Boekwinkel

Die middag stond Hagrid opeens voor de deur.
nu wist ik wat ik was vergeten, ik moest nog spullen halen voor mijn nieuwe school.
Hagrid nam me mee naar een café, de lekke ketel.
Ik zie een heleboel mensen, sommigen zo raar, eentje had handen op de verkeerde plek, waarschijnlijk een spreuk mislukt.
een ander droeg iets dat leek op een jurk, en overal zie ik bewegende plaatsjes om me heen.
deze plek vindt ik bizar,Ik ren nog net niet naar buiten, terug naar huis.
Hagrid neemt me mee naar buiten.
"Waar neem je me mee naartoe en wat ben je van plan? zeg het nu of ik stuur mijn dieren op je a dreigde ik." ik trok mijn pols los.
"Ik breng je naar de Wegisweg, Daar halen we je schoolspullen."
"Had dat eerder gezegd, ik begon me zorgen te maken."
volgens mij rolde hij met zijn ogen en hij begon te gniffelen.
hij irriteerde mij, mateloos op het moment.
"weet je, de meeste mensen vinden het leuk, om te zien.
in die categorie hoor ik dus niet.
Er was een man, wiens hand op de verkeerde plek zat, was ik de enige die dat zag? ik begon nu boos te worden.
Hij haalde zijn paraplu te voorschijn en tikte snel een paar stenen van de muur aan, de stenen schoven opzij, een doorgang ontstond.
"Welkom op de Wegisweg, zei hij.
Ik zie oude gebouwen, mensen in gewaden en kapsels die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
Het was magisch net als de plaats waar ik naartoe ga, Zweinstein.
Nou moeten we je spullen gaan halen, we gaan eerst naar Goudgrijp, daar halen we geld voor de rest.
we staan voor een enorm gebouw dat niet helemaal recht stond. We gingen naar binnen.
"Hallo, wat kunnen we voor je doen Hagrid?" zei een Kobalt.
we willen graag naar de kluis van mevrouw Torn.
Volgt U hem maar.
"Dank U, Sarah, deze plaats is een soort achtbaan om er te komen, erger waarschijnlijk." "ik heb nooit last gehad van achtbanen."
"Goed om te weten, maar hou je schrap."
U hebt 2 kluizen nummer 507en 676.
Heeft ze er 2? vroeg hij verbaast.
Eentje is nagelaten door haar moeder Mary Edeni, als het goed is.
Door deze woorden dag ik aan het gesprek van gisteren.

"Sarah, ga zitten. We moeten je iets belangrijks vertellen."
"wat is het?"
Wij zijn niet je echte ouders, Wij hebben je moeder een keer ontmoet.
Ze stond opeens voor onze deur, vragend of we voor haar dochtertje wilde zorgen.
we vroegen nog waarom, ze had het niet verteld maar het was duidelijk.
Precies toen ze het wilde vertellen verschenen er 2 mannen in zwarte mantels. Ze rende weg en zij achtervolgde haar.
Daarna hebben we niks meer van haar gehoord.

De eerste kluis werd geopend.We waren allebei verbaast.

er waren stapels tot het plafond, en enorme hopen overal.
Als het mogelijk was geweest had Hagrid zijn mond op de vloer gelegen, wacht even dat kan, alleen moet daarvoor wel een spreuk gezegd worden das jammer. dacht ik.
Hij pakte een stapeltje en vertelde me dat ik dat nodig had voor mijn boeken en de rest van mijn spullen.
Klieder en Vlek was de volgende bestemming.
ik had een enorme lijst boeken omdat ik uit de dreuzelwereld kom en het eerste jaar heb gemist.
gelukkig wist Hagrid een goeie spreek, anders had ik het niet allemaal meegekregen. Het waren 34 boeken, 34 kun je het geloven.
Er werd wel gezegd dat dit voor meerdere jaren was maar alsnog.Ik wilde net de winkel uit lopen maar botste tegen iemand op.
het was een meisje met zwart haar in een bloempot kapsel. het zag er niet uit.
ze droeg een zwart gewaad met een groene slang erop, ik wilde daar een aardige opmerking over maken totdat ze op me begon te fitten.
Ze zei op een heel verwaande toon: hé, pas op waar je loopt, Bitch.
Niemand noemt mij ongestraft bitch, dat hadden sommige op mijn vorige school op de harde manier geleerd. Ik hield me een beetje in en was gemeen met woorden, ik zei op een heel lief toontje: Als ik een bitch ben, ben jij dan een lelijke trut?
Daarna sleurde Hagrid me de winkel uit voordat er een gevecht zou ontstaan.
Hij nam me mee naar de toverstokkenwinkel of om beter te zeggen sleurde me ernaartoe.
we stonden ervoor, het was best mooi, we gingen er gewoon naar binnen.
niemand was te zien.