~>5<~

Ik wilde geschrokken achteruit deinzen, maar werd vastgeklemd. ‘Maak geluid en ik bijt je keel door.’ gromde Ashar in mijn oor en zijn gespierde armen klemde zich nog strakker om me. Het verbaasde me dat hij in mensenvorm achter me stond, maar dat maakte hem niet minder angstaanjagend. Hij streek me over mijn lichaam en rook aan mijn haar. Ik voelde zijn hand naar mijn broek gaan en net toen hij mijn knoop open maakte ging de voordeur open. Er klonk een enorme grom, een klap en het geluid van veel brekend glas. Ik zakte door mijn benen. Ik trilde hevig en er kwam niet veel binnen van het gevecht, dat buiten gaande was. ‘Aiyana? Rustig maar, Shht... Alles komt goed.’ Huilend drukte ik me tegen de warme borst van Andy. Ik had zijn geur al herkend en de angst had het van me overgenomen. ‘Shht…Stil maar. Ik weet niet wie het was, maar hij is weg.’ Mijn schouders schokte en ik voelde twee paar handen over mijn rug strijken. ‘Shht. Alles is in orde. Kom, ga anders even in bad, dat zal je goed doen.’ Ik keek Andy aan met de tranen nog op mijn wangen, maar hij knikte bemoedigend. Voorzichtig pakte hij mijn hand en nam me mee naar boven. Daar liep hij een andere kamer in dan waar ik geslapen had en haalde er wat kleding. ‘Yu heeft nogal veel vriendinnen gehad…’mompelde hij beschaamd, terwijl hij me ondergoed gaf. Ik hield alleen mijn hoofd schuin. Ik had geen idee wat hij daarmee bedoelde, in de roedel had je immers geen vriendinnen. Het alfamannetje had seks met iedereen die hij wilde. Daarna liep hij naar kamer waar ik geslapen had en pakte een shirt en een broek. ‘Zo dit kan er wel mee door, kom.’ Hij nam me mee naar de badkamer en draaide de kraan open. Daarna liet hij me alleen. Ik keek even naar de kleding in mijn handen. En dan vooral naar de Bh. Ik had er wel eens een gezien, maar hoe ik hem om moest doen. Ik had geen idee. Dus als een echte wolf zou moeten doen, begon ik er mee te spelen. Na een tijdje had ik de haakjes open en draaide net op tijd de kraan uit. Ik voelde me zo stom. Waarom bleef ik hier überhaupt? Was het omdat ik het fijn vond tussen de mensen, of mocht ik de jongens gewoon heel erg. Met tranen in mijn ogen kleedde ik me uit en liet me in het bad zakken. Er stroomde wat water over de rand, toen ik tot mijn ogen onder het water ging, maar ik bleef het doen. Na een tijdje ontspande ik me helemaal en veranderde ik in mijn wolven vorm. Mijn oren hingen naar beneden en mijn staart zat tussen mijn benen. Ik voelde me helemaal niet op mijn gemak. Ik wilde terug naar de wolven, maar ik was bang voor Ashar. Zachtjes begon ik te piepen. En al snel werd het janken. Mijn hoofd schoot geschrokken omhoog, toen ik iets in de gang hoorde. Snel veranderde ik in een mens en bleef zitten. De deur ging open, maar schoot snel weer dicht. ‘Sorry.’mompelde Yu, aan de andere kant van de dichte deur. Ik hield mijn hoofd schuin. Ik snapte niet waarom hij zich ongemakkelijk voelde. Ik was gewend om bij mannelijke wolven te zijn. Mannen waren niet veel anders. Langzaam begon ik me te wassen met de zeep, omdat ik het me herinnerde. Het oude vrouwtje, en haar gezin, waar ik vroeger een tijdje had gewoond deed dat ook. Net als in mijn herinneringen waste ik mijn haar en lichaam. Daarna pakte ik de handdoeken en droogde mezelf af. De Bh gaf wat problemen met aandoen, maar uiteindelijk lukte het. De broek was te groot, net als het shirt, maar dat gaf niet. Ze waren lekker warm. Eigenlijk was alles wat ik droeg te groot. Maar ik wende er al snel aan. Rustig liep ik naar beneden. Waar de jongens op de bank zaten. Het gebroken glas was opgeruimd en ik ging stil in een hoekje van de bank zitten. Ik trilde nog steeds. En rolde me zo klein mogelijk op. Ik voelde me echt vreselijk, vooral omdat ik de jongens in gevaar bracht. Geschrokken keek ik op toen ik geknuffeld werd. Het was Andy en hij trok me stevig tegen zich aan. ‘Shht, stil maar.’ De zwartharige jongen kalmeerde me en ik ging met mijn hoofd op zijn benen liggen. Dat was ik zo gewend. Andy keek me raar aan, maar streek me toen zacht door mijn haar. Een traan gleed over mijn wang naar zijn broek en hij voelde het. ‘Wat is er? Voel je je niet lekker, of heb je pijn ergens?’ Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. Ik wist niet wat ik voelde. Ik voelde nog iemand naast me neerploffen en iemand streelde me over mijn zijde. Toen ik opkeek, merkte ik dat het Yu was. ‘Het komt wel goed met je… Alles komt goed…’ Met tranen op mijn wangen keek ik de jongens een voor een aan. Ik kon het gewoon niet geloven. Ze waren zo lief voor me… Mijn hele wereld stond op zijn kop. Mij was altijd verteld dat mensen wreed waren en wolven voor de lol doodden, maar ik kon er niet bij dat deze twee jongens bloed aan hun handen zouden hebben. Ik was verward en zij merkten het. Ze snapten me totaal niet, dat was duidelijk, en logisch. Maar toch bleven ze me geruststellen. En ik besloot al snel, dat ik alles zou moeten laten varen. Alle dingen die me verteld waren over mensen zou ik moeten vergeten. Ik zou het zelf moeten ontdekken.