~ 36

*tijdsprong*

Vandaag vertrekt Cristiano op trainingskamp. Inmiddels ben ik 22 weken zwanger. Het gaat aardig snel en alles verloopt gelukkig goed. In blijde verwachting past zeker bij mij. Cristiano vertrekt nu en komt, als alles goed gaat met het elftal, over zo’n twee maanden pas weer terug. Dat betekend dat als hij terug komt ik bijna moet gaan bevallen. Ik ben verschrikkelijk bang dat het kindje eerder komt en dat hij er dan niet is. Cristiano neemt afscheid van ons gewoon bij ons thuis. Seth snapt er niks van. Hij snapt niet waarom zijn papa zijn koffers pakt en hij snapt er al helemaal niks van dat wij niet boos op elkaar zijn. Hij denkt verkeerd sinds ik vertrokken ben. Mijn arme jongen! Cristiano heeft hem al uitgelegd en dat wij langs mogen komen over 5 weken, tijdens de eerste wedstrijd. ‘Geef papa nog een dikke kus en een knuffel want je ziet hem pas weer over een tijd.’ Zeg ik en zet Seth neer. Hij rent naar Cristiano en springt in zijn armen. Hij geeft Cristiano een kusje en blijft om zijn nek hangen. ‘Papa blijven?’ vraagt hij verdrietig. ‘Dat kan niet jongen.’ Zegt Cris en geeft hem nog een kus en knuffelt hem nog even. Dan geeft hij Seth aan mij en geeft mij ook een kus. Hij zwaait nog even en loopt dan naar de taxi. Wij gaan voor het raam staan en zwaaien hem dan uit. ‘Even zwaaien Seth.’ Hij begint druk te zwaaien terwijl er nog steeds tranen over zijn wangetjes lopen. Ik druk hem dichter tegen mij aan en begin hem te troosten. ‘Kom we gaan een kalender maken om af te tellen voordat we naar papa gaan.’ Zeg ik tegen Seth in een poging om hem te troosten. Hij begint hevig te knikken. Ik zet hem neer, het is ook wel zwaar zo’n jongen tillen met een dikke buik. Hij rent naar de kast en doet hem open. ‘Mama pakken.’ Ik begin te lachen en loop naar hem toe. Ik pak knutsel spullen en foto’s van Cristiano en Seth. Samen maken we een hele mooie kalender en hangen die op. Ik stuur later wel een foto van Cristiano. Vanavond mochten we bellen, voor de andere dagen wisten we het nog niet. Ik geloof dat we wel mochten bellen alleen met het EK niet, of dan ook wel maar niet binnen een bepaald aantal uren voor de wedstrijd. Ik zet Seth in de kinderwagen en ga maar boodschappen doen. We moeten natuurlijk nog steeds eten.

Na het boodschappen doen ga ik langs Cristiano’s moeder. ‘OMAAA’ roept Seth blij als hij zijn oma ziet zitten. Ik stop snel met het duwen van de buggy want hij stapt er al uit. Hij klimt bij haar op schoot en nestelt zich lekker tegen haar aan. ‘Mis je papa?’ vraagt ze aan Seth. Hij begint hevig te knikken. ‘Vertel oma eens wat wij gemaakt hebben.’ Zeg ik lief. ‘Kawender.’ ‘Een kalender ja, waarin we aan gaan kruisen tot we naar papa gaan.’ Vertel ik haar. ‘Oh die zal vast mooi zijn.’ Weer begint Seth hevig te knikken.

Natuurlijk mochten we mee eten en natuurlijk wilde Seth dat ook. Na het eten gaan we naar huis aangezien het donker begint te worden. Ik zet Seth weer in de wagen en wandel rustig terug. Als we thuis zijn, stop ik Seth eerst eens in bad. Het had mooi geweest als alles droog mocht blijven maar helaas is dit niet zo. Net voordat hij te vervelend wordt, haal ik hem uit bad. Ik droog hem af en stop hem daarna in bed. ‘Weltrusten schat, droom lekker.’ Zeg ik nadat ik hem een kus heb gegeven. Ik doe zijn nacht lichtje aan en het grote licht uit en loop dan naar beneden. Ik maak eerst eens een foto van de kalender en sms die naar Cristiano. Ik maak een kop thee en ga dan op de bank zitten. Het is wel eenzaam zo alleen. Ik zet de TV maar aan en kijk naar een of andere talentenjacht.