River Pov
‘Ja, maar wij mogen wel hier bij hun in huis slapen, en straks worden we buiten gezet en kan ik weer in de sneeuw gaan overnachten.’ Tom slaat een arm om me heen. ‘Dat laat ik niet nog eens gebeuren.’ Fluistert hij in mijn oor waarbij zijn lippen af en toe mijn oor aanraken. Een rilling gaat door me heen. Ik wil dit nog helemaal niet. Oké, Tom is leuk. Heel leuk, maar dit is ook wel heel snel. Van mij mag het best wat rustiger aan. Maar zijn arm wegslaan durf ik nou ook weer niet, dus blijf ik maar wat stijfjes zitten terwijl Tom helemaal onderuit gezakt zit. Raven had al lang een tegenargument gevonden. ‘Ik ga even naar het toilet.’ Verzin ik dan maar. ‘Eerste deur rechts.’ Zegt Bill. Ik glimlach dankbaar en loop naar het toilet toe. Hopelijk slaat ie zometeen niet weer een arm om me heen. Of ik ga naast Bill zitten. O nee, die zat in de hoek, net als Tom en ik zat er tussen in. Zonder echt naar de wc gegaan te zijn trek ik door en loop ik weer terug. Ik laat me weer naast Tom vallen en gelukkig laat hij zijn arm nu op de plek waar hij was, en niet om mij heen. ‘Ehm, ik ga zo maar eens slapen. Waar is de logeerkamer?’ vraag ik voorzichtig. Raven zit met Gustav te kleffen op de bank. ‘Ik loop wel even mee.’ Ik glimlach wat verlegen naar hem en loop dan achter hem aan naar boven. ‘Hier is de logeerkamer.’ Zegt Tom en stapt een kamer binnen. Er staan twee grote bedden die allebei netjes opgedekt zijn. Een grote spiegel waarin je jezelf helemaal kunt zien en een kast waarin je kleding kunt stoppen. De kamer is groot. Groter dan mijn slaapkamer in ieder geval. ‘Maar als je wilt mag je mij vannacht ook wel komen vergezellen.’ Wat ik van Tom’s gebabbel moet denken weet ik niet precies. Hij heeft geen grote grijns op zijn gezicht, maar wel een glimlach. Maar het klinkt toch alsof ie een hele andere bedoeling heeft dan alleen slapen. ‘Nee, dankje.’ Zeg ik en ga op een van de bedden zitten. ‘Ik bedoelde het niet zo hoor. Ik bedoelde alleen dat je wel bij mij in bed kon komen liggen. Misschien zou dat wat gezelliger zijn. Ik weet niet of Raven hier blijft namelijk, misschien gaat ze wel naar Gustav.’ ‘Ik vraag het anders wel even. En dan neem ik mijn besluit.’ Tom glimlacht, knikt en loopt dan zijn eigen kamer in. Ik loop de trap af naar beneden waar Gustav en Raven zowat op elkaar liggen, nog net niet en Bill is naar de keuken verdwenen. ‘Had je er liever geen last van?’ vraag ik lachend aan Bill. ‘Inderdaad, maar ik wou jullie boven ook niet lastig vallen.’ ‘O, wij deden niks hoor.’ Zeg ik en grinnik. ‘Raven?’ vraag ik. Geen reactie. ‘Raven?’ weer geen reactie. ‘RAVEN?’ Ineens schrikt ze op. ‘Ja, ja, ik hoor je wel.’ Mompelt ze. ‘Reageer dan.’ Ze zucht. ‘Blijf jij bij Gustav slapen of hier?’ ‘Hoezo?’ ‘Nou, Tom vroeg of ik bij hem kwam slapen, en als jij bij Gustav gaat slapen ga ik dat denk ik nog doen ook. Anders lig ik daar ook maar alleen op een kamer.’ Raven kijkt Gustav vragend aan. ‘Kom ik bij jou slapen.’ Gustav knikt. ‘Ja, ik slaap bij Gustav. Veel plezier met Tom.’ Ze haalt twee keer snel haar wenkbrauwen op en ik loop weer, nadat ik iedereen welterusten heb gezegd, naar boven. Tom ligt met zijn ogen dicht op bed, maar hij slaapt nog niet. Ik neem een aanloop en laat me naast hem neervallen. ‘Goedenavond mooie dame.’ ‘Goedenavond, meneer slijmbal.’ Ik tik op zijn neusje. Zijn pet ligt naast hem. ‘Ehm, ik ga even een pyjama aantrekken.’ Gelukkig hebben we die vanmiddag ook gekocht, anders had ik er geen. Ik haal een pyjama uit een van de tassen en loop daarmee naar de badkamer. Het is een grote badkamer met een groot ligbad erin voor twee personen. Twee wastafels hangen aan de muur met daarboven een grote spiegel. Ook is er nog een douche te vinden in de badkamer en een toilet. Ik kleed me om en loop dan weer terug naar Tom’s kamer. Tom ligt nog steeds hetzelfde als net. ‘Maar ik ga slapen, goed?’ ‘Ja, is goed.’ Zegt Tom. Ik kruip onder de dekens en Tom staat op van het bed. Even later komt hij naast mij liggen. ‘Welterusten.’ Hij strijkt door mijn haren, maar meer doet hij gelukkig niet. ‘Welterusten.’ Fluister ik en sluit mijn ogen. Ineens voel ik een arm om me heen slaan. Gaat ie toch verder. Ik zeg er maar niks van. Hij drukt me wat dichter tegen zich aan en een benauwd gevoel bekruipt me. ‘Vind je het erg?’ ‘Nee.’ Mompel ik. Waarom zeg ik nou nee? Ik wil dit helemaal niet! Waarom durf ik dat niet gewoon te zeggen? Of wil ik het stiekem wel? Vind ik hem stiekem toch leuk en kan ik er maar beter van genieten? Ik heb geen idee. Ik laat het maar even zo en morgen zie ik wel weer verder.




















