Chapter 12 - Rebecca

Ik kon m'n ogen niet geloven. Hoe kon Rebecca daar nou lopen? Ze was toch verhuisd.....
Opeens draaide Rebecca zich om. Ze zag mij staren naar haar. En als ik het goed zag, leek het alsof ze eerst dacht: Wat is er met haar aan de hand?! Maar toen zag ze het opeens, ze zag dat ik het was. Ze zwaaide naar me, en liep toen verder.
Ik zwaaide nog net terug voordat ze verder liep. Ik kon nog steeds niet geloven dat Rebecca hier was.
Toen opeens hoorde ik de bel gaan. Ik schrok even en pakte toen snel m'n tas en begon naar m'n lokaal te lopen. Toen ik binnen kwam ging ik op m'n plek zitten.
'Zou iedereen op z'n plaats kunnen gaan zitten?' zei de leraar. Iedereen ging zitten en de leraar ging verder met praten. 'Vandaag krijgen we 2 nieuwe leerlingen in de klas.' 'Kom maar binnen', riep hij. Als eerste kwam Rebecca binnen, en alle jongens zaten meteen op het puntje van hun stoel (behalve Jason, die deze les een rij voor me zat). Rebecca was echt veranderd. Eerst was ze altijd een doodnormaal meisje dat ook niks om make-up en dat soort dingen gaf, nu ziet ze er gewoon uit als de meiden uit de Clique.
'Hallo, ik ben Rebecca.' zei ze met een stem die schattige hoorde te klinken, terwijl ze naar de klas zwaaiden.
'Hallo, Rebecca!' schreeuwde de halve klas (vooral jongens).
'Rebecca, jij mag langs Jason gaan zitten. Jason steek even je hand op zodat Rebecca kan zien waar je zit.'
Jason stak z'n hand op en Rebecca liep naar hem toe terwijl ze een perfecte lach liet zien. Rebecca liep naar het tafeltje en ging zitten (het leek wel of ze me negeerde, zou ze me toch niet herkent hebben?).
'En dan nu de andere nieuwe leerling.' zei de leraar.
Er liep een jongen het lokaal binnen. Hij had zwart haar, droeg een geel vest, wit t-shirt, donkere jeans en een paar sneakers. Het leek alsof hij aziatisch was, misschien was hij Japans of Chinees ofzo...
Hij ging voor de klas staan, met z'n hoofd naar beneden en wachtte totdat de leraar zou zeggen waar hij moest gaan zitten.
De leraar merkte het en zei: 'Dit is Neil.'
Ik hoorde een paar zachte hallo's. In ieder geval niet zo'n welkom net zoals Rebecca net had gehad.
'Je kan achteraan langs Ruby gaan zitten. Ruby steek even je hand op zodat Neil kan zien waar je zit.'
Waarom moeten alle nieuwe leerlingen altijd langs MIJ komen te zitten!!
Ik word er echt helemaal gek van. Ik steek m'n hand op en ik wacht totdat Neil opkijkt zodat hij ziet waar hij moet zijn.
Ik zie Neil opkijken, ik doe m'n hand weer omlaag en Neil loopt richting z'n tafeltje gaat zitten en pakt z'n boeken.
'Ok, dat was het. Dan nu verder met de les........' en zo ging de leraar verder en ging het lesuur snel voorbij.

Nadat ik de eerste 3 uur les heb gehad, had ik eindelijk pauze.
Ik ging weer naar buiten en ging op een bankje m'n lunch zitten eten. Nadat de pauze voorbij was ging ik weer naar m'n lessen en zo ging de dag redelijk normaal voorbij.
Toen ik m'n fiets wilden pakken hoorde ik iemand m'n naam roepen. Het was Jason.
'Hey Ruby, kan je even wachten dan kunnen we samen naar huis toe fietsen?'
'Is goed.' zei ik terwijl ik m'n fiets pakte en wachtte totdat Jason klaar was met zijn fiets pakken en toen fietsten we samen naar huis. Onderweg naar huis begon Jason te praten over een aantal nieuwe bands die hij had ontdekt, ik begon ook te praten over muziek. En voordat ik het wist was alles weer zoals normaal.
Toen we thuis kwamen hebben we samen in de woonkamer huiswerk zitten maken, aangezien we ongeveer dezelfde vakken hebben.
Charlie was er niet want hij was werken.
We hadden muziek opgezet en af en toe vroeg ik iets aan hem, of hij iets aan mij over het huiswerk.
Toen we eindelijk klaar waren hadden we niks meer te doen.
We ruimden alles op en gingen op de bank zitten om tv te kijken.
Er was een film op, ik kan me wel niet meer herinneren waar het over ging want ik was nog steeds over vanalles en nog wat aan het nadenken, zoals gisteren met Jason, of vandaag met Rebecca die me "negeerde".
Ik stond op en liep naar de keuken. Ik pakte wat drinken en riep terug naar Jason: 'Wil jij ook wat te drinken?'
'Graag, doe maar een glas appelsap.'
Ik pakte nog een glas appelsap en liep toen terug naar de woonkamer.
Jason had onderzetters uit het laatje van de tafel gehad en ik zette onze glazen erop.
Toen opeens pakte Jason m'n hand, trok me op de bank en begon me te kussen.
Het was net een stukje hemel waar ik was. En ik was er nu zeker van, dat wat er gisteren was gebeurd, geen droom was. En aangezien ik onderhand eigenlijk al een beetje tot de conclusie was gekomen dat ik Jason leuk vond, kuste ik maar terug.
Toen opeens hoorde we de voordeur open gaan.
We schrokken allebei, we 'trokken' van elkaar weg en gingen weer normaal op de bank zitten.
'Hey, jullie zijn vroeg thuis.' hoorde ik Charlie roepen.
'Ja, we waren vroeg uit vandaag.' riep ik snel terug toen ik merkte dat Jason geen antwoord gaf.
Ik hoorde dat Charlie z'n jas uit trekte en z'n koffer in z'n kantoortje zette. Ik keek snel naar Jason en ik zag dat hij helemaal rood was aangelopen (net zoals mij waarschijnlijk).
Jason keek mijn kant op en we begonnen weer eens met staren in elkaars ogen. Toen kwam Charlie opeens binnen en zei: 'Hebben jullie het warm ofzo, jullie zien er nogal rood uit.'
'Ja, het is nogal warm hier.' zeiden Jason en ik tegelijk terwijl Charlie de achterdeur opende voor ons.