. Ze vond zichzelf te dik en begon met afvallen.' 'En nu?' vraag ik. 'Ze zit in een psychiatrische kliniek.'