#46.

Hij opende zijn mond, keek me ongelovig aan en grijnsde toen breed. Ik zag de twinkeling in zijn ogen al van ver. Ik kreeg het warm vanbinnen. Na twee maanden zag ik hem eindelijk terug. Het leek me haast onmogelijk dat ik die lange, saaie dagen zonder hem overleefd had. Bill sprong recht, klapte opgewonden in zijn handen, waardoor zijn gezicht nog schattiger werd. Hij begon als een gek naar me toe te rennen. Ik bleef staan, lopen had voor mij toch geen zin. Ik opende gewillig mijn armen. “Chaya! Chaya! Chaya!” riep hij toen hij rond mijn nek vloog. Ik had een volwassen man nog nooit zo hyper gezien. Ik sloot hem in mijn armen en drukte hem dicht tegen me aan. Tranen rolden over mijn wangen. “Ik heb je zo gemist”, snikte ik. Ik had nog nooit zo’n intense gevoelens gehad als die die ik voor hem had. Bill rukte zich wat los uit de omhelzing en veegde met zijn wijsvinger een paar traantjes weg. “Vanaf nu zijn we voor altijd samen.” Voor altijd. Er ontsnapte een nieuwe traan uit mijn ogen toen hij die woorden uitsprak. Ik concentreerde me opnieuw op Bill. Het leek even te duren voordat ik doorhad dat hij veranderd was. Ik trok het zwarte mutsje van zijn hoofd. Daarvoor moest ik op mijn tenen gaan staan, waardoor mijn complex even weer naar boven kwam. Waarom moest hij toch zo groot zijn? “Dit kan je niet menen. Wat is er met je haar gebeurd?” Ik keek hem ongeloofwaardig aan. Zijn haren waren nog steeds zwart, maar een stuk korter. Een heel stuk korter. “Ik dacht zo dat het tijd was voor iets nieuws, vind je ook niet?” Bill grinnikte bij het zien van mijn verbaasde blik. Zijn lange haren. Zomaar weg. Ik kon het niet geloven. “Vind je het niet mooi soms?” vroeg hij na enkele stille seconden. Hij leek bijna teleurgesteld. “Jawel, jawel. Het is alleen dat ik dit niet echt verwacht had.” Ik liet mijn ogen over zijn hele lichaam glijden. Een strakke blauwkleurige jeans, zwart strak aansluitend truitje en een lange jas. Hij bleef er nog altijd even schattig uitzien. “Ik vind het prachtig”, zei ik uiteindelijk. Mijn gezicht bewoog zich dichter naar dat van hem en uiteindelijk plantte ik mijn lippen op die van hem. Wat had ik dit gemist. Al snel had hij me weer tegen zich aangedrukt en gleden zijn handen over mijn rug. Ik opende mijn mond gewillig en gleed met mijn tong over zijn piercing.
“Uhum, ik sta hier ook nog?” Ik opende mijn ogen weer en grijnsde naar Tom. Ik was alles rondom me vergeten tijdens die kus. “Kom hier jij”, zei ik en voelde hoe ook Tom zijn handen om mijn middel klemde. Ik snoof zijn parfum op en gooide mijn armen rond zijn nek. Eindelijk, dacht ik bij mezelf. Nu ik hen eindelijk terugzag besefte ik hoe hard ik ze wel niet gemist had. “Nu ben ik eindelijk van dat gezaag van Bill af”, mompelde hij zachtjes in mijn oor. Hij knipoogde even naar me. Ik begreep wat hij bedoelde. “Ik heb je ook gemist Tom”, zei ik. Vanuit mijn ooghoek zag ik hoe ook Bill een traan uit zijn ooghoek wegpinkte. Het ontroerde me nog meer.