004 Welcome my dear little princess

Start week 1, 12/07.

Ik sloot mijn auto en hij deed braaf wat ik hem vroeg toen ik op het knopje drukte. Zijn lichten knipperde als reactie en bevestiging. Verscheidene mensen stonden op het veld in een groepje te praten en wanneer ik het voetbalplein betredde keek iedereen naar me toe. Wauw, die jongens zouden wat meer onder de meisjes moeten komen. 'Sergio is zo klaar' zei Cesc als hij me naar hem zag zoeken.
En je moest eens weten hoe nieuwsgierig ik was naar deze volgende dagen. Volgens mij kom ik in een reusachtig huis terecht. Groter dan het huis van Obama. Zwembad, tientallen kamers en badkamers, jacuzzi, een eigen cinema en voetbalveld. Zo veel personeel als in een ziekenhuis nodig zou zijn.
'Deze week ben je de mijne' Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een zware stem. 'Ook hoi, Sergio' grijnsde ik. 'Je gaat je toch gedragen deze week mag ik hopen' Ik keek hem bevelend aan. 'We zien wel' En die knipoog kon hij echt niet laten. 'Heb je alles bij je?' voegde hij er aan toe. 'Niet dat kleren echt noodzakelijk zijn' Een grijns reikte bij hem van oor tot oor. 'Laten we vertrekken voor je nog één of andere domme opmerking maakt' zei ik, al moest ik er toch om lachen.
Natuurlijk had hij een ongelofelijke auto die een mens met een normaal salaris niet zou kunnen betalen. Hij bleek zich blijkbaar niets van de snelheidlimieten aan te trekken en gaf plankgas waardoor ik me vastklamdde aan mijn gordel.

En wat dacht klopte ook helemaal. Een gespierde man kwam meteen op ons af en stelde voor om mijn koffers naar binnen te brengen. 'Dank je' zei ik hem als hij mijn koffers overneemt, maar ik bleef hem aankijken, vragend naar zijn naam wat hij blijkbaar ook begreep. 'Alejandro' 'Ik ben Loran' beantwoorde ik hem met een glimlach waarna hij naar binnen verdween. Sergio kwam naar mij en nam me onder zijn arm. 'Kom, ik laat je mijn paleis zien' Waarna hij met zijn wenkbrauw wiebelde. Ik knikte toestemmend en volgde hem naar binnen. Ramos opende één van de dubbele deuren en wees naar binnen. 'Is deze kamer goed genoeg voor onze jonge vrouw?' 'Of je kunt altijd gezellig bij mij slapen' voegde hij er grijnzend aan toe. 'Nice try' zei ik waarna ik mijn hand omhoog deed en naar mijn ringvinger wees. Ramos haalde luchtig zijn schouders op. 'Tegen de tijd ik met je klaar ben ben je die loser al lang vergeten, lieve schat' Lachend schudde ik mijn hoofd heen en weer. 'Blijf dromen' zei ik. 'En nu, kamer uit!' Ik wees naar de deur zodat ik rustig kon uitpakken.