~49

‘Sahirah!’ ‘Rose, ik zeg het precies zoals het is!’ Ik kijk even naar Yu en recht dan mijn rug. Dit laat ik niet gebeuren. Ik ben het hoofd van de clan, verdomme. Ik neem de beslissingen hier. Niet Sahirah. ‘Koppen dicht!’ sneer ik en ik masseer mijn kloppende slapen. ‘Ik geloof niet dat Rose tegen drie vertrouwelingen is. Dus de enige die in mijn weg staat ben jij. Of heeft iemand anders er nog problemen mee?’ Niemand zegt iets. ‘Ow, en even terzijde.’begin ik, terwijl ik me omdraai naar de trap. ‘Je moet opletten tegen wie je zo’n toon aanslaat. Ik sta nog steeds boven je in de rangorde.’ Rose begint te grinniken. Net als de andere vampieren. ‘Ze heeft gelijk, zusje. En kom op, dit is toch geen probleem? Drie vertrouwelingen kan, toch?’ Sahirah kijkt me woest aan. ‘JIJ!’sist ze. Als een bitch loop ik weg. Onder luide aanmoedigingen van de vampieren. Yu slaat zijn arm weer om mijn middel en ondersteunt me weer wat, terwijl we naar boven lopen. Op bed begin ik te lachen maar merk ook dat alle adrenaline van net wegstroomt en al snel voel ik me zwakker dan voorheen. Aurora, Ismael en Ilias komen lachend binnen. ‘Dat was geweldig!’ Roept Ilias uit. ‘Die kent haar plaats ook weer.’ Valt Aurora hem bij. Ik glimlach en ga tegen Yu aanliggen. ‘Gaan jullie mee jagen?’ Yu en ik kijken op naar Aurora, Yu onzeker, ik verrast. ‘I-ik… Denken jullie dat ik dat aan kan?’stottert Yu. De drie vampieren voor ons knikken. ‘Tuurlijk! En wij blijven bij je dus er kan niets mis gaan kom!’ Ismael, Ilias en Aurora staan op en Yu kijkt me aan. Hij pakt mijn hand en knijpt er even bemoedigend in. Alsof hij wil zeggen, dat ik het wel kan. Ik zucht echter en duw me weer in de kussens. Yu staat op, maar ik blijf echter zitten. ‘Kira? Kom je lieverd?’ Ik schudt mijn hoofd. ‘Nee, ik blijf hier.’ Yu loopt op me af en geeft me een kus op mijn lippen. ‘Please?’ Ik schud vastberaden mijn hoofd, nog eens, hij heeft het de eerste keer duidelijk niet begrepen. ‘Ga jij maar liefje. Dat is beter. Dan hoeven ze alleen maar op de jonge pup te letten.’ Yu kijkt me verontwaardigt aan en duwt zijn voorhoofd tegen de mijne. ‘Ze zijn met z’n drieën ze kunnen ons alle twee wel aan.’ Ik strijk hem langs zijn hoofd. ‘Liefje, ik blijf hier. Ik voel me nog steeds niet lekker.’ Yu wil tegen me ingaan, maar ik schudt mijn hoofd. ‘Ga nou maar. Je moet eten en leren jagen.’ Yu geeft toe en geeft me een kus. ‘Goed dan ik ga wel alleen….’