Verbaasd open ik langzaam mijn ogen wanneer ik stemmen hoor.'Ze is wakker!' Klinkt een opgeluchte stem.Een licht begint in mijn ogen te schijnen en ik knijp ze meteen dicht en gil kwaad terwijl ik om me heen sla.Ik raak iemand en hoor iets op de grond vallen.Wanneer ik weer mijn ogen open zie ik mijn ouders, een dokter en Megh en Espa stonden er, maar ik zag ze wazig.'Is ze in orde?' Hoor ik mijn moeders stem terwijl de dokter weer in mijn ogen probeer te schijnen.Even val ik weg en krijg niet mee wat de dokter zeg.Ik hoorde alleen het laatste woord van zijn zin en dat was 'praten'.

Een anderhalve week gaat voorbij en ik staar levenloos naar het plafond.Dit doe ik nou zo'n 24/7 voor ongeveer acht dagen.Sinds ik weet dat er in mijn hersenen iets beschadigd is geraakt waardoor de spieren in mijn mond deels verlamd waren en ik dus niet goed meer kon praten en het waarschijnlijk ook moeilijk was om zinnen te spreken die ik wel nog kon bedenken.En dat klopte, ik kon nog prima denken, maar zodra ik mijn mond opende en alleen een klank uitstootte veranderde de zin, of verdween hij.De gedachte of ik een kast plantje zou worden kwam steeds vaker terug naar boven en het maakte met kwaad.Zo kwaad dat ik alles dat in mijn buurt was omsloeg.In mijn mobiel stond het nummer van Dash, maar of dat nummer nog bestond wist ik niet.Mijn hoofd schiet naar mijn telefoon, ik zou het moeten proberen.Ik reik zo ver mogelijk uit en pak mijn mobiel.Tuut..Tuut.[/i] Wacht, waarom belde ik?Ik kon niet spreken.'Hallo?' Ik ben even verbaasd wanneer ik Dash' stem hoor en op de achtergrond andere stemmen.Waarschijnlijk zat hij in de inrichting.'Hallo?' Ik probeer een woord te zeggen wanneer hij voor de tweede keer 'hallo' zegt.'H-..h' Is alles wat ik eruit krijg en hang uit schaamte weer op.Zou hij nummer herkenning hebben?Denk het niet, anders had hij wel mijn naam gevraagd, toch?Ik op en een nieuw sms bericht en kom er al snel achter dat schrijven ook een probleem was, minder dan het praten, maar wel een probleem.Met veel moeite en tijd typ ik woorden in het kader.Sommige totaal fout gespeld en in verkeerde volgorde.Wanneer er een zuster mijn kamer binnen komt steek ik mijn mobiel naar haar uit en ze kijkt er vreemd naar.Ze neemt het aan en leest het.'Moet ik dit versturen?' Ik schud mijn hoofd en pak de mobiel terug en typ met veel moeite 'Vrbten' neer en geef het weer aan de zuster die even moeilijk kijkt.'Moet ik verbeteren en dan versturen?' Ik knik en glimlach wanneer zij dat ook doet en het bericht begint te verbeteren.Zodra ze klaar is krijg ik mijn telefoon terug en lees het berichtje door.Nu klopte het zoals ik wilde.De zuster schud nog even mijn kussen op en trekt me een beetje omhoog.Ik kijk haar dankend aan en verstuur het berichtje naar Dash.

Willen jullie mij een reactie en een kudo geven als jullie het goed vinden :33 Want dat zou ik zeer waarderen en erg lief(flower) vinden ='D

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen