Tara - Feestje

Bij de bar aangekomen schepte ik wat punch op samen en dronk samen wat met Jessica. Het was best wel lachen bij alles wat ze zei, maar al snel kwam er een oude klasgenoot op me afgewandeld met zijn beste vriend. Dankzij hun grapjes ontstond er al snel een leuk gesprek, hoewel Jessica het daar niet eens mee leek te zijn. Al snel was ze verdwenen en bleef ik alleen met de twee jongens achter. Natuurlijk ging ik haar niet meteen achterna, maar na een tijdje besloot ik om dat toch maar te doen. Na een excuus bij de jongens, keek ik de woonkamer rond. Mijn ogen vielen meteen op Jessy, die way to dicht stond bij een donkerblonde jongen. Zijn naam was me nog niet bekend, ook niet de reden waarom ik zo vaak over hem droomde en die redenen zouden nu echt wel bekend moeten worden. Het kon me helemaal niks schelen dat ik Jessy in haar versierpoging zou onderbreken en stapte dus zelfzekerd op de twee af. “Hé, jij bent..”
“Jaja, ik weet het. Ik ben die nieuwe,” kwam er lichtelijk geïrriteerd uit. Die stem kende ik al uit honderde. Hij draaide zich om en keek een beetje verbaast me aan. “O-oh, sorry,” Wanneer hield hij eens op met zich te verontschuldigen? “Ik, eh.. Ik ben Matt,” weer erg twijfelachtig. "En ik ben Tara." Meer zelfzekerd kwam dat er uit. Jessica keek van links naar rechts en weer terug. Ze kwam ook even echt tussen ons in staan. Dat probeerde ze toch, maar de ruimte tussen mij en Matt in was niet meer zo groot dan daarjuist. Even grijnsde ik een beetje vals en keek onopgemerkt naar Jess. Zo dat hij zou weten dat ik liever had dat we zouden praten zonder haar. "Dus jullie kennen elkaar? Ik wist het!" Mijn hand schoot voor Jessica haar mond en er kwam nog wat onverstaanbaar gebrabbel uit. "Tyler!" Hij draaide zich lachend om. "Yes beautifull."
"Doe me een plezier en pas een beetje op Jessica, wil je?" Met een plagerige grijns naar Tyler, nam ik Matt zijn hand vast. "Kom mee jij." Ik leidde hem door al het volk mee naar buiten en zocht een rustig plekje op waar er niemand zat of was. Rustig en zorgvuldig plaatste ik me in het gras en liet zijn hand pas los toen hij zelf echt zat. "Matt, misschien vind je me zo een totale freak na wat ik ga zeggen, maar alsjeblieft wees eerlijk met me." Even nam ik een rust om in te ademen. "Al sinds ik me kan herinneren droom ik over je. Toch over een jongen die echt hard op je lijkt, maar ik weet niet wat het wilt betekennen. Mijn oma zei een keer dat het ons lot was. Je weet wel..." Het beeld van Matt en ik samen oud wou wel binnen schieten, maar kwam niet.