~47

Yu blijft me aanstaren, zijn ogen rood gloeiend. Ineens grijpt hij me bij mijn polsen en draait me onder hem. Een scherpe pijnscheut gaat door mijn polsen, een hard krakend geluid vult de lucht. Yu’s tong laat me dat echter snel vergeten, door langs de hele lengte van mijn hals te glijden. ‘Yu…’ kreun ik zacht. De jongen die over me heen hangt kijkt me heel even aan en schiet dan mijn nek in. Zijn gehijg streelt mijn nek en hij likt nog eens. Ik kreun nog eens als Yu’s tanden mijn huid doorboren. Hij had zo gelijk: dit is geil. Yu is zo hongerig dat hij het meeste bloed opdrinkt, maar af en toe glijd er een straaltje naar beneden tussen mijn borsten. Yu blijft maar drinken en ik voel me zwakker en zwakker worden, maar ook een stuk minder ziek. Ineens laat Yu mijn nek gaan en kijkt op me neer. Zijn tong glijdt tussen mijn borsten en zijn hand glijdt mijn broek in. Ik schrik als hij plagend over mijn onderbroek strijkt. Ik leg mijn hand, die op een rare manier aan mijn pols vast zit, op zijn hoofd. ‘Niet doen Yu,’ Yu kijkt op en begint te trillen. Ineens laat hij zich op mijn buik zakken en zijn hand glijdt uit mijn broek. ‘Hoe voel je je?’ fluister ik zacht. Yu kijkt me kort aan. ‘Wel goed. Alleen zo hongerig…’ Ik kijk terug. ‘Dat is logisch.’ Langzaam glijden mijn vingers zijn haar in. Yu´s ogen sperren wijdt open en hij wijst trillend naar mijn hand. ´K-kira, je h-hand.’ Langzaam haal ik mijn hand uit zijn haar en kijk ernaar. Mijn hand staat haaks op mijn pols. ‘Je hebt hem gebroken.’ Mompel ik emotieloos. Dat is namelijk het risico dat ik neem door een jonge vampier onder mijn hoede te nemen. Zonder te kijken breek ik mijn pols nog eens en laat hem helen. Dit keer gaat dat goed. ‘I-ik het spijt me… Het spijt me zo!’ Ik lach zacht en geef hem een kusje. ‘Shht, dat geeft niet. Je kent je kracht nog niet. En ik ben nog steeds vreselijk zwak.’ Yu kijkt me aan. ‘Wil je wat bloed terug?’ Ik schud mijn hoofd en sluit mijn ogen kort omdat ik me weer misselijk voel. ‘Jij hebt het meer nodig dan mij…’ Yu’s ogen blijven op me gefocust. ‘Dat denk ik niet...I-’ Ik leg snel mijn vinger tegen zijn lippen. ‘Niet doen…’ fluister ik moe, zonder enige zin in een discussie. Yu kijkt me bezorgt aan. ‘Veel geslapen heb je niet, hè?’Ik schud mijn hoofd en ga op zijn koude borst liggen. Yu kreunt kort en gelijk schieten mijn ogen open en kom ik overeind. ‘Heb je nog pijn?’ fluister ik bezorgd en ik strijk door zijn haar. Yu knijpt echter zijn ogen stijf dicht en niet veel later is hij weer buiten bewustzijn. ‘Dat gebeurt nog wel een paar keer. Hij doet alsof hij niet lijd maar niets is minder waard. Maar dat hij wakker is geworden is een goed teken. Hij zal nog maar een dag pijn hebben denk ik.’Ik kijk naar Aurora die binnenkomt. ‘Ik zal wel zorgen voor bloed ga jij maar slapen.’ Ik bedank het meisje met een stille glimlach en val dan in slaap op een ijskoude Yu.

‘Kira! Hé slaapkopje!’ ‘Wil je mijn slaapkopje met rust laten, alstublieft?’ ‘Ok, ik ga wel eten.’ ‘Goed idee.’ Een koude ademhaling blaast tegen mijn oor en voel dat ik begin te rillen. ‘Slaapkopje, wordt eens wakker!’ Ik kreun en draai me om. Ik ben gewoon zo moe. Zachtjes word er in mijn oorlel gebeten. ‘Rawr…’ klinkt het speels. Ineens besef ik me, wie er in mijn oor bijt en mijn ogen schieten open. ‘Eindelijk slaapkop.’ Lacht mijn liefje. ‘Yu...’ fluister ik en ik strijk over zijn ijskoude huid. ‘Hoe lang heb ik geslapen?’ Yu lacht zacht en gaat naast me op bed zitten. ‘Volgens Ismael 2 dagen. Je had het nodig ben je echt drie dagen en nachten wakker gebleven?’ Ik knik en ik voel hoe er een traan over mijn wang rolt. ‘Oh nee, liefje. Niet doen, niet huilen!’ fluistert Yu zacht en hij kust mijn traan weg. ‘Ik ben gewoon zo blij te zien dat je geen pijn meer hebt.’ Yu lacht. ‘Ik ben al een dag pijn vrij hoor. Dat jij nou zo diep slaapt!’ Ik trek hem naar me toe. De zwartharige jongen lacht en knuffel me stevig, te stevig. ‘Yu! Laat me los. Je breekt me in tweeën!’ Gelijk laat Yu me los en kijkt me bezorgt aan. ‘Sorry, ik…’ Ik wuif het weg. ‘Geeft niet, je bent gewoon sterker geworden en ik ben nog steeds zwakjes. Dus je zult voorzichtig met me moeten doen.’ Yu knikt begrijpend en drukt een vederlicht kusje op mijn lippen. ‘Dat zal ik doen. Dat heb jij immers ook jaren moeten doen.’ Ik kreun instemmend en druk me omhoog tegen zijn borst. Dat kan ik omdat hij over me heen hangt. ‘Ik houd van je…’fluister ik. Yu gaat liggen en slaat zijn armen om me heen. ‘Ik ook van jou.’antwoord hij en hij geeft me een kus op mijn haar. ‘Ben ik weer!’ Ik kijk op en zie Aurora staan met twee glazen bloed. ‘Kira! Je bent wakker!’ Ik knik en rek me uit. Yu kijkt hongerig naar de glazen maar probeert zich in te houden. ‘Neem het aan.’ Mompel ik. Yu kijkt me aan en wacht tot ik nog een keer geknikt heb, voordat hij het glas aanneemt en een slok neemt. Aurora houdt mij haar glas voor maar ik sla het af. ‘Nee, bedankt…’ Yu kijkt bezorgt naar me en houdt me zijn glas voor. ‘Neem een slok, alsjeblieft!’ Ik schud mijn hoofd en Aurora drukt vastbesloten haar glas in mijn hand. ‘Drinken jij! Ik haal wel een andere.’ Roept ze en ze laat me verbouwereerd achter.