Villa Inferno

Ondaks de zonnige stralen die het huis beschenen had Villa Inferno een blijvende in druk bij Liza achtergelaten.
Liza zuchtte diep en kermend. Waarom was ze toch gegaan? het was alsof het briefje een vreemde aantrekkingskracht op haar uitoefende. En daar was ze helemaal niet blij mee. tenslotte had ze het toch uit de vuilbak gevist en het op haar bureau weer in elkaar gepuzzeld. De stad had niet meteen en belletje doen rinkelen dus had ze diep opgezocht in één van haar vaders versleten landkaarten. Het bleek een klein stadje een paar kilometer van hier te zijn.
Met een smoesje had ze haar vader om de tuin geleid en was ze op de bus naar Monaart vertrokken.
En hier stond ze nu. Vlak voor de poort van Villa Inferno nr 13.
Gek genoeg was de villa het enige gebouw in de Dragonstraat. Er moesten vast meer huizen geweest zijn aangezien er wel duidelijk een 13 aan de poort hing. Maar die bleken er niet meer te zijn.
Maar nu terug naar de villa;
Het was een imposant bouwwerk van zover ze het kon zien. Er lag namelijk een hele oprijlaan tussen de poort en de villa zelf.
De poort was een afgetakelde berg roest dat duidelijk smeekte om een likje verf. De meeste ijzeren punten aan de bovenkant waren afgekraakt en waren nergens meer te vinden. Dus hoewel het hek er gammel uitzag gaf het niet gemakkelijk mee toen Liza ertegen duwde. Pas toen ze haar volle gewicht ertegenaan gooide ging de poort slechts op een kier staan. Ach, de kier was genoeg.
Liza wurmde zich door de poort heen en stond toen op het pad van platgestamte aarde dat naar de villa zelf leidde. De oprijlaan was aan weerszijden omgeven met kale bomen die bedekt lagen onder een hele homp sneeuw. Ook het pad was overdekt met een dun laagje kraakende sneeuw.
terwijl Liza voorzichtig over het gladde pad heen liep, bekeek ze het steeds groter wordende huis. Buiten de dakpannen en ramen was het volledige huis opgetrokken in hout. Als er in dat huis een "inferno" zou losbarstten zou het huis tot op de bodem afbranden.
Liza bereikte het trapje vlak voor het huis en bleef even stil staan. het afdak werd omhoog gehouden door pilaren waar griffioenen in gekapt waren. Alle vogelkoppen keken haar met onheilspellende ogen aan.
Nogmaals keek Liza op naar het imposante huis. het imposante huis dat er eigenlijk niet bewoond uitzag. Alsof iemand haar twijfelnde gedachten had gehoord sprong er op een van de bovenste verdiepingen een licht aan. Pas nu merkte Liza dat de hemel was overtrokken met donkere, zwarte wolken. Alles paste perfect in het plaatje.
Alsof Liza zich buiten niet langer veilig voelde, schoot ze de trappen op om onder het bechermende afdak te gaan staan. Toen haar zwarte ballerina's de houten vloer raakten, kraakte het hout dreigend.
Als dit een grap was van Silas om haar de stuipen op het lijf te jagen... dan was het aardig geslaagd!
Liza voelde zich nog ongemakkelijker toen ze dacht aan de griezelige griffioenogen die in haar rug priemden.
bevend stak Liza haar hand uit naar de ijzeren ring in de bek van een metalen vogel. ook de ogen van de vogel staarden haar aan. Een ijzige windvlaag deed de haren in haar nek overeind komen. Het deed ook de ijzeren ring zachtjes klepperen en het bordje met het sierlijke opschrift "Inferno" scheef hangen.
En net toen Liza's bibberende vingers de ijzeren ring aanraakten, vloog de oude, gammele deur uitnodigend open.
Oh, als dit een grap was dan zou Silas alsnog sterven!

Aaaah! Stomme school! Ik heb zelfs geen tijd meer om de hoofdstukken te activeren, sorry >.<
ps: reacties zijn altijd welkom