Ch. 51 Theodore Nott

FAITH POV

‘Met wie ga jij gaan?’ Winter probeert de aandacht van haar weg te lijden door een vraag aan Blue te stellen. Die laatste wordt rood. ‘Je hebt toch iemand?’ ‘Ja’ ‘Wie?’ Sky zit bijna op Blues schoot, zo nieuwsgierig is ze. ‘Lucas’ ‘Lucas van Zwaderich?’ Blue knikt, haar ogen op haar voeten gericht. ‘Oeh, die is hot! Spijtig dat hij een jaar jonger is. Anders had ik het wel geweten’ Elizabeth grinnikt. Dit is echt typisch iets voor Sky om te zeggen. Blue wordt nog roder dan ze al is. ‘Maar meisje toch’ Winter knijpt in Blues wang. ‘Laat haar toch met rust’ ik slaag mijn arm rond de schouder van Blue en trek haar tegen me aan. Volgens Winter zijn Elizabeth en ik de twee moeder types van de familie. ‘Maar het is zo leuk’ Sky en Winter trekken allebei een pruillip. ‘Moet ik jullie dan uit vragen over Fred en Draco?’ ‘Hoe kom jij op Draco en mij?’ verbaasd kijkt Sky me aan. ‘Het is toch duidelijk dat jullie iets voelen voor elkaar?’ ‘Echt niet. Ik ga nooit iets van mijn leven iets met hem krijgen’ Sky maakt een heleboel rare gebaren met haar handen. ‘We zullen wel zien’ ze kijkt me nog is boos aan maar houdt wijselijk haar mond.

‘Hey jongens’ ik druk een kus op Blaises mond en ga dan naast hem in de zetel zitten. ‘Waar waren jullie?’ ‘Bij Elizabeth, Blue en Winter’ Sky zet zich naast Alexander in de andere zetel. Draco zit in een éénzit. Waarschijnlijk omdat hij niet wou, of wilde, dat Layla naast hem zou komen zitten, ik kan hem wel begrijpen. ‘Blaise!’ de schelle stem van Layla dringt mijn oren in. De haren op mijn armen gaan recht opstaan als ik haar stem geluid alleen al hoor. Rechts achter haar staat Eliza en links achter haar staat Patty. Ik wist niet dat Layla en Patty vrienden waren. Ik zie dat Patty haar best doet om niet naar Draco te kijken. ‘Wat is er?’ Blaise kijkt Layla vragend aan. Haar blik is gevestigd op Draco maar zodra ze Blaises stem hoort draait ze haar hoofd om. ‘Niks belangrijk, mogen we erbij komen zitten?’ in haar blik is duidelijk dat ze geen nee wilt horen. Blaise kijkt kort naar Draco, die laatste knikt als teken dat het mag. ‘Natuurlijk’ Blaise schuift op, mijn kant op zodat er plaats naast hem is. Ik zit nu dus tussen Blaise en de leuning van de zetel. ‘Sorry’ fluistert hij in mijn oor. ‘Maar ik kan moeilijk zeggen dat het niet mag’ ‘Spijtig’ ik weet dat zijn mondhoeken nu naar boven gaan. Ineens staat hij recht. Hij steekt zijn hand uit in mijn richting. De gesprekken die bezig waren stoppen brusk en alle ogen kijken ons aan. ‘Ga je mee naar buiten?’ Blaise negeert de starende blikken. ‘Euhm, ja’ ik pak zijn hand aan en laat me door hem recht trekken.

‘Ik vind haar zo eng’ ‘Wie vind je eng?’ ik hef mijn hoofd op zodat ik zijn gezicht beter kan zien. ‘Eliza’ een rilling loopt over zijn ruggegraad heen. ‘Hoe bedoel je?’ ‘Ik weet het niet, hoe ze naar jou kijkt. Hoe ze naar mij kijkt’ ‘Vroeger was ze een schatje. Tot ze Layla tegen kwam’ de boze toon klinkt toch door in mijn stem. Ook al was dat niet de bedoeling. ‘Was ze vroeger een van je vriendinnen?’ ik knik. ‘Dat wist ik niet’ ‘Dat komt omdat je vroeger alleen maar intresse had in andere meisjes. Meisjes met lange blonde haren en een grote voorgevel. Het was gewoon een hobby voor je’ ‘Het was wel een gezonde hobby hoor’ ‘Tuurlijk’ ik draai met mijn ogen.

‘Ik heb zon nodig’ gedrepimeerd kijkt Sky naar buiten. ‘Tover dan wat zon te voorschijn’ ‘Maar die blijft niet lang genoeg zitten’ met een pruillip kijkt ze me aan. ‘Maar meisje toch’ ze legt haar hoofd op mijn schouder en blijft voor zich uit staren. Ik volg haar blik en kom op het zwerkbalveld uit. ‘Lang geleden dat ik nog gevlogen heb’ ‘Dan gaan we er nu verandering in brengen’ ze pakt mijn hand vast en trekt me omhoog. ‘Wacht hier’ en weg is ze. Twee minuten later is ze terug, haar kleren zijn veranderd, ze heeft andere kleren voor mij bij en twee bezems. ‘En waar ga ik me omkleden?’ Sky draait met haar ogen. Wijst met de punt van haar toverstok op mij en mompelt een spreuk. De kleren die ik aan had liggen nu op haar hand en de kleren die ze vast had heb ik nu aan. ‘Handige spreuk wil je die mij ook is leren?’ ze knikt. Haar humeur is duidelijk veranderd. ‘Kom’ ze pakt mijn hand vast en trekt me mee. Mijn kleren verstopt ze achter een pillaar, zorgt dat niemand ze kan vinden door een spreuk uit te spreken, drukt een bezem in mijn hand en loopt dan naar buiten.

Sky vliegt boven mijn hoofd rondjes heen en weer. ‘Kom dan!’ ze maakt een gebaar met haar hand. Het is meer dan duidelijk dat ik haar moet volgen. Ik zucht en duw me dan toch maar af. De lucht suist door mijn oren heen als ik omhoog vlieg. Als ik ongeveer op dezelfde hoogte als Sky hangt stop ik. Een duivelse grijns staat op haar gezicht te lezen. Duidelijk dat ze een spelletje wilt spelen. ‘Ik ga echt niet achter je aan vliegen hoor’ ‘Toch wel’ ze haalt iets uit haar zak. In haar hand ligt nu iets glimmend. Als ik beter kijk zie ik dat het mijn kettingkje is. Het kettingkje dat ik van Blaise gekregen heb. mijn ogen sperren zich wijd open. ‘Geef dat terug!’ ‘Kom het maar halen’ ik voel de luchtsverandering als ze weg vliegt, zo snel ik kan vlieg ik haar achterna.

‘Waar hebben jullie gezeten?’ Theodore Nott staat voor onze neus. ‘Waarom moet jij dat weten?’ kattig kijkt Sky hem aan. De witte vlokjes in haar zwarte haren spreken boekdelen maar dat boeit haar niet. ‘Ik ben nog altijd jullie klassenoudsten’ ‘Alsof mij dat iets kan schelen’ ze steekt haar neus in de lucht en wandelt verder. Verbaasd kijk Theodore Sky na. ‘Sorry’ mompel ik nog snel voordat ik Sky volg. ‘Faith, waar waren jullie?’ ik draai mijn hoofd richting Theodore en wijs dan naar de witte vlokjes in mijn haar. ‘Zwerkbalveld’ en snel volg ik Sky weer. Ze staat om de hoek op me te wachten. ‘Ik vind hem echt een kwal’ ‘Hij valt toch mee’ ‘Hij is alleen maar lief tegen jou omdat hij jou ziet zitten. Je zou is moeten weten hoe stik jaloers hij op Blaise is’ en met die woorden trekt ze me verder naar de leerlingenkamer.