02.

Die donderdag roept mijn lerares wiskunde me na de les naar haar bureau. Ik prop de laatste spulletjes in mijn tas en loop naar haar toe. “Liz, je zit nu inmiddels in je examen jaar en ik weet dat je af en toe moeite hebt met wiskunde” Ik knik. “Daarom wilde ik vragen of je vanaf morgen bij lessen wilt gaan volgen. Ik weet dat bijlessen goed helpen bij iemand die moeite heeft met wiskunde” Langzaam knik ik nog een keer. “Hoe laat ben je morgen uit?” Ik denk na. “Uh, om 10 voor 2” zeg ik. “Oke, kom je dan elke vrijdag tot half 3 eventjes? Het zal niet altijd nodig zijn maar ik wil in ieder geval dat je morgen komt” zegt mijn lerares. Ik knik een beetje ontzet. “Goed dan zie ik je morgen” “Tot morgen mevrouw” zeg ik en loop het lokaal uit.

Op de gang staan Emmy op me te wachten. “Waar ging dat over?” vraagt ze. “Ik moet elke vrijdag na mijn laatste uur bijlessen volgen” zeg ik en trek een grimas. Emmy kijkt me ontstelt aan. “Hoezo dat dan? Kon je geen nee zeggen?” “Ze ging er al vanuit dat ik zou komen en daarbij had mijn moeder het anders wel geregeld” zeg ik. Samen lopen we de trappen af naar de aula naar onze kluisjes. Ik vis mijn sleutels uit mijn broekzak en open mijn kluisje, gooi mijn boeken erin en pak de vakken waarvoor ik huiswerk heb. Ik trek mijn jas aan en hang mijn tas om mijn schouder en loop dan weer naar Emmy toe. “Ga je vanmiddag naar je moeders winkel of niet?” vraagt ze aan me. Ik knik. Mijn moeder heeft een kleding zaak waar ik vaak kom na school. Ik ben (door mijn moeder) gek op kleding en mode en dat soort dingen. Emmy en ik lopen naar onze fietsen en fietsen samen weg. “Nou dan zie ik je morgen weer” zeg ik. “Vanavond msn?” “Altijd” lach ik en zwaai haar uit.

Ik zet mijn fiets vast in het steegje naast de winkel en ga naar binnen. Mijn moeder staat te praten met een klant. Ik zwaai even snel en ze knikt naar me. Ik loop door naar achter en ga naar de kantine. Daar leg ik mijn tas en jas neer en ga dan weer terug de winkel in. Het is rustig in de winkel op 2 klanten na. Ik loop naar een tafel en begin kleding terug op te vouwen en recht te leggen. “Hoi mam” zeg ik als ze naar me toe loopt. “Dag lieverd” ze geeft me een zoen op mijn wang. “Hoe was de eerste dag op school?” Ik haal mijn schouders op. “Saai zoals altijd, ik moet bijlessen volgen elke vrijdag voor wiskunde” “Waarom?” vraagt mijn moeder. Ik herhaal wat mijn lerares zei en mijn moeder knikt goedkeurend. “Echt hoor mam, ze vroeg het niets eens. Ze ging er gewoon van uit dat ik zou komen” zeg ik. “Maar Liz, jij weet zelf ook dat wiskunde je niet goed ligt” “Ik moest het anders kiezen van jou en pap hoor” “Die discussie hebben we al gevoerd Melissa. Ga er maar vanuit dat je lerares er verstand van heeft” zegt mijn moeder en loopt dan naar een klant die staat te klooien met een trui. Ik draai zuchtend met mijn ogen en loop naar een klant die me wenkt. “Meisje, heeft u dit shirt ook een maatje groter?” vraagt de vrouw. “Meisje, mens zie ik eruit als een meisje?” denk ik en bekijk het label van het shirt. “Ik ga even voor u achter kijken mevrouw” zeg ik en loop met het shirt naar het kleding magazijn en speur de rekken af. Als ik uiteindelijk het goede shirt gevonden heb hangt de goede maat er niet tussen. Ik loop terug de winkel in naar de mevrouw. “Sorry mevrouw maar die maat hebben we niet meer” zeg ik. “Maar als u wilt kunt u hem bij de toonbank ook laten bestellen” De mevrouw kijkt geïrriteerd. “Graag of niet ouwe zeur” denk ik en blijf de vrouw met mijn liefste glimlach aankijken. Uiteindelijk schud ze haar hoofd. “Nee, sorry dat gaat echt niet lukken” zegt ze en loopt de winkel uit. Hoofdschuddend leg ik het shirt terug en ga verder met dingen recht leggen en opnieuw ophangen.

Om 6 uur fiets ik naar huis. Mijn moeder is nog eventjes in de winkel om wat te regelen. Om 10 over 6 ben ik thuis en zet mijn fiets in de garage. Mijn vader komt zo ook thuis. De winkel is in principe van mijn ouders samen maar mijn vader heeft daarnaast nog 1 of andere hoge functie in een bedrijf. Eenmaal binnen begin ik alvast met het eten om mijn moeder een plezier te doen.