Een takje breekt onder mijn schoen en je hoort het kraak geluid.Geschrokken kijk ik op en zie Dash' silhouet geschrokken mijn kant opdraaien.Ik wist niet hoe, maar hij wist dat ik het was, hij roept me.Langzaam zetten mijn voeten zich voort naar hem.Met schokkerige stappen die minuten lijken te duren.Met beide handen houd ik stevig, maar trillend, de zaklamp vast.Wijd opengesperde ogen en een mengeling van gevoelens.Dan, uiteindelijk sta ik langs hem en kijk omlaag naar hem, in zijn donker bruine ogen.Hij pakt mijn hand en trekt me omlaag.Langzaam ga ik naast hem zitten, het leek een soort trance, maar dat was het niet.

Een tijd gaat voorbij en ik kom dingen te weten waarvan ik nooit had gedacht dat het waar was of zou kunnen zijn.Het bleek dus ook dat Ramon en Dash familie van elkaar waren.Ramon bedreigde Dash, al vanaf dat zijzelf kind waren.Ik kreeg ook te weten dat Dash echt van me hield en dat hij me eigenlijk nooit pijn heeft willen doen.Door alles wat Ramon hem had aangedaan werd hij verward en droeg hij een angst bij zich die hij ver weg stopte.Door te doen wat Ramon hem beval 'stopte' de bedreigingen.Over een aantal dagen zou Dash ook naar een speciale inrichting gaan om daar over zijn ervaringen van Ramon heen te komen.Misschien moest ik maar eens informatie opzoeken, of misschien zou ik een psychiater opzoeken om over míjn ervaringen te praten.In de inrichting zou Dash ook taken moeten verrichten van de politie.Zodra hij de inrichting uit mag, gaat hij naar zijn cel waar hij de laatste jaren moet uitzitten.Dat zouden in totaal tien jaar zijn.

Ik kijk Dash aan wanneer hij me alles heeft uitgelegd.De tranen had ik niet tegen kunnen houden.Met stijve knieën sta ik op.Snel volgt Dash wanneer ik van hem wegloop.Hier dicht in de buurt was een groot meer, met een klein strandje.Onopvallend kijk ik achter me en zie dat Dash een paar meter achter me is stil blijven staan.Geschrokken kijk ik op wanneer er piepen de banden klinken.Een soort truck komt uit de straat van het slechte gedeelte van het dorp waarin ik woonde gescheurd.Een paar stappen zet ik achteruit, maar omdraaien lukt me niet meer.Een gil ontsnapt wanneer hun kogels mijn lichaam doorboren.Zo voelde het dus om doodgeschoten te worden.Zo snel kon je leven dus eindigen.De piepende banden verdwijnen na een nieuwe bocht en mijn lichaam ligt pijnlijk op de grond.Mijn witte jogging kleren kleuren op verschillende plekken rood.Zonde van de kleding.'LC!?'.Dash, ik hield van hem, hij van mij.Ik voel hoe zijn handen om mijn lichaam schuiven terwijl hij me een beetje rechtop tilt in een zit houding.Gepiep van het indrukken op een mobiel klinkt ver weg in mijn oren.Het rode bloed dat zich in mijn pakje verspreidde kleuren donkerder.Ik hield van rood.Dash' stem klinkt paniekerig wanneer hij iemand aan de lijn heeft.Mijn ogen richten zich naar de hemel, naar de sterren.Zou ik nu ook een ster worden?
Wanneer mijn ogen dicht vallen en soms weer open schieten hoor ik Dash' stem die me blijft roepen en dan ook andere stemmen.Veel hoor en voel ik daarna niet meer.Zou ik doodgebloed zijn?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen