Tara - Uitnodiging voor Matt

Zijn ogen bleven in de mijne kijken. Van knipperen was geen spraken. Hoelang zou ik dit moment nog kunnen rekken? Zijn ogen waren prachtig. Opeens sloot hij zijn ogen en begon hij met zijn hoofd nee te schudden. Dus hij wou niet naar het feestje komen? Mijn teleurstelling was bij dat te groot en daardoor wende ik mijn blik af. Hij wou dus niet komen. Hoe een rund kon ik ook zijn? "Ja, lijk me leuk." ratelde hij opeens uit het niets. In een reflex keek ik hem meteen weer aan. Niet meer zoekend naar zijn ogen, ik wist waar ze stonden. "Eh... Waar is het precies?" Een glimlach sierde mijn lippen bij het idee alleen al dat hij vanavond zou komen en ik eindelijk met hem zou kunnen praten. Ik wist om eerlijk te zijn niet waar al deze nieuwsgierigheid vandaan kwam. Normaal was ik niet zo. "Hier einde van de straat naar links. Dan zie je aan je rechterkant een huis dat wit is met blauwe deuren en ramen. Je kunt het niet missen." Ik gebaarde naar links. Het is om het einde van de zomervakantie te vieren. Hé, naar welke school ga jij eigenlijk? Je gaat toch naar school hè?” vervolgde ik twijfelachtig.
“Ja tuurlijk, zo oud ben ik nou ook weer niet,” lachte hij. “Ik ga naar Broome High, als ik het tenminste kan vinden. Jij?”
“Ik ook!” Even leek ik mijn enthousiasme niet meer in bedwang te kunnen houden. “Niet dat dat zo vreemd is, het is de enige school in de buurt.” Opeens schonk ik veel aandacht aan mijn voeten. Wat zou ik nu moeten zeggen? “Goed, ik ga maar weer." Na Bear een keertje te aaien ging hij weer weg. Snel rende ik naar huis.
O mijn God. "Heb je soms een spook gezien? Een erg knap spook." Jessica keek me plagend aan vanaf de zetel. Ik rook een lekkere geur van kaas en tomaten. Pizza! Ze nam een stukje en beet erin. "Kom op, vertel." Mijn schoenen vlogen door het huis en ik nam een stukje pizza. Zonder vlees natuurlijk. Zelf was ik vegetarisch. Het was niet nodig om dieren te slachten. We konden gemakkelijk zonder vlees leven, een keer dat we echt groot waren. In je groei had je het dan wel weer nodig. "Het was niks. Gewoon gedacht aan wat me straks weer eens allemaal gaan meemaken." Een grijns speelde om mijn lippen. Na nog wat te lachen over Jess haar grapjes gingen we naar boven om ons klaar te maken. Ik ging voor een simpel lichtblauw plooirokje en daarop een wit shirt dat afgewerkt was met kant vanboven. Een vestje was niet nodig, omdat het binnen echt warm zou worden. Mijn zwarte haar ging in een redelijk hoge staart en make-up was simpel wat lipgloss en mascara. Zelf kon mijn uiterlijk me wel heel wat schelen, maar niet de make-up en al die dingen. Mezelf als barbiepop gebruiken, was niet echt mijn ding. Nog snel trok ik mijn lage witte platte schoenen aan en liep samen met mijn beste vriendin naar het feestje. Koud was het buiten wel, maar zo meteen zou ik daar niks meer van merken. Feestjes deed ik maar al te graag. Vooral dan als Trevor ze gaf. Altijd waren ze geslaagd en nooit kwamen er problemen van. Ik deed de voordeur gewoon open. Aan bellen was zinloos. Even keek ik de woonkamer rond, waar het lekker rustig was om hem te vinden, maar nergens zag ik hem. Trevor drukte me dan ook echt helemaal plat tegen zijn borstkas. "Tara!" klonk het vrolijk. Met een grote glunderende grijns keek hij me aan. "Hai gek van me." Even knuffelde ik hem terug. Het feestje zag eruit als dit: de grote kelder was de dansvloer, de woonkamer was de drank en eet ruimte, de tuin was dan weer mooi versiert met lichtjes en als je echt rust wou ging je naar boven. Het was nog maar net begonnen, maar het was al aardig druk. Ook liep je hier niet zomaar naar binnen als je niet uitgenodigd was. "Ik heb een jongen uitgenodigd. Hij is nieuw hier, dus het leek me wel leuk." Instemmend knikte Trevor. De kamer was lekker warm aangekleed dankzij het dimlicht en het interieur op zich zelf. We wouden gewoon lekker rustig aan doen, maar toch weer gewoon feesten. Zonder verder wat te zeggen trippelde ik met Jessy naar de "bar".