53. I love him ...

Maaike pov. :

Ik stond samen met Friedolien aan Irina haar kamer te wachten om weg te gaan toen ik plots van achter me omhelst werd. ik draaide me om en zag Christina staan. “ Gefeliciteerd!” riep ze vrolijk. “ Dank u!” zei ik met ene brede glimlach op mijn gezicht. Ook Friedolien gaf ze ene knuffel en wenste ze proficiat. “ En, hoe is het bij jullie gegaan?” vroeg ik vervolgens. “ Redelijk goed.” Zei Christina. “ Hoeveelste ben je geworden,” vroeg Friedolien ongeduldig. “ Tweede.” Zuchtte Christina. “ Oei, niet blij mee?” vroeg ik en ik beet op mijn onderlip. “ Eigenlijk niet.” Biechtte Christina ons op. Ik en Friedolien keken haar vragend aan. Ze snapte de blikken en ging verder : “ Rusland is weer eerste geworden. Die worden echt altijd voorgetrokken.” Ik hoorde in haar stem dat ze het frustrerend vond. Ik knikte begrijpend, ik kende dat gevoel. Ooit hadden we dat ook een paar jaar meegemaakt dat een Russisch meisje op zowat elke wedstrijd eerste werd. “ Eerlijk gezegd, vond ik dat wij wel eerste mochten geworden zijn. We hebben geen enkele fout gemaakt in onze dansjes, terwijl Rusland er 2 had gemaakt.” Ik knikte begrijpend, net als Friedolien. “ Ach ja, je kan er niet aan veranderen,hé.” Zuchtte Christina. “ Inderdaad.” Zei Friedolien. Plots ging de deur open van Irina haar hotelkamer en kwam ze buiten met de andere trainsters. “ Zo zijn jullie klaar?” vroeg ze. Ik en Friedolien knikten. “ Jullie ook?” vroeg ze plots aan Christina. “ Gaan jullie mee?” vroeg ik op een hoog stemmetje. “ Ja.” lachte Christina. “ Jullie komen zo goed overeen, dus dacht ik dat het wel een leuk idee zou zijn moesten we de meisjes van Bulgarije meenemen.” Zei Irina tegen me. Van blijdschap klapte ik in mijn handen en op dat moment kwam Galina en de andere meisjes uit hun hotelkamer samen gevolgd door hun trainsters. “ We kunnen gaan.” Zei Irina vrolijk. Ik kon het nog altijd niet geloven hoe vriendelijk Irina wel niet was de laatste tijd. Als we weer zouden moeten gaan trainen, zal het wel weer anders varen. Rustig liepen we met heel de groep naar de lift en gingen we naar beneden. Buiten stonden 3 auto’s op ons te wachten. “ Die brengen ons naar het populairste en mooiste café van de stad.” Zei Irina. We stapten allemaal in de auto’s en reden weg.

Na zo’n goed kwartier rijden waren we aangekomen in het cafeetje. We werden begeleid naar de vipplaatsen. Irina bestelde meteen al een paar flessen champagne. We zaten gezellig te kletsen toen Galina het gesprek weer liet uitdraaien op Tokio Hotel. “ Heb je Bill al gebeld?” vroeg ze. “ Om?” vroeg ik. “ Om hem te laten weten dat je gewonnen hebt!” zei ze een beetje hyperactief. Ik lachte : “ Bill was sneller dan mij, en hij heeft mij opgebeld alhoewel ik nog uitdrukkelijk had gevraagd om het niet te doen.” “ Maar dat is toch lief van hem?” zei ze. “ Ja, dat wel, maar het kost zoveel om van Duitsland naar hier te bellen. Ik wil niet van hem profiteren enzo.” Zei ik met een glimlach op mijn gezicht. “ Ja, dat snap ik wel.” Zei Galina “ Ik zou net hetzelfde gedacht hebben erover.” Ik glimlachte naar haar. Je kon goed praten met Galina, ze had een beetje het zelfde karakter als Friedolien maar was wat rustiger. Soms kon Friedolien zo hyperactief staan dat je er echt moe van werd. “ Drank” hoorde ik Friedolien zeggen. Ze stond achter me en ik draaide me wat naar haar toe en nam een glas champagne uit haar handen. “ Dank u.” zei ik en terwijl gaf Friedolien een glas aan Galina. “ Volgens mij vind Bill je wel leuk.” Zei Galina nadat ze een slok van haar glas had genomen. Ik zag dat Friedolien, die bij ons was komen zitten, plots aandachtiger werd. “ Waarom denk je dat?” vroeg ik. “ Mijn vriend zou niet bellen hoor.” Lachte ze “ Nee, ik moet op mijn felicitaties wachten tot ik thuis ben. Maar ja, dat vind ik niet zo erg, ik zie mijn vriend graag.” En ze keek met een verliefde blik. “ Ach, ik denk niet Bill me leuk vind op die manier, maar eerder als gewone vriendin.” Zuchtte ik. “ Maaike denkt dat Bill eerder op extravagante meisjes valt ofzo.” Ging Friedolien verder. Zachtjes knikte ik. “ Dat weet ik nog zo niet hoor.” Zei Galina. “ Ach ja, ik wil er eigenlijk niet zo graag voer praten.” zei ik. Friedolien knikte en Galina zei : “ Jij vind hem wel leuk,hé.” Ze keek me recht in mijn ogen aan, maar ik draaide mijn gezicht snel weg. “ Ja.” fluisterde ik. “ Je hoeft je er niet voor te schamen.” Zei Galina “ Dat heb ik haar ook al gezegd.” Zei Friedolien en ze draaide zich naar mij “ Ik zeg het je nog eens: je hoeft je niet te schamen omdat je verliefd bent op Bill.” zachtjes knikte ik terug. Ze hadden wel gelijk, maar ik kon er toch niets aandoen dat ik me er eigenlijk wel ene beetje voor schaamde. Plots kwam Christina aangerend. “ Kom, laten we dansen!” riep ze. Ik sprong recht en zei meteen dat het goed was, zo hoefde ik niet meer te praten over die hele kwestie waar ik zelf nog niet goed uitwas. Friedolien en Galina volgden mijn voorbeeld en met ons glas champagne in de hand liepen we naar een openplaatsje en begonnen we te dansen.