45. Een gespannen Bill.

Bill pov. :

Gespannen zat ik voor de tv. Binnen enkele ogenblikken kon het beginnen. “ Hij staat toch op de juiste zender,hé?” vroeg ik vast al voor de 4de keer aan Tom. “ Ja, Bill.” zei hij op een geërgerde toon. Er kriebelde iets in mijn buik. Ik had nog meer zenuwen dan op een concert. Eigenlijk best wel raar. “ Moet je ook iets hebben om te drinken?” vroeg Tom terwijl hij rechtstond en aanstalten maakte om naar de keuken te wandelen. “ Neem maar een cola mee voor me.” Zei ik. Tom trok zijn wenkbrauw op en zei : “ Een cola? Ben je nog niet zenuwachtig genoeg? Straks kan ik geen huis meer met je houden!” “ Geef me nu maar gewoon een cola.” Zei ik terwijl ik met mijn ogen draaide. Hij haalde zijn schouders op en wandelde weg. Ik snapte het niet. Straks zou zijn vriendin op tv komen en een wedstrijd spelen en hij was niet zenuwachtig? Komaan, moest Maaike mijn vriendin zijn, zou ik er zelfs alles aandoen om in Mie te zitten. Maar het kon ook zijn dat Tom niet mocht gaan van Friedolien. Ik had wel het gevoel dat Tom naar me had geluisterd en het eigenlijk echt wel meende met Friedolien. Meestal zat mijn gevoel op dat vlak altijd juist. Dus ik hoopte het nu ook. Ik keek voor de zoveelste keer op mijn uurwerk. Nog ene paar minuten. Nog een paar minuten en ik zou Maaike terug zien. O wat miste ik haar en ik had haar nog woensdag gezien. Gespannen tikte ik met mijn vingernagels op mijn bil. “ Hier je cola.” Zei Tom die terug was uit de keuken. Hij zette het glas voor me neer. “ Ik ben eens benieuwd naar hun prestaties.” Zei Tom. Ik knikte hevig en zei : “ Ik ook.” Tom lachte. Zijn gezicht veranderde plots van uitdrukking, ik wist dat hij aan het denken was en plots zei hij : “ Weet je zeker dat je niets voor Maaike voelt?” Oh nee, daar wilde ik het nu niet met hem over hebben. “ Ja, Tom ik weet het zeker.” Ik zei dit met pijn in mijn hart. Ik durfde het niet echt toegeven dat ik haar wel zag zitten. Wat zei ik? Dat ik eigenlijk stapelverliefd was op haar. ’s Avonds viel ik soms in slaap met de gedachte dat ze in mijn armen lag, of met de gedachte dat ze me kuste. Twee keer had ik gefantaseerd dat we vrijde. Wat schaamde ik me nu voor die gedachte. Maaike zou het eens moeten weten. Ze zou vast niets meer met me temaken willen hebben. Ze zou vast gruwelen van de gedachte. Ik werd bruusk opgeschud uit mijn gedachten door Tom : “ Bill, het is begonnen.” Zei hij. Ik knipperde even met mijn ogen en keek toen gespannen naar het tv-scherm. Ik wist niet goed hoe zo’n wedstrijd in elkaar zat, maar ik wilde het maar dolgraag leren, zodat ik met Maaike kon meepraten.

Na een lange intro en veel gepraat van de commentaargevers was het eindelijk zover. De wedstrijd ging eindelijk van start. Ik nam mijn glas cola en nam er een slok van. “ Ik ben benieuw wie er eerst op zal moeten van onze 2 giecheltrientjes.” Zei Tom plots. Het verwonderde me eigenlijk dat Tom toch redelijk was geïnteresseerd in de sport. Vast wel om Friedolien in zo’n spannend pakje te zien, maar dan nog. Ik moet eigenlijk toegeven dat ik dit ene mooie sport vond. Het was natuurlijk mooi meegenomen dat ik dan Maaike in zo’n spannend turnpakje zag. Op het tv-scherm verscheen een lijst met alle deelnemers en deelnemende landen. “ Friedolien staat boven Maaike.” Merkte ik op. Tom knikte :” Zou dat willen zeggen dat ze ook werkelijk voor Maaike zou moeten op komen?” Ik haalde mijn schouders op : “ Dat weet ik niet.” “ Ze beginnen met hoepel.” Stelde ik vast toen ik het icoontje zag onderaan rechts op het scherm. Tom knikte en zweeg. Samen keken we gespannen naar de tv.