Matt - Uitnodiging feestje

Onze ogen bleven verbonden. Knipperen leek ineens totaal overbodig, dan zou ik een seconde van dit moment missen. Oh, nodigde ze me nu uit voor een feest? Ik sloot mijn ogen en schudde mijn hoofd om mijn bovenkamer weer helder te krijgen. Ze wendde haar gezicht af, maar kon een teleurgestelde uitdrukking niet verbergen. Oh shit, ze dacht zeker dat ik niet wilde. “Ja, lijkt me leuk,” zei ik snel, zonder erover na te denken. Ze sloeg haar ogen op, een glinstering die ik niet kon benoemen sierde de felgroene glans. “Eh.. waar is het precies?” voegde ik er onzeker aan toe. Ik haatte het om zo onwetend te zijn.
Ze glimlachte en legde me uit welk huis het was. “Het is om het einde van de zomervakantie te vieren. Hé, naar welke school ga jij eigenlijk? Je gaat toch naar school hè?”
“Ja tuurlijk, zo oud ben ik nou ook weer niet,” lachte ik. “Ik ga naar Broome High, als ik het tenminste kan vinden. Jij?”
“Ik ook!” Ze straalde, maar wendde alweer snel haar gezicht af. “Niet dat dat zo vreemd is, het is de enige school in de buurt.” Ze keek naar haar voeten en ik voelde me ineens erg ongemakkelijk.
“Goed, ik ga maar weer. Zie je over een uurtje!” Hoop ik, voegde ik er in gedachten aan toe. Ik gaf haar hond een aai over zijn bol en liep langs haar heen richting mijn huis, haar niet aankijkend. Ik slaagde erin niet achterom te kijken voor ik de deur achter me had gesloten. Toen de spanning van me afviel merkte ik ineens dat ik rilde. Mijn kleren waren nog steeds doorweekt! Jemig, wat voor indruk moet dat wel niet bij haar gewekt hebben? Ik fronste toen ik me realiseerde dat ik me druk maakte over indruk maken bij.. hè? Ik wist niet eens hoe ze heette!
Kortaf groette ik Gran en Oops, die in de keuken zaten te kaarten, en liep meteen door naar boven om me om te kleden. Snel trok ik de koude vodden uit en hing ze over de radiator. Ik trok een blouse en een lange spijkerbroek uit de kast, want ik wist ondertussen dat het ’s avonds aardig af kon koelen. Ik zwiepte met mijn armen om wat op te warmen, keek snel even in de spiegel om te zien of mijn haar heel erg vreselijk zat. Het leek haast wel lichter geworden van deze korte tijd in de zon. Ik ging op bed zitten en had geen idee hoe ik dit uur door moest komen. Het was niks voor mij om vroeg op een feestje te komen, zeker niet als ik er niemand kende. Maar ik had ook geen zin om naar beneden te gaan en oma en opa onder ogen te komen. Ik zuchtte en liet me achterover vallen, vergetend dat de muur in mijn nieuwe kamer schuin opliep, waardoor ik mijn hoofd stootte. Ik slaakte een kreet en wreef over mijn achterhoofd. Dat werd een bult, fijn. Een zucht ontsnapte me en mijn blik ging naar mijn onuitgepakte gitaar. Misschien werd het tijd te kijken of die de reis had overleefd.