Tom Pov
De zonnestralen van de ochtendzon schijnen door het rolluik en voorzichtig strijk ik wat haar uit River’s gezicht. Ik wil mijn lippen op de hare zetten. De geur van haar haren ruiken. Haar in haar ogen kijken met een veel betekende blik. En zeggen wat ik nu al voor haar voel. Maar dat zal zij waarschijnlijk wel niet accepteren. Dankzij Raven denkt ze nu dat ik een player ben. Oké, geweest. Maar River is leuk. Oké, die andere meisjes waren ook leuk. Maar River is anders. Zij laat niet met haar sollen. Zij wilt geen simpel spelletje spelen. Voor haar moet ik echt wat doen. En dat is precies wat ik zoek in een meisje. Dat ze niet met haar laat spelen. Voorzichtig opent ze haar ogen en een steek van kriebels schieten door mijn buik. ‘Goedemorgen.’ Zeg ik zacht. Ze glimlacht verlegen en mompelt ook een goedemorgen. ‘Lekker geslapen?’ ‘Heerlijk. Dat bankje deed zeer aan mijn reet.’ Ik grinnik. ‘Vind je het gek als je zo dun bent?’ ‘Ach, zo dun ben ik ook weer niet.’ Bescheidenheid. Die andere meisjes waren ook niet zo bescheiden. Die handen zo veel eigendunk dat het begon te stinken. Die wisten van zichzelf dat ze mooi waren. River weet het niet, wat haar nog mooier maakt. Een glimlach versiert mijn gezicht. ‘Wat is er?’ haar gezicht is hooguit 15 centimeter van de mijne verwijderd. Ik kan zo mijn lippen op de hare drukken en het uit laten lopen tot een liefdevolle tongzoen. Maar ik houd me in. Dan zou ze me al helemaal niet meer vertrouwen. Dan ziet ze me al helemaal als een player.




(typing)yeah ik ben lief ik post een lang stuk

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen