042

Ik zag dat een paar jongens opstonden maar gaf ze niet zoveel aandacht. Hetgene wat mijn aandacht wel trok was mijn brandende hand. Het deel van mijn huid wat in aanraking was met die van Elena begon te branden, het werd steeds heftiger. Ik liet Elena op haar stoel vallen en keek haar boos aan. "En waar denk jij mee bezig te zijn?" siste ik. Elena keek me vol met medelijden aan. "Omdat iemand in onze 'Lotus' bloedlijn gebeten is krijgt ieder ander lid van de bloedlijn een deel van haar kracht. Het is niet veel, maar het is genoeg om zichzelf te verdedigen tegen een vampier of weerwolf" zei Elena. "Serieus over wat voor onzin praat jij? 'Lotus' bloedlijn?" vroeg ik verbaasd. "Ja dat zou ik ook wel willen weten" zei Embry en hij keek ons boos aan. "Embry houd je mond anders kan je vertrekken" zei Sam. Ik keek Embry met een grijns aan. "Christine, ik wil dat je naar me gaat luisteren. Ik moet je het hele verhaal van begin tot eind gaan vertellen" zei Elena. "Ik wil best naar je luisteren, maar ik wil het niet horen in de buurt van deze honden" zei ik. "Je hebt geen keuze Christine, je gaat maar luisteren" zei Elena. "En wie denk je dat je bent? Mijn moeder?" vroeg ik. Op dat moment had ik door wat ik gezegd had. "Ja nou oke, misschien ben je mijn moeder wel maar zo zie ik je niet. En beter gezegd, zo zal ik je ook nooit zien" zei ik boos. Elena keek me met een gekwetste blik aan maar die ging algauw weg voor een serieuze blik. "Nou dat is dan maar je eigen keuze maar daar gaat het nu niet om. Waar het wel om gaat is om wat jij bent" zei Elena. "Het is een vieze bloodsucker die hier weg moet uit La Push" zei Embry. Hij kreeg van twee kanten een tik tegen zijn hoofd. "Christine gaat hier niet weg, althans het is haar eigen keuze om te gaan en staan waar ze wil" zei Sam. Embry wou wat zeggen maar Elena was hem voor. "Wees gewoon stil en laat mij praten!" riep ze boos. "Nou oke ik luister" mompelde ik en ik ging weer op het aanrecht zitten. Elena keek me met een glimlach aan en begon haar verhaal. "Het begon allemaal duizenden jaren geleden" zei Elena en ze wachtte even. Geen idee waarom, of ze nou een spannend moment wou inlassen of dat ze nou even ging bedenken wat het verhaal was. Maar ach, I don't care. "Er leefde toen een machtigpersoon, Lotus, ze was gewoon een mens, geen rare fratsen zoals een vampier of weerwolf of iets dergelijks. Nee gewoon mens. Een mens met bijzondere krachten. Krachten die je nooit tegen zult komen behalve in de zogenoemde Lotus bloedlijn" zei Elena en ze keek me aan. Ik gaf een knikje als teken dat ze verder kon. "Zodra haar bloed in contact zou komen met dat van een vampier of weerwolf zou ze nog sterker worden, nog machtiger dan dat ze al was. Dat was de reden dat ze nooit gebeten werd door een vampier. Een aantal jaar later kwam Lotus erachter dat er een vampiergroep was die haar wou uitroeien. Ze wist dat ze geen kansen zou maken dus daardoor heeft ze zichzelf voortgeplant om het zo maar te zeggen. Het werd een meisje, er was een nieuw begin van een lange bloedlijn. Niemand wist wie haar dochtertje was, niemand kon haar vinden. Het enige kenmerk wat het dochtertje had was een ketting, de ketting die zowel jij als ik in bezit hebben" zei Elena. "Deze?" vroeg ik en ik haalde mijn ketting onder mijn shirt vandaan. Ik keek ernaar en zag dat de knop van de bloem felgroen was geworden. "He dat is vreemd, sinds wanneer is het groen?" vroeg ik verbaasd. "Sinds jij getransformeerd bent" zei Elena zacht en ze haalde haar ketting ook tevoorschijn. "Ah wat grappig die is ook groen" zei ik. "Ik had liever de oorspronkelijke kleur gehad" zuchtte Elena. "Hoezo? Groen is toch juis mooier?" vroeg ik verbaasd. "Als hij de oorspronkelijke kleur nog had was jij geen vampier geweest. En dit leven wens ik je niet toe, het kan echt een hel worden" mompelde Elena. Ik keek Elena verbaasd aan. "Oke, leg mij dat maar even uit" zei ik. "Christine, jij bezit alle maar dan ook echt alle krachten die je in deze wereld hebt. Er zijn vampiers die een speciale gave hebben, die hebben er dan maar een. Maar jij, jij hebt gewoon elke kracht die je maar kunt opnoemen. Van gedachten lezen tot een schild hebben. Je kan mensen pijn doen zonder ze aan te raken, je kan ze bevelen geven zodat ze naar je luisteren, je kan ze hypnotiseren zodat alles gebeurd wat jij wilt. Weet ik veel wat je nog meer kan" zei Elena. "En is het zo erg dat Christine dat allemaal kan?" vroeg Jacob verbaasd. Ik keek hem aan, ik was helemaal vergeten dat de jongens hier ook nog waren. "Zoveel macht is niet gezond. Neem mensen die oorlog voeren, de macht die ze hebben over een land is geweldig, ze willen meer! Als Christine geen goede controle over zichzelf heeft dan gaat het fout en kan ze de macht misbruiken en de hele wereld in beslag nemen" zei Elena. "En dat is niet het enige, jij bezit ook nog krachten die geen enkele vampier heeft. Dat zijn krachten waar ook niemand vanaf weet behalve onze bloedlijn" zei Elena. Ik keek haar verwachtingsvol aan, wat zou ik nog meer kunnen?