I'm the cousin of Caspian 11

Caspian klopte op de deur en kwam binnen. Iedereen was er al. Hij ging naast Suzan zitten. "Oké, nu iedereen er is kunnen we beginnen" zei Peter. "Ik zou wel eens willen weten waar dit over gaat gaan. Waarom zijn we hier eigenlijk?" vroeg Caspian een beetje (veel) uit zijn humeur. "Het gaat dus over die jongen, Nathan." antwoorde Peter. "Hij doet zeer vreemd" begon Rippertjiep. "Ik zie niks mis aan hem. Hij ziet eruit als een gewone Telmarijn" zei Caspian. "Hij ZIET er niet vreemd uit, maar hij DOET wel vreemd" zei Peter. "Ja, hij was opeens verdwenen toen ik achter hem aan sloop. Niet zo ver van de plek waar we hem vonden" vertelde Rippertjiep. "Ik denk dat hij wel een aardige jongen is, alleen nogal verlegen" zei Lucy. "Ben jij nog niet te jong om jongens aardig te vinden, Luus?" grapte Ed. Lucy smeet meteen een kussen tegen zijn hoofd. "Ophouden jullie! Kunnen we even serieus zijn?" mengde Peter zich tussen de ruzie. Edmund smeet het kussen terug naar Lucy en zei: "Goed we zullen stoppen." Lucy reageerde niet ze keek uit het raam richting het bos. "Luus, wat..." Toen merkte Peter het ook....

da's voor de volgende keer. Zet een reactie dan komt het er sneller op.