~>2<~

Toen ik weer wakker werd, was mijn lichaam warmer. Ik keek om me heen en zag dat ik in een bed lag. Ik had in mijn verleden wel vaker bij mensen geslapen. Omdat ik me tussen mensen gewoon altijd veiliger heb gevoeld. Maar iedere keer nam de roedel me weer mee. Nu zou het misschien anders zijn, zij hadden me eruit gegooid. ‘Mooi, je bent wakker.’ Geschrokken keek ik op. De zwartharige jongen stond in de deuropening. Hij kwam op me af en ging op het bed zitten. ‘Wil je een pijnstiller voor die wonden?’ Ik schudde mijn hoofd, ik voelde ze helemaal niet, de jongen lachte. ‘Doe toch maar. Ze zien er heel pijnlijk uit. De dokter heeft ze wel gehecht, en schoongemaakt, dus ze zullen niet gaan ontsteken.’ Ik knikte begrijpend en nam het pilletje en het glaasje water aan dat hij me gaf. ‘Ow, ik ben Andy trouwens.’ Ik glimlachte naar hem. Hij was zo anders dan de wolven. ‘Aiyana.’fluisterde ik. Andy keek me aan. ‘Wat zei je?’ ‘Aiyana, mijn naam is Aiyana.’ De jongen knikte begrijpend ‘Dat is een mooie naam.’ Ik glimlachte en hij pakte mijn hand. ‘Kom, dan gaan we bij Yu en Yxa zitten.’ Ik dacht niet eens na, ik volgde hem gewoon. ‘Ah, ons mysterieuze meisje is wakker.’ Ik keek naar de jongen die op de bank zat en ik deinsde wat achteruit. Ik had geen idee wat ik moest doen. Yxa was blijkbaar niet de puppy maar haar moeder, en ze was niet blij met me. Ze gromde vals zodra ze me zag en ik stapte nog verder naar achter. ‘Blijf uit de buurt van mijn baasjes.’ Blafte ze naar me. ‘Yxa, doe normaal! Ze doet je niets.’ Ineens schoot ze naar voren. ‘Yxa, je mand in nu!’commandeerde Yu streng en gelijk liep de hond weg. ‘Wat had die?’vroeg Andy hardop. ‘Mijn schuld.’ Mompelde ik zacht. En ik keek naar de hond, die haar mand weer in ging. ‘Dat is niet waar, ze heeft niets tegen vreemden.’ Ik keek Yu aan. ‘Niet tegen mensen, maar wel tegen mij.’ De jongens snapte me niet, dat was duidelijk te zien aan hun blikken. ‘Waar kom je vandaan?’ Ik keek op. ‘Ergens…’ Mijn ogen gingen naar het bos waar ik een paar blauwe ogen zag. En een paar bruine. Kaïn en Abel hielden me in de gaten. Het gaf me een vertrouwd gevoel. Yxa kwam echter naast me staan en gromde. ‘Yxa! Kom eens hier.’ Yxa luisterde en ging op Yu’s schoot liggen. ‘Lief zo.’ Ik liet me langs het raam naar beneden zakken en ineens hoorde in een harde knal. Geschrokken draaide ik me om en zag Ashar. Hij gromde en duwde tegen de ramen. ‘Wat the…’hoorde ik Andy fluisteren. De zwarte wolf duwde zo hard, dat het glas het bijna begaf en ik stond te trillen op mijn benen. ‘Ik krijg jou wel, Aiyana. Maak je maar niet druk. Je wordt van mij. Ik laat mijn roedel niet uiteenvallen.’ Yxa keek me aan en zag hoe bang ik was. ‘Ik ga kijken of de politie hier wat aan kan doen.’ Mompelde Yu en hij liep naar de telefoon. ‘Mag ik weer naar boven?’ fluisterde ik lijkbleek. Andy knikte en ik liep dankbaar naar de gang. Daar kwam Yxa op me af. ‘Ken jij dat beest. En niet tegen me liegen. Wij weten beide dat je geen mens bent.’ Ik knikte. ‘Ik wil je baasjes niet in gevaar brengen. Ik ga vannacht weg. I-’ ‘Wacht… Als je dit huis verlaat vermoord dat beest je.’ Ik slikte en liep naar boven. ‘Beter dan moeder te moeten zijn van zijn pups.’ Yxa keek me na en ik liep snel naar boven. Daar liep ik de eerste de beste kamer in en plofte op bed. Ik trilde en sloot mijn ogen.

‘Aiyana?’ Ik schrok op en keek in Kaïn’s ogen. ‘Kaïn wat?’Een hand werd op mijn mond gedrukt. ‘Stil, die mensen weten niet dat ik er ben. Ik kom je waarschuwen. Je moet hier weg. Ashar wil je nog steeds. Hij zal er alles aan doen om je terug te krijgen. Die mensen zullen je niet kunnen beschermen. Kom terug naar de roedel. Kiyiya vindt wel een oplossing.’ Hopeloos schudde ik mijn hoofd. Ik wilde niet terug.