Weird Things Happen When Weird People Meet

Met een opgetrokken wenkbrauw keek Silas naar het bord gevuld met eieren en spek voor zich. Alsof hij nog nooit zoiets vreemds had gezien.
Liza daarentegen keek enkel naar Silas zelf. Die merkte haar blik op en gaf haar en samenzweerderige glimlach met knipoogje. Haar vader keek enkel in de krant.
Veel werd er deze ochtend niet gezegd. Tot het moment dat Liza stond af te wassen.
'Zeg, Liza,' begon haar vader toen hij de keuken binnen kwam. 'Hmmm?' 'Ik moet weer weg dus kun jij op Silas letten?' 'Wat!?' riep ze uit. 'Maar ik heb afgesproken met mijn vriendinnen!' 'Kun je hem dan niet mee nemen?' vroeg hij. 'Nee,' gromde Liza en ze zette haar handen in haar heupen. 'Hij kan toch gewoon hier blijven.' 'Ik vertrouw hem niet zo,' gaf Liza's vader toe. 'Het mag er nog zo'n leuke knul uitzien, ik vertrouw hem gewoon niet. Als hij echt weggelopen is van huis weet hij dat hij hier niet lang kan blijven. Hij zal zeker een paar spaarcenten meepikken.' Liza twijfelde.
Hij kon misschien gelijk hebben. Gisterenavond was Silas inderdaad aan het rond snuffelen.
'Je hebt wel gelijk, paps. Maar ik kan hem echt niet mee nemen.' 'Maar ik ook niet en ik laat hem onder geen enkele voorwaarde hier alleen.' 'Maar papa...' 'Nee! discutie gesloten!'
...
'Hoi, Liza!' riep een meisje aan de ingang van het winkelcentrum. Liza zwaaide vrolijk terug. 'Hey, Liez,' zei een ander meisje vlak naast het eerste meisje. 'Haai, lieverds. Fijn dat jullie gekomen zijn,' lachte Liza vrolijk en knuffelde hen beiden.
Dit waren Liza's 2 beste vriendinnen;
Yukka en Lotte.
'Oh, wie is dat?' vroeg Yukka nieuwsgierig toen Silas achter Liza opdoemde. 'Dit is...' Liza slikte even. Haar oog viel op een boek in het uitstalraam van de boekenwinkel. 'Septimus. Een verre achterneef. Hij komt een paar dagen logeren dus ik zit met hem opgescheept.' 'Oh, aangenaam. Ik ben Yukka en dat is Lotte,' stelde Yukka hen beiden voor. Even keek ze hem onderzoekend aan. 'Volgens mij ken ik jou,' zei ze toen ineens.
Liza en Silas schrokken hevig.
'Je hebt dezelfde naam als het hoofdpersonage van m'n favoriete boek!'
Opgelucht haalden ze adem.
'Kom, laten we nu maar naar binnen gaan,' zei Lotte die zich stil had gehouden.
'Zeg, Yukka. Waarom wilde je eigenlijk dat we precies vandaag naar het winkelcentrum?' vroeg Liza toen ze binnen waren. Yukka begon hevig te blozen en te giechelen. 'Wat is dat met haar?' vroeg Liza verbaast aan Lotte. 'Flaco's zusje is vandaag jarig,' antwoordde ze.
Dat verklaarde ineens alles.
Yukka was smoor op Falco. Wat ook niet te verwonderen was. Mooie, lange , goudenkrullen en hemelsblauwe ogen. En natuurlijk een echte lieverd. Niet zoals al die andere zogenaamde "macho's" uit hun klas.
'Laat me raden,' begon Liza. 'Hij gaat hier iets voor z'n zusje kopen.' Beide meisjes knikten. 'Hoe ben je dat te weten gekomen,' vroeg ze Yukka. Die begon nu nog harder te giechelen. 'Ik vond z'n agenda in de gang,' bloosde ze. 'Je hebt 'em gestolen, niet?' 'Ehéhéhéh, ben ik zo doorzichtig? Oh! Ik geloof dat ik hem zie!'
Liza zag enkel een klein meisje met een feesthoedje op haar hoofd dat vrolijk naar de speelgoedwinkel huppelde. Een beetje later volgde een zuchtende grote broer.
'Kom op,' spoorde Lotte Yukka aan. 'Ga naar hem toe!'
Alle 3 liepen ze naar de speelgoedwinkel en Silas volgde gedwee. Hij leek zich niets aan te trekken van ons onozel meisjes-gedrag.
Toen ze binnen kwamen in de winkel zagen ze het kleine zusje vrolijk van het ene rek naar het andere racen. Falco merkte hen op.
'Hoi, Lotte,' glimlachte hij. 'Hoi,' riepen we vrolijk in koor. 'Oh, jullie zijn er ook,' lachte hij verlegen. Oké, Liza begreep wel wat Yukka in hem zag. 'En dat is,' vroeg hij met zijn blik op Silas gericht die wat afzeidig stond. 'Dat is Si-Septimus,' stelde ze Silas nerveus voor. 'Aangenaam.' Silas gaf enkel een kort knikje maar Falco stak uitnodigend zijn hand uit. Gromend gaf ik Silas een por in zijn zij. Silas stak zijn hand volgzaam uit. Toen hun vingertoppen elkaar raakten leek het alsof blauwe lichtspatten van hun handen afsprongen. Een luide knal weerklonk en het laatse wat Liza zag was dat het plafond omlaag viel.

Kom op lieverds, reacties.
Hoofdstukken typen zichzelf niet:Y)